Nog een klein half jaar duurt het bewind van Tino de Groot als voorzitter van Van Nispen. Op 19 september 2019 geeft hij de voorzittershamer na 22 jaar over, indien de leden akkoord gaan, aan Peter Geerlings. “Ik verdwijn niet, maar heb me wel voorgenomen om even onzichtbaar te worden”, aldus De Groot.
Zijn vertrek is, doordat een geschikte kandidaat-opvolger in beeld kwam, in een stroomversnelling geraakt. De Groot wilde zelf nog wel door tot 2020. “Dan zou ik er 25 jaar als bestuurslid hebben opzitten. Een mooi, rond getal.” Maar De Groot maakt graag plaats, omdat hij, wat hij altijd heeft gedaan, het belang van Van Nispen voorop heeft gesteld. “Ik heb nu een ideale opvolger. Over drie jaar is die er misschien wel niet meer. Ik ken Peter van de Stichting Voetbal De Zilk, waar hij voorzitter van is. Hij is zakelijker dan ik, maar ook met een Van Nispen-hart. Ik kan straks met een gerust gevoel afscheid nemen, omdat ik weet dat mijn erfenis bij hem in goede handen is.” De nieuwe voorzitter ‘erft’ van De Groot een gezonde club met een prachtige accommodatie. Een accommodatie waar de huidig voorzitter met zijn bestuur jarenlang voor moest vechten. “We hebben het niet cadeau gekregen”, zegt hij over zijn levenswerk.
“Het is begonnen te spelen in 2002. Toen hebben we als bestuur bij de gemeente al aangegeven dat er een winwin situatie te behalen was. Een nieuw complex voor ons, en door het draaien van de velden grond om woningen op te zetten, een mooie deal voor de gemeente.” Pas in 2015 was voor Van Nispen met succes het eindpunt bereikt. “Vooral de laatste drie, vier jaar waren tropenjaren”, kijkt De Groot, docent economie in het middelbaar onderwijs, terug. “De gemeente heeft lang liggen slapen. De Zilk werd niet serieus genomen.” Dat prikkelde De Groot om de lokale politiek in te gaan. Hij zat van 2010 tot 2014 namens de VVD in de gemeenteraad van Noordwijkerhout. Hij vond in de herontwikkeling van de velden een medestander in wethouder Knap. “Net voor het einde van de collegeperiode was het erdoor. Er zijn mensen die mij belangenverstrengeling hebben verweten. Ik zie dat anders: ik ben opgekomen voor De Zilk.
Het was en is een ontwikkeling die we als dorp hard nodig hebben.” De bijna tweehonderd wooneenheden drie appartementencomplexen voor ouderen, eentje voor jongeren zijn anno 2019 nog steeds niet gerealiseerd. Het terrein, waar de woningbouw is bestemd, ligt braak. “Dat doet pijn”, erkent De Groot. “Als De Zilk hebben we die ontwikkeling nodig. We zouden in één klap een kwart groeien. De doorstroming zou op gang komen, wat ook voor ons als voetbalclub goed zou zijn.”
Hij ziet zelf wat ‘vergrijzing’ met Van Nispen doet. “We kunnen bij de jeugd nog maar net een elftalletje met genoeg jongens op de been brengen. We stevenen af op een omgekeerde piramide. Dat is een punt van zorg voor onze club.” Ten tijde van het gesprek staat zowel de zaterdag 1 als de zondag 1 op kop in de derde klasse. “Ongekend”, zegt De Groot. “Het is uniek dat we twee standaardelftallen hebben. Dat kan gewoon. Ze bijten elkaar niet.”
De Groot, die in 1995 eerst twee jaar penningmeester was voordat hij tot voorzitter werd gebombardeerd, is altijd een vooruitstrevend denker geweest. “Ik heb al heel snel jonge, ambitieuze mensen om me heen verzameld. Die mensen zijn erg trouw, want de penningmeester zit er al sinds 2002 en de voetbaltechnische man sinds 2003. We hebben altijd veel geïnvesteerd in de jeugd. Daar was in het begin geen geld voor, vandaar dat we nieuw leven in de sponsorcommissie hebben geblazen. Toen ik begon hingen er twee reclameborden, nu honderd. We hebben dertien, veertien hoofdsponsors.” Mogelijk keert hij straks toe tot die sponsorcommissie die hem na aan het hart ligt. “Maar ik wil mijn opvolger niet voor de voeten lopen. Ik heb me voorgenomen een half jaar onzichtbaar te zijn.”