Adnane el Tarrahi heeft de harten van de Kroevense fans gestolen met zijn linkervoet. De voormalig jeugdinternational van Oranje degradeerde in zijn eerste seizoen met ZVV Kroeven, maar leidde de ploeg vorig jaar met zijn doelpunten weer terug naar het hoogste niveau: ‘We mikken op handhaving, maar willen onszelf niet tekort doen – we hebben namelijk een goede selectie.’
De Roosendaalse zaalvoetbalformatie werd vorig jaar overtuigend kampioen in de Eerste Divisie, volgens de 25-jarige speler van Kroeven: ‘Er gingen maar twee jongens weg, die we goed hebben vervangen. Daarnaast had iedereen natuurlijk al een jaar Eredivisie-ervaring in hun rugzak en stond er met Samir Yaaqobi een nieuwe trainer voor de groep. Ik wil niet zeggen dat we geen tegenstand hebben ervaren, maar seizoensbreed zijn we terecht kampioen geworden.’
In El Tarrahi’s eerste jaar bij Kroeven debuteerde de club in de Eredivisie. Hijzelf had al eerder op dat niveau gespeeld: ‘Toch was het wennen voor mij, omdat ik voor het eerst een sturende rol kreeg. We verloren veel wedstrijden met kleine marges, waar we wel genoeg kansen hadden om meer te scoren. De laatste zes, zeven wedstrijden moesten we aan de bak om te handhaven. Dat deden we goed, maar we kwamen uiteindelijk één punt tekort. Onnodig, maar wel de realiteit.’
El Tarrahi komt uit Rotterdam, waar hij nog steeds woont en werkt als jongerenwerker. In die stad begon hij op zijn zestiende met zaalvoetballen bij TPP: ‘Ik werd al snel doorgeschoven naar het eerste elftal, waar ik mocht meetrainen. Vanuit daar ben ik uitgenodigd voor Oranje Onder-17 en uiteindelijk geselecteerd voor de kwalificatiewedstrijden van de Olympische Jeugdspelen. Ik mocht tegen toplanden spelen en trainen in Zeist. Ik begon het spelletje beter te begrijpen. Dat vond ik zo geweldig, dat ik na dat toernooi mijn focus volledig verlegde naar de zaal.’
En dat werd beloond. El Tarrahi bleef een vaste kracht voor de JO18 en JO19 van het Nederlands elftal. Met de Onder-19 speelde hij een EK in Riga, Letland. ‘In van die grote ijshockeystadions hadden ze zaalvoetbalvloertjes gelegd. De resultaten vielen wat tegen, maar het was al een verrassing dat we überhaupt op dat EK speelden. Men had niet verwacht dat we de kwalificatie zouden overleven, maar dat lukte toch. We kwamen als team niet vaak bijeen en moesten spelen tegen teams die vijf keer per week met elkaar trainden. Toch was het een geweldige ervaring.’
Met 21 jeugdinterlands op zak maakte El Tarrahi de stap naar ZVG/Cagemax uit Gorinchem, dat toen in de Eerste Divisie uitkwam. Daarna vertrok hij naar Eredivisionist ZVV BE’79 uit Tilburg. Maar de linkspoot was daar ook weer na een jaar uitgekeken: ‘Het was een leuk seizoen – we zijn tot de play-offs gekomen – maar ik was toe aan iets nieuws. Toen ben ik benaderd door Kroeven, die dat jaar als promovendus hoge ogen wilden gooien. De verhalen over een volle zaal met supporters, en een goed gesprek met de toenmalige trainer en de voorzitter, hebben me overgehaald deze kant op te komen.’
Bij Kroeven houdt El Tarrahi het al wat langer uit. En dat komt door het warme gevoel dat de club hem geeft: ‘Kroeven voelt als één grote familie en ik ben erg dankbaar dat ik daar onderdeel van ben.’