Pim van Oers speelde onlangs zijn driehonderdste wedstrijd in VCW 1. Het lichaam van de 34-jarige verdediger stribbelt af en toe tegen, maar van stoppen wil hij nog niets weten. ‘Ik ben nog net zo bloedfanatiek als die jonge gasten.’

VCW is een echte dorpsclub uit Wagenberg. De spelers van het eerste team zijn ook nagenoeg allemaal afkomstig uit die plaats, maar uitgerekend een van de meest ervaren voetballers uit de formatie komt ‘van buitenaf’. Althans, officieel dan, want een vreemde voelt Pim van Oers zich al jaren niet meer in het knusse Wagenberg. “Ik heb tot mijn achttiende bij Terheijden gespeeld en dat deed ik met veel plezier, maar door onenigheid met met mijn trainer, ben ik destijds daar vertrokken”, legt Van Oers uit. “Ik kende wat jongens uit Wagenberg van het stappen en ze vroegen of ik bij VCW kwam spelen. Daar had ik wel oren naar. Bovendien woonde mijn toenmalige vriendin ook in die plaats.”

Fysieke problemen
Zestien jaar na zijn overstap naar VCW is Van Oers zelf woonachtig in Wagenberg, is zijn toenmalige vriendin zijn vrouw en speelt hij nog altijd in het eerste team van VCW. “Ik heb heel wat dingen meegemaakt en ben het spelletje nog altijd niet beu”, zegt Van Oers, die inmiddels is afgezakt van het middenveld naar een plekje in het hart van de defensie. Twee flinke blessures brachten hem niet van zijn stuk. “Ik heb er tweemaal anderhalf jaar uitgelegen”, zegt van Oers. “Eerst scheurde ik mijn voorste kruisband af in een knie en een paar jaar later had ik enkelproblemen. De dokter adviseerde me na het tweede incident om te stoppen, maar ik heb daar natuurlijk niet naar geluisterd. Ik ben namelijk nog veel te fanatiek en sla geen training over. Het lichaam stribbelt af en toe tegen en mijn enkel moet ik ook elke wedstrijd intapen. Maar op zondagmiddag sta ik er nog altijd.”

Record
Inmiddels speelde Van Oers dus meer dan driehonderd duels in het eerste team, maar daarmee heeft hij nog geen record in handen. Ivo Marreel speelde namelijk 359 duels in VCW 1, maar hij is ondertussen gestopt. Bovendien speelde ook Frank Meeuwissen meer duels dan Van Oers voor het vlaggenschip van de gemoedelijke dorpsclub. “Als ik de blessures niet had gehad, dan had ik misschien nu wel meer duels gespeeld dan zij, maar nu moet ik dus nog twee seizoenen doorgaan om het record over te nemen hé”, lacht Van Oers. “Maar pin me niet vast op deze uitspraak: ik bekijk altijd aan het einde van het seizoen of ik er nog een jaar achteraan plak.”

Van Oers heeft nu nog geen tijd om aan stoppen te denken. Met VCW strijdt hij tegen degradatie uit de vierde klasse C. “We moeten er alles aan doen om nacompetitie en directe degradatie te ontlopen”, aldus de routinier. “We hebben een prima team en krijgen veel complimenten over ons spel, maar pakken te weinig punten. Iedereen moet in de eindfase harder werken om ons doel te bereiken. We hebben een jonge groep, dus dat moet geen probleem zijn. Ikzelf ben niet meer de snelste en moet het vooral van mijn inzicht en timing hebben, dus ik reken vooral op onze jonge gasten”, besluit hij lachend.