Sinds een paar seizoenen is Richie Victor een vaste kracht bij VDL. Tot zes jaar geleden kwam een toekomst in het eerste team van de club niet in hem op. Hij is omgetoverd van een luie linksbuiten naar een actieve linksback.
Victor (24) gaat dagelijks fluitend naar zijn werk in Hotel Maassluis. Daar staat hij achter de bar en is hij barman annex kelner. “Ik heb het heel erg naar mijn zin. Ik heb hiervoor in de logistiek gewerkt, maar dit past mij veel beter. Onlangs heb ik twee cursussen gedaan, ik wil er graag verder in. Ik werk overdag en in de avond. Toen ik werd aangenomen, heb ik gezegd dat ik graag wilde blijven voetballen. Dat was een soort harde voorwaarde voor mij, haha. Op trainingsdagen werk ik van twaalf tot vijf en op zaterdag ben ik vrij.”
Dat hij bij VDL geen training overslaat past bij de arbeidsethos die Victor er in het veld op na houdt. De linkervleugelverdediger staat te boek als een harde werker. Zo ziet hij zichzelf ook. “Er zijn betere voetballers in het elftal dan ik. Snelheid is een belangrijk wapen van mij. Daarmee kan ik veel problemen oplossen.”
De weg naar het eerste elftal van VDL verliep voor Victor anders dan zijn huidige teamgenoten. “Ik heb altijd gespeeld in de D2, C2 en B2”, zegt hij. “Ik vond dat prima. Het was een vriendenelftal. Gerard Brouwer is jarenlang onze trainer geweest. Hij was een vader van één van de spelers en ging steeds met het elftal mee als we een leeftijdscategorie hoger gingen spelen.” “Ik was toen ook helemaal niet bezig om in het eerste elftal te komen. Destijds speelde ik mijn wedstrijdje en had veel lol met mijn vrienden. Ik was linksbuiten en was een luie speler, zoals Gerard dat noemde.”
Dat veranderde toen Victor in de onder 19 van linksbuiten werd omgeturnd naar linksback. “Ik werd serieuzer en mocht al snel meetrainen met het tweede. Bij de senioren kwam ik in het tweede terecht bij trainer Dennis de Vette. Daar heb ik een aantal seizoenen met veel plezier gespeeld. Ik maakte mijn debuut in het eerste toen Fred van Maaswaal geblesseerd raakte in de warming-up. Daarna heb ik een periode tussen het eerste en tweede ingezeten. Ik moest concurreren met Michael Reijer. Sinds Henk Salari er is, heb ik een basisplaats.”
Dit seizoen speelde hij met VDL lange tijd mee in de subtop. “Het was een beetje raar seizoen. Tot half april konden we nog aanspraak maken op een hoge klassering. De laatste weken ging het een stuk minder. Onze verdediging functioneert normaal gesproken prima, maar in de laatste weken hebben we ineens veel doelpunten tegen gekregen. We verloren met 5-1 van Rijnmond Hoogvliet Sport, met 4-1 van Kethel Spaland en met 3-1 van Vierpolders. In die laatste wedstrijd was het voor rust heel slecht en stonden we met 3-0 achter. In de tweede helft konden we wel de energie brengen, maar toen was het kwaad al geschied. We horen met dit team – kwaliteit is er zat met spelers als Ketting en Christiaan van Eijk – hoger te eindigen.”
Klik op VDL voor het laatste artikel over de club.
