Zwaluwen Vlaardingen kende een meer dan uitstekende eerste competitiehelft. Volledig tegen de verwachtingen in stond de Vlaardingse hoofdklasser wekenlang op kop van het klassement en won de eerste periodetitel. “We zijn een echt team”, aldus Stefano Gonsalves.

De 34-jarige aanvoerder is de verpersoonlijking van het huidige Zwaluwen. Hard werken voor elkaar en altijd het teambelang voorop stellend. Als nummer zes dicht de Schiedammer de gaatjes op het middenveld en houdt de linies aaneen gesloten.

Dat Zwaluwen na dertien wedstrijden al 25 punten heeft, verbaast Gonsalves echter ook. “We zijn in de hoofdklasse misschien wel de club met het kleinste spelersbudget”, zegt de verdedigende middenvelder. “Dan verwacht je niet dat je lange tijd op kop van het klassement sta. Voor ons is het een geweldig compliment.”

Gonsalves was in de zomer van 2020 één van de vele nieuwkomers aan de Zwaluwenlaan. Achteraf gezien, zo denkt hij, kwam de lockdown niet zo slecht uit voor de Vlaardingse club. “Op drie spelers na was de selectie nieuw. Doordat de competitie vanwege corona al snel stil kwam te liggen, hebben we zonder tijdsdruk en in alle rust kunnen sleutelen aan het spelconcept. Dat we van 4-3-3 naar 5-2-3 zijn overgestapt heeft ons veel goed gedaan. Het heeft voor veel verdedigende zekerheden gezorgd. Niet dat we verdedigend spelen, maar we hebben nu wel meer controle dan dat we vorig seizoen hadden.”

Met zijn ervaring is Gonsalves goud waard voor Zwaluwen, dat hem in de zomer van 2020 oppikte bij Smitshoek. De zoon van een Portugese vader en Nederlandse moeder stond als twintigjarige voor de deur van het profvoetbal bij Excelsior. “Het laatste stapje heb ik niet kunnen nemen”, blikt hij terug. “Ik speelde in het tweede van Excelsior en speelde tegen MVV 2 en VVV 2. Minuten in het eerste elftal heb ik nooit gemaakt. Ik heb één keer op de bank gezeten bij een bekerwedstrijd.”

Op zijn 21^ste koos hij bewust voor een ander pak. “Ik was bezig met mijn studie commerciële economie en sportmarketing. Ik had niet het idee dat het betaald voetbal iets zou worden. Ik kan me nog goed herinneren dat Marco van Lochem, hoofd jeugdopleidingen bij Excelsior, zei dat maar twee van iedere generatie het betaald voetbal zou gaan halen. Ik heb gekozen voor een maatschappelijke loopbaan en daarmee automatisch voor het amateurvoetbal.”

Hij diende mooie clubs als Noordwijk en droeg zelfs één seizoen het klassieke rood-wit van IJsselmeervogels. “Ze zijn in Spakenburg voetbalgek en ik vond het mooi om dat mee te maken. Jammer genoeg hadden we dat seizoen geen goed jaar. Ik heb wel twee derby’s gespeeld tegen Spakenburg. Dat was een gekkenhuis. We verloren een keer, maar wonnen ook een keer, met 3-0. Toen werd er tot laat doorgefeest in de sporthal.”

Zijn mooiste tijd beleefde hij bij Noordwijk. “Ik heb er twee periodes gespeeld. De eerste periode, vóór IJsselmeervogels, was de beste. De beleving van het voetbal in de Bollenstreek is enorm. In die jaren deden we mee in de top en was ik ook belangrijk. Mijn tweede periode was minder. We degradeerden in het eerste seizoen en misten daarna twee keer promotie. Omdat ik vader was geworden, ben ik terug naar de Rotterdamse regio gegaan. Ik heb twee seizoenen bij Spijkenisse gespeeld en één seizoen bij Smitshoek.”

Nu zorgt hij voor de balans in het elftal van Zwaluwen. “We hebben zeker niet de beste spelers in de hoofdklasse, maar als team zijn we lastig te kloppen. Binnen de club is iedereen altijd realistisch geweest: de koppositie was tijdelijk. Meedoen om het kampioenschap, dat zie ik niet gebeuren. Maar voorlopig staan we wel derde en dat is iets om heel trots op te zijn.”

Meer informatie over VV Zwaluwen? Klik hier.
Klik hier meer artikelen over VV Zwaluwen.