Je zou hem kunnen zien als de Francesco Totti van DIOZ. Roland van Hooff begon op zijn zesde met voetballen bij de club ‘van Zegge’, speelde meer dan 500 wedstrijden in het eerste en weet ook op 45-jarige leeftijd nog altijd van geen ophouden. “Stoppen? Ik vind het nog veel te leuk!”
Hij weet het nog precies. Als klein jochie langs de lijn bij het eerste van DIOZ. “Mijn oom voetbalde bij de selectie, ooit hoopte ik daar natuurlijk zelf ook te staan.” En dat is best aardig gelukt, kunnen we zeggen. “Meer dan 500 wedstrijden, dat zijn er best veel! Ik vind het ook echt wel bijzonder, dat had ik toen natuurlijk nooit verwacht.” De werkvoorbereider in de bouw keek op zijn achttiende één seizoentje bij RSV, maar keerde al snel weer terug op het vertrouwde nest. “Ik kom hier vandaan, er is niks mooiers dan voetballen op eigen dorp. Dit is de mooiste club.”
Genieten
De vraag die Van Hooff op zijn leeftijd natuurlijk geregeld krijgt, beantwoordt hij nu voor het gemak ook maar even. “Eigenlijk wilde ik op mijn 40ste stoppen, maar dat is er toen niet van gekomen. Nu voel ik me nog veel te fit en het team is leuk, waarom zou je dan niet lekker doorgaan? Tuurlijk schiet het wel eens door je hoofd, maar er echt aan denken doe ik nog niet.” Nouja, heel misschien soms na een wedstrijd. “Dan voel ik hem echt wel even, het herstel duurt gewoon langer.”
Dat hij ooit nog eens de speler met de meeste wedstrijden voor zijn club zou worden, had Van Hooff nooit kunnen dromen. “Daar ben ik toch wel trots op. Eigenlijk had ik wel gedacht dat ik al gestopt zou zijn, al heb ik ook wel geluk gehad met blessures. Er is geen reden om te stoppen, thuis vinden ze het ook nog prima, haha!” Ook zijn kinderen genieten ervan om ‘papa’ te zien voetballen, al was de coronastop best wel even lekker, moet hij toegeven. “Even wat meer vrij hebben, stiekem denk je dan wel aan een pensioen, maar als je weer eenmaal begint…” Niks is leuker dan voetballen, weet Van Hooff. “Partijtjes winnen, daar kan ik nog altijd ontzettend van genieten.”
Het hoogtepunt
Gelukkig voor hem wordt er dan ook in de vierde klasse nog regelmatig gewonnen. “De start was heel slecht, maar daarna hadden we een goede reeks. We zitten nu in een competitie met veel clubs uit Breda, die is wat zwaarder. De doelstelling is nog steeds handhaving, als we zo doorgaan, dan komt het goed.” Sterker nog, Van Hooff zet stiekem al wat hoger in. “Ik zou de veertig punten wel willen halen, dat zou voor DIOZ een nieuw record zijn. Je moet altijd een doel hebben, toch?” Dat doel heeft hij als aanvaller sowieso wel. “Het eerste deel van mijn carrière stond ik rechtsbuiten, daarna kwam ik pas in het centrum terecht. Nu sta ik weer meer aan de linkerkant.”
En hoewel de routinier kan genieten van een assist, houdt hij ook het aantal doelpunten nog nauwlettend in de gaten. “Als het goed is, zijn het er nu ongeveer 165. Dit seizoen staat de teller op vijf, hopelijk worden het er nog tien.” Hoogtepunten zijn zoals wel vaker promoties naar hogere klassen, maar voor Van Hooff staat het echte hoogtepunt misschien wel net buiten het veld. “Dat mijn kinderen en moeder komen kijken als ik voetbal, voor mij is er niks mooiers. Een reden om langer door te gaan.” Voorlopig denkt hij dus nog niet aan stoppen, maar mocht het ooit zo ver zijn, weet de recordhouder in ieder geval wat hij gaat doen. “Dan ga ik hardlopen en bij mijn kinderen kijken. Het was ooit de bedoeling om een marathon te doen, misschien dat ik dat dan nog eens probeer!”
Klik op DIOZ voor het laatste artikel over de club.
