Bij VV Rijsoord lopen veel trouwe supporters rond, maar één man springt er altijd uit: Simon. Met zijn herkenbare stem langs de lijn, zijn vaste plek op sportpark Reyerpark en zijn onvoorwaardelijke clubliefde is hij uitgegroeid tot een bekend en gewaardeerd gezicht binnen de vereniging. Simon belichaamt precies waar Rijsoord voor staat: saamhorigheid, warmte en een clubgevoel dat verder gaat dan alleen voetbal.
Van G-team naar vertrouwd gezicht
Simons band met Rijsoord begon via een vriend die in een standaardelftal speelde. “Ik kwam hier steeds vaker kijken,” vertelt hij. Op een dag kreeg hij de vraag of hij eens wilde meetrainen met het G-team. In eerste instantie twijfelde hij. “Bij mijn andere club wonnen we altijd.” Toch besloot hij een week later de stap te zetten. “Ik zei: ik kom bij Rijsoord. En ik ben eigenlijk nooit meer weggegaan.”
De tijd in het G-team bewaart Simon met warme gevoelens. Niet alleen het voetballen, maar vooral de gezelligheid en het teamgevoel maakten indruk. Toen het team uiteindelijk uit elkaar viel, stopte hij als speler. Zijn betrokkenheid bij de club bleef echter onverminderd groot.
Supporter in hart en nieren
Na zijn actieve voetbalperiode werd Simon vaste supporter van het eerste elftal. Via een speler en diens vader reisde hij jarenlang mee naar uitwedstrijden. “Altijd met de bus mee. Dat was gezellig hoor,” zegt hij lachend. “Een biertje, wat lachen, dat hoorde er allemaal bij.”
Jarenlang miste hij geen wedstrijd. Tegenwoordig lukt dat door zijn gezondheid niet altijd meer, maar als hij er is, laat hij zich horen. “Als ik niet roep, zeggen ze: ik heb jou niet gehoord!” Zijn boodschap langs de lijn is steevast duidelijk: aanmoedigen als het goed gaat en wakker schudden als het nodig is. “Kom op jongens, we willen juichen!”
Trots op zijn club
Waarom Rijsoord zo speciaal is voor hem, hoeft Simon niet lang over na te denken. “Ik ben trots op Rijsoord.” Hij kent de spelers, de staf en de vrijwilligers, en zij kennen hem. De clubavonden, feestjes en zelfs carnaval op de vereniging horen daar allemaal bij. “Dat was mooi, gewoon samen met de jongens.”
Ook kleine dingen betekenen veel voor hem, zoals een trainingspak dat hij van een speler kreeg. Dat draagt hij met trots, al wel volgens zijn eigen regels. “Die blauwe moet ik aan. Niet de andere,” grinnikt hij.
Feyenoord en Rijsoord
Naast Rijsoord klopt zijn hart ook voor Feyenoord. “Al jarenlang,” zegt hij. Als hij naar De Kuip gaat, draagt hij steevast zijn tenue. Kampioen worden? “Dat hoop ik wel. De schaal pakken.”
Aan het einde van het gesprek vat Simon het zelf het beste samen: “Ik ben trots op Rijsoord.” En dat is hij niet alleen met woorden, maar vooral met zijn aanwezigheid, zijn stem en zijn onvoorwaardelijke steun. Simon is misschien geen speler meer, maar voor VV Rijsoord is hij van onschatbare waarde.
Klik op VV Rijsoord voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Rijsoord voor meer informatie over de club.