De 34-jarige Rudo van den Berge had ondertussen recordhouder kunnen zijn bij Bruse Boys als het zou gaan om wedstrijden in het eerste elftal. Maar van de bijna dertig jaar dat hij lid is bij de derdeklasser uit Bruinisse heeft hij zo’n acht jaar aan de kant gestaan met blessures. Ook nu is hij nog volop aan het revalideren van weer een fikse kwetsuur.

“Ik heb last van een scheurtje in de pees van de knieholte naar de hamstring, maar de hamstrings is volledig intact. Het is een bijzondere blessure, die vrijwel nooit voorkomt. Maar daar koop ik niks voor, het zorgt ervoor dat ik op het veld geen bijdrage kan leveren en daar baal ik intens van.”

Van den Berge kende dus de nodige tegenslagen, waarbij zware blessures aan onder meer knie, schouder, lies en enkel hem meermaals noopte tot revalideren. “Een revalidatietraject is mij inderdaad niet vreemd, het zorgde er een aantal jaar geleden voor dat ik weloverwogen een stap terug heb gedaan naar het tweede. Maar op een gegeven moment begon het weer te kriebelen en ben ik weer bij het eerste aangesloten. Ik miste het competitieve en de tegenstand, dus ging ik er weer vol voor.”

Toch merkt de routinier wel op, dat de mentaliteit en de onverzettelijkheid waarom Bruse Boys altijd bekend stond, niet meer bestaat. “Veel jongens van mijn generatie zijn inmiddels gestopt of spelen hier in een lager elftal. Daardoor is de selectie die er nu staat heel erg jong, met een gemiddelde leeftijd van zo’n twintig jaar. Het is dat ik met mijn vierendertig het nog een beetje omhoog schroef haha. Maar die jongens kunnen uit de jeugd en worden nu direct voor de leeuwen gegooid. Die missen de ervaring en ook de fysieke kracht om op dit niveau het verschil te maken. Dat is geen verwijt, maar wel een constatering.”

Van den Berge vindt echter wel, dat men vertrouwen moet houden in de visie en het feit, dat het op den duur goed gaat komen. “Die gasten moeten vlieguren maken om ervaring op te doen. Ze maken fouten en hopelijk leren ze ervan. Dit seizoen missen we ook een man of acht en hebben bovendien en gebrek aan scorende vermogen. De bereidheid bij veel jongens om wekelijks tot het gaatje te gaan op het veld lijkt een stuk minder te zijn. De mentaliteit van de jeugd is anders, daar kan ik mij soms als ‘oudgediende’ wel eens aan ergeren. Want keihard ervoor knokken, dat kan elke voetballer in mijn ogen. Als je dat dan ziet gebeuren, dan sta ik me aan de kant jezelf wel eens op te vreten.”

Na de winterstop hoopt Van den Berge zichzelf weer op het veld te kunnen mengen tussen de selectiespelers en gaat hij wellicht nog de nodige wedstrijdminuten maken. “Ik ben nu aan het opbouwen en hoop inderdaad nog van waarde te zijn dit seizoen. Ik ben zeker niet de beste voetballer, maar denk wel uit het juiste hout gesneden te zijn qua mentaliteit. Met mijn enthousiasme en drive wil ik die jonge gasten mee proberen te nemen. Want we staan momenteel zeker niet waar we zouden willen. Want ik ben er van overtuigd, dat we in de resterende wedstrijden na de winter het tij kunnen keren.”

Een voordeel aan de blessure die hem aan de kant houdt, is dat hij wat extra tijd heeft voor zijn pasgeboren zoontje Xavi. “Dat is prachtig en ik hoop dat hij later ook gaat voetballen hier op Bru. Ik heb met mijn vriendin afgesproken dat ik dus nog maximaal vier jaar doorga als speler. Hopelijk is me dat gegeven en kan ik de verloren seizoenen nog een beetje aan het eind er achteraan plakken.”

Klik op vv Bruse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Bruse Boys voor meer informatie over de club.