Steeds vaker zijn er spelers die naast het voetbal ook nog werken als vrijwilliger, zo ook Rob Claassen. De 22-jarige aanvoerder is voorzitter bij de technische commissie, terwijl hij ook nog als middenvelder bij het eerste speelt van Blauw-Wit’81.
Het is niet niks om naast je studie andere activiteiten te ondernemen. Voor Rob is dat iets waar hij zich niet al te veel mee bezighoudt. “Ik woon in de Dongense-Vaart samen met mijn ouders en twee jongere broertjes. In het dagelijks leven ben ik student aan de TU in Eindhoven. Ik doe daar de opleiding Operations Management & Logistics en ik ben momenteel bezig met afstuderen. In mijn vrije tijd ben ik middenvelder van het eerste elftal van Blauw-Wit ’81 uit de Moer en sinds dit jaar ook voorzitter van de Technische Commissie”, vertelt hij. Het laat wel zien wat Rob overheeft voor zijn club: “Ik heb mijn hele leven voor Blauw-Wit ‘81 gespeeld, vanaf mijn zesde. Op mijn vijftiende verjaardag debuteerde ik bij het eerste elftal, omdat de trainer dacht dat ik die dag zestien was geworden. Inmiddels zit ik al meer dan vier jaar vast bij de selectie en sinds dit seizoen ben ik ook aanvoerder.”
Voorzitterschap
Hij is nog maar net op het stoeltje gaan zitten; “Sinds de start van dit seizoen ben ik begonnen als voorzitter van de technische commissie, waarbij ik de vergaderingen leid en verder van alles en nog wat doe.” Hij heeft het willen helpen van de vereniging dan ook niet van een vreemde. “Mijn vader zit al jaren bij de TC en er was een vacature vrij als voorzitter. Hij dacht dat dit wel wat voor mij zou zijn. Ik deed nog niet zo veel voor de club en dacht, waarom niet? Ik heb toen een aantal weken meegelopen en het bleek een goede match te zijn.” Het brengt hem dan ook veel en hoopt ook bij te kunnen dragen aan het behouden van het verenigingsgevoel: “Als vrijwilliger hoop ik dat we onze club zo kunnen houden als het nu is, een kleine, sociale club waar iedereen elkaar kent en waar plezier voorop staat.”
Pieken en dalen
Wanneer je zo lang bij een vereniging rondloopt, heb je vaak wel een dieptepunt en een hoogtepunt. Zo is dat ook het geval voor Rob. “Het absolute hoogtepunt is de benefietwedstrijd georganiseerd voor Koen Loonen. Koen was een hele goede vriend en een echte Blauw-Witter, die helaas ongeneeslijk ziek was verklaard. Een van zijn laatste wensen was een speciale wedstrijd bij onze club. Dit werd een wedstrijd tussen het eerste elftal, het team waar hij zelf speelde en een team van vrienden van Koentje dat hij zelf had samengesteld. Hij speelde die wedstrijd zelf bij allebei de teams een helft mee. De sfeer langs het veld was geweldig en het werd uiteindelijk een dag om nooit te vergeten.” Nu, drie jaar na het overlijden, is dat hetgeen wat Claassen maar al te goed bijblijft. Gelukkig heeft het hem ook een hele mooie kant laten zien van de vereniging, het stuk waar men voor elkaar klaar staat.
Op het veld
“Blauw-Wit is geen grote club dus meer dan twee jeugdteams per lichting kwam eigenlijk nooit voor. De beste en leukste tijd in de jeugd waren de jaren in de B en in de A. We zijn die jaren een aantal keer kampioen geworden zonder een punt te verspelen. We waren een goed en hecht team, maar we zaten achteraf gezien ook iets te laag ingedeeld. Het hoogtepunt van de jeugd was de bekerwinst in de A, als eerste team ooit van Blauw-Wit’81”, vertelt de 22-jarige middenvelder. Dat het spel in het verleden zo leuk was, blijkt wel uit zijn verhaal. Helaas waren de afgelopen twee jaar wat hectisch door Covid, maar dat maakt Rob niet minder ambitieus. “Persoonlijk hoop ik nog lang in het eerste van Blauw-Wit te spelen. We hebben een groep met veel jonge spelers waar we hopelijk nog een aantal jaar mee vooruit kunnen, dus wat dat betreft ziet de toekomst er goed uit. Hopelijk lukt het ons om in de nabije toekomst een keer te promoveren. Ik hoor van de spelers die al wat langer meelopen dat promotie met je eigen cluppie een van de mooiste dingen is die je kunt meemaken als voetballer, dus het zou mooi zijn om dat nog eens te bereiken”, sluit hij af.
Klik de link voor een recent artikel over Blauw-Wit’81
