WASPIK – Eén zomerstop. Zo lang duurde het ‘afscheid’ van Tom van Ool (31) en Wayne Hubeek (32) van het eerste elftal van VV Waspik. Na jaren in het vlaggenschip besloten ze – samen met twee teamgenoten – dat het mooi was geweest. Maar al snel borrelde het gevoel van verlangen op. Onder voormalig teamgenoot en sinds dit seizoen hoofdtrainer Rob IJpelaar keerden ze terug. En dat bleek precies de juiste beslissing.
“Het idee was helder,” vertelt Van Ool. “We zouden met z’n vieren stoppen en in het derde gaan ballen. Maar ik voelde al snel: dit is het niet. Het begon weer te kriebelen.” Hubeek herkent dat gevoel. “Ik wilde nog te graag deel uitmaken van het vlaggenschip. We waren niet klaar met het eerste.” Een belletje naar IJpelaar – zelf jarenlang speler en inmiddels hoofdtrainer – was genoeg. De deur stond wagenwijd open.
Beiden groeiden op bij Waspik. Van Ool begon er als klein jongetje, had een tussenstop van vijf jaar bij RKC Waalwijk, en keerde daarna bewust terug. “Ik wilde in mijn eigen dorp spelen, met mijn vrienden. De droom van professioneel voetballen had ik al opzij gezet.” Hubeek startte zelfs iets eerder met voetballen bij Olympia’60 uit Dongen, omdat je bij Waspik pas met vijf jaar mocht beginnen. “Maar zodra het kon, ging ik naar Waspik. En ik ben nooit meer weggegaan.”
Die lokale verbondenheid is voelbaar in alles. Van Ool: “VV Waspik is een typische dorpsclub. Jongens van hier, geen poespas of geld. Daar voel ik me thuis.”
Ze sloten pas ná de voorbereiding weer aan bij de selectie. Toch groeiden ze snel weer in hun rol. Van Ool op zijn vertrouwde positie als verdedigende middenvelder (“duels, stofzuigen, creatieve jongens aan het werk zetten”), Hubeek als centrale verdediger (“ik moet het van mijn snelheid hebben om ballen achter de laatste lijn op te pikken”).
Ondanks de fysieke ongemakken die met de leeftijd komen, stond Van Ool er nagenoeg elke week. “Ik heb veel minuten gemaakt. Pijntjes horen erbij, maar ik voel dat ik nog van waarde ben. Dat is mijn persoonlijke hoogtepunt.” Hubeek vult aan: “Met mijn ervaring en coaching wilde ik van waarde zijn voor het team. Uit bij Right Oh speelde ik mijn beste wedstrijd. Ik was er – na de thuiswedstrijd van hen verloren te hebben – op gebrand om hun sterke en snelle spits uit te schakelen en volgens mij is dat prima gelukt.”
Sportief kende Waspik een sterk seizoen. In het najaar boekte de ploeg de ene na de andere overwinning. “We begonnen fantastisch,” vertelt Van Ool. “We speelden fris, met veel vertrouwen. Zelfs tegen degradanten uit de derde klasse konden we prima mee.” Maar de strijd met S.V. Terheijden werd op kleine details beslist. “In de eerste wedstrijd versloegen we ze thuis nog, maar uit ging het mis. Ze kozen voor een directere speelstijl, dat werkte nét iets effectiever. Wij hadden meer balbezit, maar creëerden te weinig.”
Na de nederlaag in Terheijden was de titel uit zicht. Toch bleef de groep gemotiveerd. “We zijn niet in elkaar gezakt,” aldus Van Ool. “We zijn gewoon doorgegaan en hebben de nacompetitieplek keurig veiliggesteld.”
Dankzij de sterke eindklassering slaat Waspik de eerste ronde van de nacompetitie over. De ploeg stroomt direct in, in de finale, waarin het DBN ’22 of Steensel zal treffen.
Klik op VV Waspik voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Waspik voor meer informatie over de club.