“Ik voetbal met vrienden én op niveau. Wat wil ik nog meer?” De contractverlenging van Sander Bosma bij Noordwijk was zo’n beetje als eerste beklonken. De 29-jarige Noordwijker is al jaren een betrouwbare factor op het middenveld.

VV Noordwijk ontvangt deze middag HHC Hardenberg en Bosma zit om elf uur met zijn zonnetje in het gezicht op de tribune naar een jeugdwedstrijd van zijn club te kijken. “Even in de stemming komen voor straks”, zegt hij. Ondanks dat Bosma geschorst is en dus niet meespeelt, steunt hij vandaag zijn medespelers. Het zegt wel iets over zijn verbondenheid met de club. “Ik baal, hoor, dat ik niet mag spelen. Maar ja, het is wel mijn eigen fout”, is hij schuldbewust. “Ik heb vorige week mijn vijfde gele kaart gekregen. Voor praten. Dan zeg ik iets in mijn fanatisme tegen de scheidsrechter en dan trekt hij geel. Vaak is het terecht. De jongens dollen mij er wel mee, maar ik mis nu wel weer een wedstrijd.”

Hij zegt het met een lach op zijn gezicht. Bosma is het type mens dat alles met een lach doet. Hij geniet van het leven. “Ik woon hier niet zo ver van de kust vandaan. Als het zonnetje maar even schijnt, zit ik op het strand. Een vriend van me heeft een strandtent. Bakkie koffie erbij, relaxen, heerlijk.”

Dat laatste woord gebruikt de middenvelder ook als het om de prestaties van Noordwijk dit seizoen gaat. “We werden door heel veel zogenaamde kenners tot de degradatiekandidaten gerekend”, gniffelt hij. “Op basis van de budgetten was dat niet heel raar, maar geld bepaalt niet alles in de tweede divisie. Qua teamgeest kunnen heel veel teams een voorbeeld aan ons nemen. We hebben veel jongens in het elftal die hier zijn opgegroeid. Dat maakt ons een hechter geheel.”

Zo heeft-ie zelf al een jarenlange band met topscorer Emiel Wendt. “We kennen elkaar al van jongs af aan. Vaak speelden we bij elkaar in hetzelfde elftal. Emiel is een jaar jonger, maar werd vaak een jaar eerder overgeheveld. We zien elkaar ook vaak buiten het veld en zijn nog niet zo lang geleden met elkaar op vakantie geweest.”

Zelf had hij een omweg nodig om tot onbetwiste basisspeler bij Noordwijk uit te groeien. Toen hij zag dat zijn perspectief op veel speeltijd als jonge speler er niet of nauwelijks was, koos hij ervoor om zijn Noordwijk in te ruilen voor de buren van SJC. “Op dat moment was dat een goede keuze, want bij SJC, dat in de eerste klasse speelde op zondag, kwam ik aan spelen toe. Dat had ik als jonge speler ook nodig, speelminuten maken. Het was een prima jaar, met promotie naar de hoofdklasse. Ik kijk daar met tevredenheid op terug.”

Bij Noordwijk was inmiddels een nieuwe periode aangebroken en met trainer Kees Zethof aan het roer was er weer plaats voor Bosma. “We zijn gepromoveerd naar de derde divisie en later naar de tweede divisie. Dat is geweldig om mee te maken. We hebben een ingespeeld team. Op het middenveld speel ik vaak met Thomas Reynaers en Raies Roshanali. Onze rolverdeling is heel duidelijk.”

Klik op VV Katwijk voor het laatste artikel van de club.