STEENBERGEN – Nooit had Stefan Fontijne verwacht dat hij als trainer op het voetbalveld zou komen te staan. Maar doordat zijn zoontje ging voetballen werd hij al snel enthousiast gemaakt. Inmiddels is hij alweer aan zijn tiende seizoen bezig en hoopt nog een paar jaar van zijn trainersrol te blijven genieten.
“Ik ben ooit begonnen toen mijn zoontje ging spelen bij Steenbergen. Dat was destijds in de JO7 en inmiddels ben ik met de groep meegegroeid nu naar de JO17. Dat is prachtig want je ziet zeker de laatste anderhalf jaar dat ze echt stappen maken. Technisch maar zeker ook tactisch in het veld. En dat is erg mooi om te ervaren als trainer. Maar wie mij destijds had gezegd dat ik al tien jaar op het trainingsveld zou staan als trainer die had ik niet geloofd. Want ik riep altijd dat dit niets voor mij zou zijn. Maar ja, je weet hoe dat gaat als je kinderen op voetbal gaan en je zelf altijd hebt gespeeld…. Dat klassieke verhaal is dus ook op mij van toepassing gebleken haha..”
Fontijne speelde zelf nooit voor een andere club dan NOAD’67 uit Sint-Philipsland. Maar de liefde deed hem uiteindelijk in Steenbergen belanden waar hij ging samenwonen met zijn vriendin. “Hoewel ik nooit gedacht had trainer te worden is het wel heerlijk om te zien hoe ze plezier in het spelletje hebben en hoe leergierig ze allemaal zijn. We zijn vorig jaar kampioen geworden zelfs in de vierde klasse en ook dit seizoen doen we het meer dan prima met z’n allen. Het zou helemaal mooi zijn mochten we erin slagen om met deze groep kunnen promoveren naar de tweede klasse. Zover is het nog niet maar we laten wekelijks zien dat we op dit niveau prima kunnen meestrijden om de prijzen.”
Samen met Roger van Poppelen en Matthijs van der Reest vormt Fontijne de staf. Drie vaders met voetballende zonen in de JO17-selectie. “We proberen zoveel mogelijk om elkaar zonen te coachen om ervoor te zorgen niet te streng te worden voor die van onszelf. Dat werkt goed en de sfeer in het team is echt goed te noemen. We hebben een mix van jonge talentvolle spelers en daarbij ook drie dispensatiespelers die héél graag bij deze spelersgroep wilden blijven. Dat zegt ook veel over hoe we met z’n allen op een positieve manier aan het werken zijn op het trainingsveld en in de competitie.”
Het nadeel voor een heel seizoen kunnen meestrijden bovenin kan volgens de trainer uiteindelijk liggen in de breedte van de groep. “We hebben maar in totaal de beschikking over veertien spelers. Dan mag er niks gebeuren op het vlak van blessures want dan heb je toch een probleem. Het is dus ook vooral zaak om iedereen fit te houden om het een heel seizoen te kunnen bolwerken met deze kleine selectie. Maar het gegeven dat tijdens trainingen meestal dertien van de veertien jongens aanwezig zijn dat laat zien dat ze graag voetballen en trainen. En het is ook mooi voor ons als trainer natuurlijk dat de manier waarop we samenwerken blijkbaar in de smaak valt bij de jongens.”
De geboren Fliplander wil nog een paar jaar genieten van zijn rol als jeugdtrainer. “Maximaal tot en met de JO19, want de ambitie om als seniorentrainer door te gaan die heb ik niet. Ik heb geen trainersdiploma en ben ook niet van plan die te gaan halen. Dus voor zolang het nu nog duurt blijf ik ervan genieten. En als mijn zoon dan naar de senioren gaat dan zal mijn rol overgaan in die van voetbalvader en supporter.”
Klik op VV Steenbergen voor de laatste artikelen over de club
Klik op VV Steenbergen voor meer informatie over de club.