Dat de weg om profvoetballer te worden veel hobbels kent, laat de voetballoopbaan van Sander Versendaal wel zien. De verdediger kwam via de jeugd van JVOZ terecht bij FC Twente en lang leek zijn droom om profvoetballer te worden realiteit te gaan worden.

Totdat blessures aan beide heupen en een compartimentsyndroom aan zijn kuiten roet in het eten gooiden. Via JVOZ kwam hij opnieuw terecht bij Oostkapelle waar hij nu met plezier, maar vooral pijnvrij op het veld staat.
Als Versendaal iets heeft geleerd in zijn nog prille voetbalcarrière, dan is het wel omgaan met teleurstellingen. Op momenten dat hij weer fit dacht te zijn en vooruit kon kijken, sloegen blessures weer keihard toe. Voor de jongeling waren dat dan ook de moeilijkste momenten. “De teleurstelling zat vooral bij het niet fit worden na mijn heupoperaties, maar ik heb de knop snel omgezet want in teleurstellingen blijven hangen heeft geen zin.” Vanwege heimwee trok de ‘back’ de deur bij FC Twente achter zich dicht, fit worden en terugkeren op zijn oude niveau was het nieuwe doel bij JVOZ. Een compartimentsyndroom aan zijn kuit- en scheenbeen vormde echter een nieuw obstakel bij het bereiken van dat doel. Een operatie aan beide benen volgde, net als een terugkeer bij Oostkapelle. “Ik wilde eerst weer fit worden en het plezier terugkrijgen, Oostkapelle leek me daarvoor een goede stap.”

Succes
Van die beslissing heeft Versendaal tot op de dag van vandaag nog geen seconde spijt gehad. Het plezier is terug, de sportieve prestaties zijn goed en ook de blessuregolf lijkt hij te hebben doorstaan. Hij heeft nog geen wedstrijd gemist en heeft dan ook een belangrijk aandeel in de successen van de dorpsclub. Waar de doelstelling eerst directe handhaving was, durft Versendaal nu stiekem verder te kijken. “We hebben een goede lichting spelers met jongens die veel voor elkaar over hebben in het veld, we gaan nu voor een periodetitel!” De gezelligheid, de enthousiaste supporters en het verzorgde voetbal passen naar eigen zeggen goed bij hem. Vandaar ook dat hij ooit hoopt te promoveren met zijn club, maar ook persoonlijk zijn de ambities er nog steeds. “Zelf wil ik op een zo hoog mogelijk niveau spelen, ik ben nog maar achttien jaar dus heb nog genoeg tijd om weer stappen omhoog te maken.”