VOGELWAARDE – De keuze om zichzelf te willen bewijzen in een nieuwe voetbalomgeving was voor doelman Bas Verdurmen net zo bewust als de keuze om van v.v. STEEN na één seizoen weer terug te keren naar v.v. Vogelwaarde. “Na mijn vertrek bleven ze een keepersprobleem houden en ik wilde graag weer in een eerste elftal keepen, dus was een terugkeer een simpele optelsom.”
Hij was bij vierdeklasser Vogelwaarde al sinds zijn veertiende onderdeel van de selectie en fungeerde tot zijn zestiende als reservekeeper. Toen stopte de toenmalige keeper Nino van der Starre en werd Verdurmen, inmiddels 29 jaar, eerste doelman. En dat bleef hij tot begin vorig seizoen. “Ik werd benaderd door v.v. STEEN en had wel oren naar een nieuwe uitdaging. Mezelf ontdekken in een compleet nieuwe omgeving en wilde proberen om er eerste keeper te worden. Dat laatste is me helaas niet gelukt, maar toch heb ik geen moment spijt van de overstap.”
In de voorbereiding van het vorige seizoen keepte hij om en om met Kevin Hamelink, die over was gekomen uit de eigen JO19 bij STEEN. “En hij was gewoon beter dan dat ik presteerde. Dan moet je realistisch zijn en had ik ook vrede met mijn rol. Maar ook in het tweede elftal speelde ik met prima voetballers om me heen op een mooi niveau. We speelden veel tegen Brabantse ploegen en dat is toch anders voetballen. Het jaar is voor mij enorm leerzaam geweest. Tussendoor hield ik wel altijd goed contact met Jack Stoffijn, de keeperstrainer van Vogelwaarde. Bij ‘mijn cluppie’ bleven ze na mijn vertrek achter met een keepersprobleem, want een echte opvolger was er niet. In januari heb ik toen een gesprek gehad en heb ik besloten om dit seizoen terug te gaan. Het was wel jammer dat vanwege de coronapandemie het vorige seizoen abrupt werd gestopt, zodat ik niet echt een heel seizoen heb volgemaakt maar het ‘avontuur STEEN’ ineens afgelopen was.”
In de voorbereiding begon Verdurmen vol goede moed aan het nieuwe seizoen en had hij met Vogelwaarde de hoop om in de linkerrij te kunnen eindigen, gezien het aantal vijfdeklasser dat erbij was gekomen. “De start was echter tegenvallend, want we lieten in de voorbereiding goede resultaten zien. Dus hadden we niet verwacht dat we zo matig zouden beginnen, zoals we ook niet hadden verwacht dat het huidige seizoen na vier duels al klaar zou zijn. Maar ja, wie wel?”
De goalie keerde terug in een vertrouwde omgeving en is bij de groenhemden weer de onbetwiste nummer één. “Dat is wel fijn natuurlijk, al is het gemis van echte concurrentie te wel jammer. Op STEEN moést ik echt aan de bak en die druk is hier helemaal anders. Tuurlijk wil ik elke week optimaal presteren, maar moet ik de scherpte op een andere manier zien te pakken.”
Eén van die manieren is tijdens de keeperstrainingen op Graauw, waar Jack Stoffijn ook de keepers traint. “Daar train ik dan samen met Martin Mouthaan. En dat bevalt perfect. We proberen elkaar te helpen en naar een hoger niveau te tillen. Daar hebben we beiden bij onze clubs profijt van. Tijdens de coronaperiode zijn we altijd die keeperstrainingen blijven doen en dat is fijn. Al is het natuurlijk zonde dat je de druk om toe te werken naar wedstrijden en goede resultaten totaal mist. Maar dat maakt de drang om volgend seizoen er vol tegenaan te gaan alleen maar groter.”
Klik hier voor meer artikelen over VV Steen
