Amsterdammers staan bekend vanwege hun bluf en grote mond. Mokummer Toer Bouwman (23) is daar geen uitzondering op. Toch staat de speler van vv Noordwijk ook bekend als een realist en harde werker. Die eigenschappen gecombineerd hebben de verdediger tot dusver geen windeieren gelegd.
Gehuld in een donkergroene outfit van Daily Paper neemt Toer Bouwman plaats aan tafel. “Dat is wel toeval hoor”, lacht de verdediger. “Dit is volgens mij het enige item dat ik van het merk in de kast heb hangen.” Hij is trots op het Amsterdamse kledingmerk dat momenteel furore maakt in het buitenland. “Ja, het blijft toch iets uit je stadje.”
Zijn hele jeugd speelde Bouwman bij SC Buitenveldert op enkele minuten fietsen van zijn huis in de Rivierenbuurt. Hij groeide op met de droom om Ajax 1 te halen. “Hoe gaaf zou het zijn om in een volle ArenA te mogen staan? Rond mijn negende besefte ik alleen wel dat ik daar helaas niet goed genoeg voor was.” Hij bleef bij de blauwhemden onder de rook van de hoge kantoorgebouwen van de Zuidas. De Johan Cruijff ArenA zag hij alleen vanaf de tribunes. “Ook leuk natuurlijk”, relativeert hij.
Roodwitten
De kans om in het rood-wit te spelen, kwam er echter alsnog. “Tot mijn eigen grote verbazing nam Ajax Amateurs contact op. Ik mocht aansluiten bij het tweede. Het klonk fantastisch.” Zijn jongensdroom leek uit te komen, maar niet iedereen was even enthousiast. Enkele clubmensen van Buitenveldert waren van mening dat Bouwman het niveau van de Godenzonen nooit aankon. “Zij vonden dat ik gewoon op de Zuidas moest blijven spelen. Ze zeiden het niet letterlijk, maar je merkte aan alles dat zij Ajax voor mij een stapje te hoog vonden.” Die uitspraken deden de normaal zo nuchtere verdediger pijn. “Daardoor werd het een extra motivatie voor me. Ik wilde anderen laten zien wat ik kon en stiekem wilde ik dat ook aan mezelf tonen.”
Het tweede elftal van Ajax Amateurs zag Bouwman nooit. Gelijk in zijn eerste seizoen veroverde hij een vaste basisplek en hij speelde vrijwel alles. “De faciliteiten waren van super niveau. We mochten gebruik maken van het zwembad en de gym van het eerste elftal en ons team mocht ook mee-eten in de kantine waar een professionele kok de beste maaltijden bereidde. Daarnaast krijg je altijd de nieuwste tenues en kicksen. Als amateur is dat heel vet.” Bij uitwedstrijden bleef de hele uitclub zitten om de roodwitten aan het werk te zien. “En fans in steden als Rotterdam en Den Haag schelden je uit. Op die momenten ervaar je echt het gevoel van een Ajax-speler.”
Na twee seizoenen Ajax kreeg Bouwman plots een belletje van Noordwijk-trainer Kees Zethof. De verdediger was niet per se opzoek naar een andere club, maar de woorden van vv Noordwijk trokken zijn aandacht. “Ze waren op de hoogte van mij persoonlijk en dat gaf gelijk een goed gevoel. De coach wilde mij wel eerst tegen moeilijkere ploegen zien spelen en dat snapte ik.” Beide duels speelde hij een goede pot en dat overtuigde de trainer. “Ik hoefde zelfs geen proeftraining meer te spelen en dat gebeurt hier zelden.” De verdediger zou in de voorbereiding zijn kans krijgen, maar hij had de nodige concurrentie in het team. “Ik was blij dat ze dat vertelden. Dat toont betrouwbaarheid en daar houd ik van.”
Alles geven
Volgens Bouwman past de visie van de club goed bij hem. “Daardoor zit ik hier op mijn plek. Bij Noordwijk halen ze niet de beste spelers uit de competitie die dan denken het niveau wel even aan te kunnen. Ze werken juist met jongens van een lager niveau die ervoor gaan en zo zit ik zelf ook in elkaar.” De verdediger geeft elke training en wedstrijd honderd procent en zijn teamgenoten denken daar precies hetzelfde over. Op de trainingen gaat het er soms fel aan toe en tijdens de wedstrijden gaat iedereen tot het gaatje. “We spelen elke training ook voor de felbegeerde foto. Elke keer dat je wint, maken ze een prent. Aan het einde van het seizoen wint degene met de meeste fotootjes. Iedereen wil winnen, soms lijkt het wel een slagveld.” Vorig jaar eindigde de rechtspoot nipt als tweede. Dit seizoen hoopt hij het nog beter te doen. “Een aantal jaar geleden mocht de winnaar bijvoorbeeld een bed van de sponsor uitzoeken. Ja, dat wil ik wel hoor”, lacht hij. “Nee, maar die competitie schiet door in de wedstrijden. We geven altijd alles”, vervolgt hij serieus.
Toer Bouwman: ‘In het begin keken ze me aan alsof ik Chinees sprak en geen straattaal’
Ring
Tijdens die wedstrijden staan er honderden, soms wel duizenden supporters langs de lijn. Bij uitwedstrijden gaan er ook volle bussen met fans mee. Iets anders dan de vijf fanatieke opa’s die hem bij Ajax toeklapten. “Het is echt niet normaal hier. Ook de clubliefde van de vrijwilligers is bizar. Als wij tot laat trainen, halen zij daarna nog de kleding op om die te wassen. We hoeven eigenlijk alleen zelf een schone onderbroek mee te nemen. Ik voel me heel bevoorrecht hier, voor mij is dit niet normaal.” Bouwman moest even wennen toen hij voor de eerste keer de Ring van Amsterdam verliet. In Noordwijk groet iedereen elkaar terwijl hij zijn buren in Amsterdam niet eens kent. “Hoe gedraag ik me? Je denkt er even over na. Ondanks dat ik een ‘buitenstaander’ ben, ving iedereen me gelijk goed op.”
Op de training laat Bouwman nog steeds merken dat hij een echte Amsterdammer is. Ook al staat hij als één van de jongere spelers vaak in het midden tijdens een rondo, hij laat zich wel gelden. Regelmatig roepen de ervaren spelers grappend naar hem dat hij zich moet inhouden. “Ik laat de Mokumse bluf weleens zien. Gelukkig heeft niemand daar problemen mee.” Problemen hadden zijn medespelers in het begin met de straattaal die de verdediger soms gebruikt. “Zij snapten niks van die woorden”, lacht de voetballer. “Tegenwoordig gooien ze ook met die moderne woorden. Maar in het begin keken ze me aan alsof ik Chinees sprak en geen straattaal.”
Bouwman hoopt nog lang bij Noordwijk te blijven. Hij zit er op zijn plek en de mentaliteit past hem als gegoten. Hij houdt ervan om hard te werken en die inzet beloond te zien worden. Het klinkt niet direct als de pure Amsterdamse mentaliteit. “Maar die bluf heb ik echt wel. Op veel momenten heb ik gewoon schijt, maar ik blijf realistisch en ben blij met elke stap. Van mijn lichting heeft vrijwel niemand een hoog niveau bereikt en ik was nooit de beste. Ooit hoop ik ergens mee te trainen en erachter te komen dat het niveau te hoog was voor me. Dan weet ik wat mijn plafond is.” (TVS)
Klik op vv Noordwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Noordwijk voor meer informatie over de club.