De belangrijkste taak voor Spirit-trainer Richard van Cappellen dit seizoen? “Ervoor zorgen dat de supporters weer trots op Spirit 1 kunnen zijn, want het vertrouwen heeft een deuk opgelopen.”
Hij had de ambitie om voor zijn veertigste hoofdtrainer te zijn van Spirit 1, maar dat hij al zo snel voor de groep zou staan, kwam ook voor de oud-speler van de club als een donderslag bij heldere hemel. Van Cappellen, inmiddels 37 jaar, werd aan het einde van vorig seizoen door de clubleiding naar voren geschoven om de ontslagen Warry van Wattum op te volgen.
“Ik was net bezig aan mijn eerste jaar als trainer van de A1”, zegt Van Cappellen. “Daarvoor was ik drie jaar assistent geweest van Cees van der Poel bij het eerste elftal. Of ik getwijfeld heb om het te doen? Eigenlijk niet. Je moet een keer beginnen als hoofdtrainer. Bovendien: als er vanuit de club een beroep op je wordt gedaan, zeg je als echte Spirit-jongen geen nee.”
Met nog een paar wedstrijden te gaan bleek degradatie uit de tweede klasse niet te voorkomen. “We wonnen nog wel de laatste thuiswedstrijd van Hellevoetsluis met grote cijfers, maar het leed was daarvoor al geschied”, kijkt Van Cappellen terug. “Bij BVCB verloren we met 3-0. Daardoor hadden we het niet meer in eigen hand.”
Zijn grootste opgave begon toen de competitie was afgelopen: de groep bij elkaar proberen te houden en de aangekondigde leegloop te voorkomen. “De groep was beschadigd”, zegt hij over wat hij ‘aantrof’. “We zijn met de spelers in gesprek gegaan om ze te behouden voor de club. Een speler als Stefan Witte wilde een stapje hoger, dat was een ander verhaal. Uiteindelijk zijn negen, tien spelers uit de A-selectie vertrokken. Dat is veel.”
Aanvulling kwam er vooral vanuit de eigen geleden. “Er zijn zeven A-spelers doorgestroomd. Twee spelen er in de basis, Robin Brouwer en Tim van der Zee”, zegt hij vol trots.
De verjonging betekent wel dat Van Cappellen in zijn eerste volledige seizoen als hoofdtrainer vooral opbouwwerker is. “Het is belangrijk dat we weer een Spirit-gezicht krijgen. Met een positieve spelopvatting. Dat is een cliché, maar wel zo belangrijk. We moeten met zijn allen een team creëren waarop iedereen bij de club weer trots is. We hebben een trouw publiek, maar onze supporters zijn de laatste jaren niet bepaald verwend.”
Hij weet dat Spirit onder het vergrootglas ligt in de regio. “We hebben toch een naam. We hebben bijna duizend leden en worden geroemd om onze jeugdopleiding. Dan behoor je niet in de derde klasse te spelen. De realiteit is dat we dat wel doen. We gaan hard werken om er zo snel mogelijk uit te komen, maar het zou zomaar kunnen dat we daar twee of drie seizoenen over gaan doen”, geeft hij alvast een winstwaarschuwing.
“Het is niet realistisch te stellen dat we ‘eventjes’ kampioen worden. Dit team moet de tijd krijgen om te groeien. De potentie om, op termijn, tweede klasse te spelen is er.”
Aan de herkenbaarheid op het veld wordt gewerkt, de gezichten op de Spirit-bank doen terugdenken aan vroegere tijden. Want naast Van Cappellen maken ook oud-spelers Johan Oomen en Kevin van Vliet deel uit van de technische staf. “Een tijdje geleden speelden we bij VVOR. Daar viel het ze ook op. Ik denk dat het een goede zaak is dat er oud-spelers aan het roer staan. Wij kennen de cultuur en spreken de taal van de club.”
©VoetbalJournaal
