Zijn afscheidstournee in de derde klasse is ten einde. Yennick Berrevoets heeft zijn laatste stappen in het eerste elftal van MVV’27 gezet. De centrale verdediger van dertig jaar wilde in eerste aanleg al eerder stoppen, maar vond het geen goed idee om tijdens de coronapauze geruisloos de aftocht te blazen.

Berrevoets is in het dagelijks leven werkzaam in de verzekeringsbranche, hij is eigenaar van in Monster gelegen familiebedrijf Elvani. Omdat er een aantal interessante overnames van andere ondernemingen op het programma staat, weet de voetballer dat zijn voorraad aan vrije tijd aanzienlijk zal slinken. “Ik ben niet het type dat iets maar een beetje half-half kan doen”, zo begint hij zijn verhaal. “Als je deel uitmaakt van de A-selectie, vind ik dat je het maximale moet kunnen geven voor de club. Daarom heb ik besloten er een punt achter te zetten. Ik hoop dat er andere routiniers opstaan.”

Met zijn dertig jaar is Berrevoets de groepsoudste in de selectie van MVV’27, die overwegend voetballers van rond de 22 jaar herbergt. De man die bij Excelsior Maassluis opgroeide, nam steeds meer een sturende rol op zich. “Bij Excelsior Maassluis kon ik het eerste niet halen, dat was me wel duidelijk. MVV’27 leek me een gezellige vereniging waar men, in tegenstelling tot Excelsior Maassluis, ook oog heeft voor andere teams dan het eerste. Ik heb hier negen jaar gevoetbald en behoorde altijd wel tot de betere spelers. Daarom voelde ik me geroepen om jongere teamgenoten te helpen op het veld.”

Of het nu praktische tips betrof over het verlenen van rugdekking of gewoon een fijn gesprek bij een biertje over het goed beleven van de wedstrijd. Berrevoets spande zich graag in voor zijn teammaten, die zijn inzet buitengewoon waardeerden. “Voetbal is een teamsport, je doet het met z’n allen. Ik vond het heel belangrijk dat we ons daar met z’n allen bewust van waren. Netjes met elkaar omgaan en elkaar tegelijkertijd de waarheid kunnen zeggen. Als je dat van elkaar accepteert, wordt een team sterker.”

Toen het competitievoetbal stillag vanwege beperkingen met betrekking tot corona, stelde Berrevoets de beslissing om te stoppen uit. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen om te vertrekken in de wetenschap dat het onbevredigend voelde. ‘’Als je zo lang voor een club hebt gespeeld, wil je op een mooie manier afscheid nemen. Ik wilde per se nog één seizoen elke zaterdagmiddag met het eerste lekker op het hoofdveld mijn wedstrijden spelen. MVV’27 is natuurlijk geen hoofdklasser, maar ik vond het wel belangrijk om op een goed niveau te ballen, het eerste elftal dus. Kampioen ben ik nooit geworden hier, maar ik heb altijd enorm genoten van onze wedstrijden en het publiek dat langs de lijn stond te genieten.”

MVV’27-trainer Marcel van Wieren had drie jaar lang het genoegen met Berrevoets te mogen samenwerken. Hij zet de verdediger neer als ‘het ideale verlengstuk van de trainer.’ “Mede dankzij Yennick kon ik mijn ideeën op de spelersgroep overbrengen. Wij voelden elkaar goed aan, ik kijk prettig op onze samenwerking terug. Als hij weg is, moeten andere jongens de kar gaan trekken. ‘Als’, zeg ik, want ik ga echt nog wel een poging ondernemen om Yennick voor het eerste te behouden.”

Klik op MVV’27 voor het laatste artikel over de club.
Klik op MVV’27 voor meer informatie over de club.