Jenno van Ekeren had altijd al een zwart-wit hart en kwam op zijn twaalfde voetballen bij de vereniging. De 64-jarige liefhebber is al vijftig jaar lid van verdienste. Een waanzinnige eer voor hem, want hij is altijd betrokken gebleven, als trainer, teamleider, bestuurslid en sponsor. ,,Je bent er en blijft er voor het leven’’.
,,We sponsoren een paar clupjes in de buurt’’, begint Jenno. ,,Maar’’, vervolgt hij direct, ,,Vuren is echt mijn cluppie’’. Als bedrijf vindt hij het belangrijk om maatschappelijk betrokken te zijn. Dat kan nergens beter dan bij een voetbalclub. Het is volgens hem waanzinnig om je bedrijf te koppelen aan een vereniging. Voor Vuren heeft hij de verantwoordelijkheid in de sponsoring. Hij krijgt er naamsbekendheid van, al kent iedereen hem eigenlijk al binnen de vereniging. ,,Je kent de achtergrond van de clubs en weet wat alle vrijwilligers voor de club doen. Iedereen helpt elkaar met de goede bedoelingen en dat zorgt ervoor dat je als vereniging staat waar je nu staat’’, meent hij. De mensen van Vuren helpen Jenno natuurlijk ook door klant te worden bij zijn bedrijf. ,,We hebben in dat opzicht dezelfde kernwaarden als VV Vuren: Je komt bij ons, en blijft er voor het leven’’, vertelt Jenno.
Geen fluwelen techniek
De enthousiaste vrijwilliger kwam zelf bij Vuren op zijn twaalfde. Hij verhuisde naar de buurt en begon met voetballen bij de vereniging, wat hij tot zijn 48e deed. Hij had altijd al een zwart-wit hart en kon zich gemakkelijk aansluiten bij de jeugdelftallen. Hij doorliep alle jeugdelftallen, maar kwam uiteindelijk te kort voor het eerste elftal. Hij speelde op ‘zes’ en was een echte leider in het veld. Bij het eerste ontbrak het aan de fluwelen techniek, dus verhuisde hij naar de rechtsbackpositie zodra hij mee mocht doen in het eerste. Door zijn doorzettingsvermogen en inzet mocht hij toch af en toe meedoen.
Hij werd leider van zijn zoon Jesse. Op deze manier bleef hij betrokken en was hij altijd bij de wedstrijden van zijn zoon. Ook was hij zeven jaar lang leider van het eerste elftal, wat nog wel eens fanatiek werd. ,,Ik was altijd zo ongelofelijk fanatiek en ik stond enorm te schreeuwen langs de kant. Maar goed, na de wedstrijd was ik ook weer de eerste die een biertje aan de tegenstanders kwam brengen’’, blikt hij terug. Hierna werd hij bestuurslid bij Vuren, wat hij vijf jaar volhield. Hij organiseerde de leukste activiteiten, trainingskampen en andere zaken binnen de vereniging.
Gehuldigd
Nu is hij alweer vijftig jaar lid van de vereniging. Het is voor Jenno fantastisch om benoemd te worden als lid van verdienste. ,,Het is een geweldige erkenning’’, benadrukt hij. Hij neemt ons mee in het verhaal van de dag van zijn huldiging: ,,Ik ga altijd schaatsen kijken in Heerenveen, dus ik kwam heen en weer rijden vanuit het noorden. Ik wist dat ik jubileerde, maar niet dat ik lid van verdienste werd. Het was een grote verrassing’’. Hij vertelt ook wat het voor hem betekent en dat voetbal meer is dan alleen een club. ,,Ik moest janken, want ik ben er super trots op. Het is gek hoeveel zo’n cluppie met je kan doen. Het is meer dan voetbal. De vereniging loopt als een rode draad door mijn leven’’, beschrijft Jenno.
Hij is niet ieder weekend meer op de vereniging, maar als hij er dan is geeft hij graag een rondje en pakt hij de microfoon om het clublied te zingen. Hij zet in met: ‘Daar togen zij naar Brakel, al voor de edele sport. Daar hebben zijn de Zwaluwen, de wieken opgekort. Ze speelden om een beker, maar dat viel niet mee, hé, hé! ,,En dat doet de hele kantine mee’’, geniet Jenno.
Klik op VV Vuren voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Vuren voor de meer informatie over de club.
