Een uit de kluiten gewassen dorpsclub, zo noemt voorzitter Henk Lammertse ‘zijn’ Spirit. Met twaalfhonderd leden op een beperkt gebied heeft de club qua ruimte zijn grenzen bereikt. “We zijn uit ons jasje gegroeid.”

Een willekeurig voetbalzaterdag laten de problemen van de club in een notendop zien. Om een parkeerplaatsje in de buurt van de Sportlaan in Ouderkerk te bemachtigen moet je zoeken en vooral geluk hebben.

Het voetbal zelf is een bedrijf dat van ’s ochtends vroeg tot ver in de avond in werking is. “Onze laatste wedstrijden beginnen inmiddels om half zeven ’s avonds”, zegt Lammertse. “Dat zijn ze misschien bij volleybal of waterpolo gewend, maar voor voetballers is dat natuurlijk geen gebruikelijk tijdstip. Het zorgt ook voor problemen in onze organisatie. Je hebt wel met vrijwilligers te maken en in de keuken en achter de bar willen ze op een gegeven moment – na een lange dag – de boel opruimen en naar huis. De keuken en bar tot een uur of zeven open houden is daarom wel het matje.”

Spirit probeert de lasten van de ‘avondwedstrijden’ te verdelen. “Dat niet steeds hetzelfde team aan de beurt is. De meeste elftallen voetballen bij ons voor de gezelligheid. De kantine is het tweede huis van die jongens.”

De druk op het speelschema geeft wel aan dat Spirit in ruimtenood verkeert. De oorzaken zijn volgens Lammertse positief. “We hebben de afgelopen jaren een enorme toeloop aan leden gekregen. Dat is natuurlijk mooi en daar zijn we ook trots op. Het geeft aan dat we het hier met elkaar ook goed voor elkaar hebben.”

Spirit is allang niet meer de club van inwoners van Ouderkerk alleen. Sterker, bijna twee derde van de leden woont elders in de Krimpenerwaard. Meer dan de helft van de leden heeft zijn woning staan in Krimpen aan den IJssel.

“We hebben er zes jaar geleden bewust voor gekozen om een meisjestak te beginnen. Dat wilden we serieus aanpakken en inmiddels hebben we bijna 250 meisjes”, zegt Lammertse. De groei zorgt er echter wel voor dat ook een trainingsschema in elkaar zetten een hels karwei is. “Op basis van de normen die de KNVB hanteert zouden we al zeven velden moeten hebben”, weet de voorzitter. “Wij hebben er vier, waarvan drie kunstgras. Het grasveld kan worden gebruikt in de zomer voor beperkte trainingen, maar zodra het winter is, is het niet meer te gebruiken.”

Daar zit een mogelijke oplossing van het probleem: ook kunstgras op het vierde veld. Lammertse heeft het inmiddels aangekaart bij de gemeente. “Andere opties zijn er in onze ogen niet. We kunnen niet uitbreiden. We grenzen weliswaar aan een weiland, maar daar zit ook een treksloot tussen. En onze voorkeur gaat beslist niet uit naar verhuizen. Ik vind dat een voetbalclub in de bebouwde omgeving moet zitten. Bij verplaatsing zie je vaak clubs aan de rand van de gemeente verdwijnen. De ziel gaat dan uit een club. Dat willen we niet.”

Een ledenstop vindt Lammertse moeilijk te verkopen. “Dat kan nooit de bedoeling zijn van een sportclub en dat mag niet de insteek zijn van een gemeente.”

“Het vierde kunstgrasveld zou ons op dit moment al flink lucht geven.”

Klik op vv Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Spirit voor meer informatie over de club.