Van een vriendenteam, naar een eerste elftal in de vijfde klasse. De overstap van de zondag naar de zaterdag, is voor UVV’40 voorlopig nog een klein beetje wennen. Maar met de ervaring van een seizoen selectievoetbal op zak, kijkt trainer Robert Charlier vol vertrouwen uit naar het nieuwe voetbaljaar. “Als we een beetje gas geven, kunnen we promoveren.”
Al is dat beetje gas geven, misschien wel de grootste uitdaging voor UVV’40 dit seizoen, beseft Charlier (58). “Ik denk dat we de kwaliteit hebben én de spirit is er, nu is het aan mij om die jongens continu te blijven motiveren.” Want daar zit, nadat de groep jarenlang een vriendenelftal vormde, het grootste pijnpunt. “Als ‘eerste’ heb je wel een soort verantwoordelijkheid, dan is het niet meer vrijblijvend. Daar hebben sommige spelers nog wel eens moeite mee. Dat kost eigenlijk de meeste energie.”
Op scherp zetten
En de inwoner van Breda, kan het weten. “Ik zit nu een jaar of vijf bij UVV’40 en oorspronkelijk waren we de Zaterdag 2. Gewoon een vriendenteam.” Want bij Baronie, waar Charlier lange tijd rondliep met zijn twee zonen, was daar geen ruimte voor, vertelt hij. “Dus zijn we toen hier een team begonnen.” Niet wetende, dat ze een aantal seizoenen later, flinke promotie zouden maken. “Twee jaar geleden is de club van de zondag naar de zaterdag gegaan, en afgelopen seizoen is aan ons gevraagd of we het eerste elftal wilden worden.” Met hem als trainer/coach. “Niels van Dongen deed altijd de selectie, dus vorig seizoen hebben we het samen gedaan.” Dit jaar, staat Charlier wat meer op de voorgrond. “Niels is ook coördinator van de bovenbouw én gaat de VC3-cursus volgen bij de KNVB.” En dus zal de oefenmeester er zelf, een eenheid van moeten maken. “Ik ben altijd van het persoonlijke contact. Die jongens kunnen allemaal goed voetballen, je moet ze alleen af en toe op scherp zetten.” Onder meer door twee keer in de week te trainen. “Alleen zijn we, door spelers die studeren of werken, niet altijd compleet. Maar op donderdag gelukkig wel.” Want met een groep van gemiddeld 26 jaar oud, krijg je ook te maken met andere dingen, weet Charlier inmiddels. “Daarom zijn we nu met z’n allen het commitment aangegaan, dat je minimaal één keer moet trainen. Daar moet iedereen zich aan houden.” Want, zo zijn ze bij UVV’40 inmiddels van mening: “We willen leuk voetballen, maar wel met ambities. Als we een beetje gas geven, kunnen we promoveren.” En gas geven, is nodig, heeft Charlier gemerkt. “We hebben er een aantal goede spelers bijgekregen, jongens die in het verleden onder meer bij Bavel, Beek Vooruit en Madese Boys in de selectie hebben gespeeld. Die voegen balans, discipline en voetbalgogme toe, dus er heerst echt onderlinge competitie. Iedereen moet zichzelf laten zien, maar dat vinden ze juist leuk.”
Motivatie
Mede daardoor geniet Charlier, met zijn zoon als keeper, extra van zijn rol als trainer. “Vanuit mijn werk, ben ik ook bezig met het bouwen van teams. Dat vind ik eigenlijk het leukste om te doen. Dat hele proces, van motiveren, op scherp zetten en er het maximale uithalen. Het is een stukje leiderschap.” En op zoek naar de juiste mix tussen jeugd en ervaring. “Dat is heel belangrijk! Jonge paarden rennen hard, oude paarden weten de weg. Zeggen ze toch altijd?” Van zijn eigen ervaring als voetballer, moet Charlier het overigens niet hebben. “Ik heb heel even bij Advendo gevoetbald, maar ik was niet zo heel goed. Dus werd ik snel keeper en daarna ging ik op handbal. Die goal is toch een stuk kleiner.” Desondanks, is de ondernemer bloedfanatiek. En dus viel een zevende plaats afgelopen seizoen toch wel een beetje tegen. “We zijn te laag geëindigd.” Al heeft hij daar wel een plausibele verklaring voor. “Blessures, te veel wisselingen, wat pech en bepaalde dingen hebben we ook aan onszelf te wijten. Er gewoon zijn, maar ook het onvoldoende hebben van patronen. In het drukzetten, het bespelen van de ruimtes of de omschakeling.” Die bittere nasmaak, zorgt voor motivatie en discipline, heeft Charlier gemerkt. “We moeten gaan inzien dat er bij een eerste elftal wat van je wordt verwacht en dat er mensen komen kijken.” Want als het aan hem ligt, blijft de groep nog lang bij elkaar. “De meeste jongens ken ik al heel lang en heb ik een goede band mee. Wat dat betreft is het echt een familieclub met ambitie. Dat vind ik leuk!
Klik op UVV’40 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op UVV’40 voor meer informatie over de club.