Ondanks dat hij in de winterstop had aangegeven nog een jaar door te gaan met voetballen, heeft Mathijn Valster (30) zijn laatste wedstrijd als voetballer er inmiddels opzitten. Want na acht seizoenen in het eerste van Heerjansdam, is het mooi geweest voor de middenvelder uit Barendrecht. “Ik had graag nog een jaartje doorgegaan, maar ik merkte dat het te druk begon te worden.”
Met name door zijn werk én dat van zijn vriendin. “Het is heel jammer, want ik voel mezelf nog fit en heb het hartstikke naar mijn zin. Alleen, het moet wel passen.” En dat deed het, na lang wikken en wegen, uiteindelijk dus niet. “Het was een lastige beslissing. Helemaal als je dan op zaterdag wint en je staat met een biertje in het zonnetje… Dan denk je toch bij jezelf: moet ik niet gewoon lekker doorgaan?” Maar het antwoord was en bleef dus ‘nee’. “Het is prima zo. Misschien ga ik wel nog in een vriendenteam bij Heerjansdam voetballen.”
Vriendenteam
Want zonder voetbal én de club, kan Valster toch eigenlijk niet. Ondanks dat hij in de jeugd begon bij Barendrecht. “Uiteindelijk heb ik daar vanaf mijn vierde, tot het eerste gespeeld. Al was ik speler nummer 28.” Na een jaartje Rijsoord, kwam Valster al snel bij Heerjansdam terecht. “Bij Rijsoord miste ik een beetje de gezelligheid, en vrienden van mij, voetbalden bij Heerjansdam.” Een overstap, waar hij in al die acht seizoenen, geen spijt van heeft gehad. “Hier heb je echt het gevoel van een vriendenteam, maar dan op een hoger niveau. Relativeren na een verlies, biertje erbij en vergeten.” Al werd er de afgelopen jaren, toch vooral veel gewonnen, kijkt hij terug. “We zijn van de eerste klasse, naar de Vierde Divisie gegaan. Dat was heel mooi om mee te maken.” Die euforie in de kleedkamer, gaat Valster dan ook missen, is hij bang. “Net als de wedstrijdspanning, het prestatievoetbal, de mensen die komen kijken en natuurlijk die gasten. Gewoon samen op het veld staan. In al die jaren, is er qua spelers bijna geen verloop geweest.” De routinier speelde mede daardoor, ook in totaal zeven seizoenen lang samen met broertje Lukas. “Dat was heel bijzonder, ook voor onze ouders. Van voetballen in de huiskamer, tot ergernis van onze moeder, in de tuin en op vakantie, naar samen in het eerste. Dat ga ik wel heel erg missen.” De trainingen, gaat de dertiger iets minder missen, is hij eerlijk. “Ik was nooit zo’n trainingsbeest. Moest het vooral hebben van mijn techniek en inzicht.” Gelukkig hoeft hij dat als supporters langs de lijn, straks in ieder geval niet meer te doen. “Natuurlijk kom ik nog wel kijken, maar dat is toch anders…” De middenvelder, die dit seizoen vaak als hangende rechtsbuiten speelde, laat zijn toekomst in de voetballerij dan ook nog in het midden. “Vooralsnog heb ik geen ambitie om trainer te worden. Helemaal niet als je ziet met hoeveel gezeur je dan te maken hebt. Wie weet ooit als assistent. Maar eerst ga ik ervaren hoe het is om in een vriendenteam te spelen.”
Volwassener
En dat allemaal, nadat hij Heerjansdam dit jaar zonder al te veel moeite in de Vierde Divisie heeft weten te houden. “Het was gelukkig een stuk minder stressvol dan afgelopen seizoen”, lacht Valster. “Na de wedstrijd tegen Achilles Veen, vier duels voor het einde, was het wel duidelijk dat we ons gingen handhaven.” Met uiteindelijk een achtste plek tot gevolg. “Daarna misten we wel dat ‘beetje extra’ om wedstrijden echt te willen winnen. Maar het was vooral lekker dat we zo vroeg veilig waren.” Helemaal na een moeizame start van het seizoen. “Rond de winterstop stonden we er een stuk minder goed voor.” Al ontbrak het niet aan zelfvertrouwen, herinnert Valster. “Op trainingskamp zeiden we al tegen elkaar dat het goed zou gaan komen. Vervolgens hebben we bijna niet meer verloren.” Hoe dat komt? “Ten opzichte van vorig seizoen, spelen we redelijk hetzelfde. Alleen zijn we een stuk volwassener geworden in het omgaan met de kansen, waardoor we makkelijker scoren. In de Vierde Divisie moet je jezelf daar bewust van zijn, anders kom je er niet mee weg en ga je er gewoon af.” Een stukje ervaring dus. “Die volwassenheid krijg je vanzelf, als je langer op dit niveau speelt. Dat gevoel hadden we al redelijk snel. Ondanks dat het in de eerste seizoenshelft een aantal keer tegenzat.” Vasthouden aan het plan, bleek het beste devies. “Verdedigend hebben we ons als team enorm ontwikkeld. Doordat we met hoge druk spelen, is het heel belangrijk om in de restverdediging goed te staan. Vorig jaar liepen we daardoor vaak tegen een counter aan, nu staan we veel georganiseerder.” Vol tevredenheid, sluit Valster straks dan ook voor het laatst de kleedkamerdeur. “Heerjansdam is echt mijn club geworden!”
Klik op VV Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Heerjansdam voor meer informatie over de club.