Nog nooit speelde Tom Kimenai ergens anders dan bij vv Blauw-Wit’81. Naast dat de 32-jarige vader speelt in het derde, helpt hij met klussen, fluiten en heeft hij training gegeven aan de jongste jeugd.
Nooit speelde Tom ergens anders. Vanaf moment één was hij te vinden op De Moerse velden, waar hij met veel plezier heeft gespeeld. “Ik ben vanaf mijn vijfde als speler begonnen bij Blauw-Wit’81. Alle kinderen uit Dongen-Vaart gingen naar De Moer dus ik ook. Hier heb ik met vel plezier de gehele jeugd doorlopen, waarna ik in het eerste elftal terecht ben gekomen. Hier heb ik tien jaar voor gespeeld, om vervolgens als speler en trainer bij het tweede te beginnen. Dat was wel een makkelijke overstap, aangezien een groot deel van de A-jeugd doorstroomde die ik al geruime tijd had getraind”, vertelt Kimenai. Naast zijn activiteiten op het veld kan hij zijn club helpen met klusjes die moeten gebeuren. “Buiten het voetbal om, werk ik in de bouw als uitvoerder”, aldus Tom. Iets wat goed mee kan helpen in sommige situaties.
Door en door
Wanneer je je hele leven bij één club speelt en van jongs af aan al helpt met vrijwilligers taken, ken je de club goed. Het complete takenpakket was dan ook niet niks: “Ik heb altijd graag geholpen. Op jonge leeftijd ben ik begonnen met fluiten bij Blauw-Wit’81, dat deed ik bij de allerkleinsten. Op mijn dertiende begon ik als trainer bij de jeugd en vanzelf zo meegegroeid naar de A-jeugd. Hier heb ik verschillende jaren teams getraind en gecoacht. Ook heb ik meegeholpen bij de jaarlijkse jeugdkampen en als het nodig is help ik met verbouwen.” Door al zijn activiteiten kent hij de club door en door. “Het mooie van de club is dat bijna iedereen elkaar kent. Dat maakt dat iedereen ook wel voor elkaar klaar staat. Wanneer er echt nood aan de man is, dan is er altijd wel iemand die opstaat”, vertelt hij.
Seizoensucces
“Met de club gaat het goed, dit jaar zijn er zelfs twee seniorenteams bijgekomen, één bij de heren en één bij de dames. Ook kennen we in de jeugd een mooie bezetting. Het eerste elftal is daarbij en jong team. Helaas kennen zij een klein dipje, maar met het talent wat er zit, komt dat wel goed”, vertelt hij gemotiveerd. Een eerder behaald succes weet hij dan ook te benoemen: “Ik heb twee echte hoogtepunten bij de club. Één was het promoveren met het eerste elftal toen ik er nog speelde, de andere was als trainer/coach, in hetzelfde seizoen werden we toen kampioen. De bekerfinale winnen met de A-jeugd was ook nog geweldig.
Zwaar beladen
Waar je pieken kent op je vereniging ken je soms helaas ook dalen. “Het dieptepunt was het overleiden van onze strijder en mijn maatje, Koen Loonen. De uitvaart vond plaats op het hoofdveld, hierbij was het wel mooi om te zien wat voor club Blauw-Wit’81 is. Het samen zijn we sterk bij een club als die van ons, was voor iedereen zicht- en voelbaar”, aldus Kimenai. Waar het ene verhaal eindigt begint weer een ander. Ondanks dat hij het verlies helaas heeft moeten meemaken, mag hij momenteel uitkijken naar een aanvulling van zijn gezin. “Ik geniet ontzettend van de mooie tijden die ik met mijn gezin mag beleven, in september verwachten we ook een uitbreiding”, zegt hij glunderend.
Klik de link voor een recent artikel over Blauw-Wit’81
