Zijn vader maakte furore in het eerste, hijzelf speelde kort voor de club en inmiddels coacht John van Beers de JO10-2 van Rood-Wit, het team van zijn zoontje Joshua. De trainer uit Sint-Willebrord geniet enorm van het spelletje en de ontwikkeling die zijn talenten doormaken.
Bij Rood-Wit worden er trainingscursussen gegeven en daar profiteert John van Beers als beginnend coach enorm van. “Op de trainingen met mijn team kan ik steeds nieuwe dingen uitproberen en het geeft een kick als dingen gaan zoals je wilt. Mijn kleine mannen spelen echt geen kluitjesvoetbal meer”, benadrukt de trotse trainer. “En laatst stelde ik elke speler een tactische vraag en allemaal gaven ze een keurig antwoord. Ik denk dat het komt door het populaire spel FIFA, dat is dan ook direct het enige positieve aan die game”, vindt Van Beers. “Ze voetballen met Rood-Wit driemaal in de week en ik hoop dat ze na school ook zo veel mogelijk buitenspelen. Maar dat is helaas niet meer zo van deze tijd.”
Toen Van Beers zelf jong was, ging dat heel anders. Als kind woonde hij op een steenworp van sportpark De Gagelrijzen en in zijn jeugd was hij heel vaak te vinden bij Rood-Wit. Zomers lang speelde hij met zijn vrienden elke avond op de velden aan de Emmastraat. Zijn vader speelde daar vroeger bovendien in het eerste team, toen Rood-Wit in de hoofdklasse furore maakte. “De grote ploegen kwamen toen op bezoek in Sint-Willebrord, dat schijnt een mooie tijd te zijn geweest. Helaas was ik zelf een mindere voetballer. En als kind brak ik ooit mijn voet, waarna ik nooit heb gevoetbald”, zegt Van Beers.
Toen zijn zoontje Joshua ging voetballen, rolde Van Beers weer terug in het verenigingsleven bij Rood-Wit. Door een gebrek aan vrijwilligers ging hij zijn zoontje coachen en die taak begon hij steeds leuker te vinden. “Ik kreeg aan het begin te maken met jongens die nog nooit hadden gespeeld. En het is mooi hoe je die mannen wekelijks ziet groeien. We zijn met deze generatie al twee keer kampioen geworden en dat was prachtig.” Van Beers is als trainer met meer bezig dan voetbal alleen. “Ik probeer de jongens ook een stukje opvoeding mee te geven”, legt de man uit ’t Heike uit. “Niemand mag een grote mond hebben, gezamenlijk gaan we altijd naar de kleedkamer en we ruimen ook altijd samen onze spullen op. Voetbal draait om respect en iedereen is gelijk. Met mijn bedrijf sponsor ik bovendien het anti-pestprotocol van de club.”
Van Beers geniet enorm van zijn talenten van de JO10-2 en dan met name van het plezier dat zijn spelers wekelijks uitstralen. “Ze kunnen allemaal behoorlijk ballen, dat is uiteraard leuk. Ze krijgen nu ook wat meer tegenstand in de competitie, waardoor ze steeds beter gaan spelen. Maar ik vind het nog veel belangrijker dat de jongens wekelijks met een glimlach van het veld stappen. Daar doe je het als trainer allemaal voor.”
