Een seizoen beleven waarin je geen enkele speelminuut hebt gemaakt. Dat is wat verdediger Remon den Boer meemaakte bij vierdeklasser WIK’57. Een hardnekkige en vooral gecompliceerde enkelblessure houdt hem al ruim een jaar aan de kant. 

“Twee wedstrijden voor het eind van seizoen 2021-2022 sprong ik op tijdens een training en landde bij het neerkomen op de voet van een teamgenoot. Ik ging er vol doorheen. Ik had direct veel pijn en het was einde seizoen. Maar ik had niet verwacht dat ik ook dit gehele seizoen niet zou kunnen spelen. Dat was wel een flinke tegenvaller.”

De Boer bleek na een MRI-scan uitsluitsel te krijgen: een breukje in de enkel en kraakbeenschade. Maar niet groot genoeg om te opereren. “Het moet uit zichzelf herstellen werd me verteld, maar het duurt me nu wel wat lang. Intapen had geen zin, want het zit echt in het gewricht. Rust zou helpen, maar ik ben ZZP’er in de bouw dus dat was en is voor mij niet direct een optie. Dagelijks heb ik er nu dus nog last van, al merk ik nu wel een beetje verbetering.”

Vanaf de zijkant maakt Den Boer, die ook twee jongere broers in het eerste elftal heeft spelen, met WIK’57 een chaotisch seizoen mee waarbij maar liefst twee trainers op korte tijd werd ontslagen. “Dat is zeker uitzonderlijk, maar het werkte niet en dat is jammer voor beide partijen. Wekelijks ben ik wel gaan kijken natuurlijk, want ik ben naast speler ook vooral supporter van de club. Al voelde het soms enorm frustrerend dat je op het veld zelf niet je steentje kan bijdragen.”

Vanaf zijn vierde ging hij met zijn vader mee naar de dorpsclub om er nooit meer weg te gaan. Vanuit de JO19 stroomde hij uiteindelijk door naar het eerste elftal waar de voormalige aanvaller/middenvelder (indien fit) de vaste linksback is. “Een heerlijke plek waar ik terecht ben gekomen toen er wat versterkingen van buitenaf naar onze club kwamen. Maar ik kan er mijn energie kwijt en heerlijk mee aanvallen. Ik hoop dat ik de blessure weer gaat beteren, want nu duurt het wel erg lang.”

De linkspoot werkt sinds april aan zijn herstel samen met de fysiotherapeut die is verbonden aan de club. “Oefeningen oppakken en ook een stuk mindset veranderen om ook mentaal de pijn te doorbreken. We zijn rustig aan de slag zonder tijdsdruk. Ik hoop stiekem bij de start van het seizoen er weer bij te zijn, maar realistischer is om me te richten op de winterstop. Ik neem de tijd, al moet ik toegeven dat onder een bal trappen en weer eens een wedstrijd spelen geweldig zou voelen.”

Klik op sv WIK’57 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv WIK’57 voor meer informatie over de club.