Home Blog Pagina 155

Brian Haast manusje van alles bij Lepelstraatse Boys

Hij is nog altijd woonachtig in Halsteren, maar inmiddels is Brian Haast (26) al een aantal jaren actief binnen Lepelstraatse Boys. Niet alleen als speler, maar ook nog in een aantal verschillende rollen. ‘Het is echt mijn cluppie geworden en het bevalt me uitstekend hier.’

Speler in een vriendenteam op zondag, assistent-scheidsrechter bij het eerste zaterdagteam, lid van de activiteitencommissie, actief in het social media-team én af en toe meehelpend in de Lepelstraatse clubkantine. Bovendien was hij in het verleden ook als trainer bij de damesafdeling Marjola Girls actief.

“Als je het zo achter elkaar opnoemt is het een flinke lijst aan vrijwilligersactiviteiten, maar het is echt heel leuk om te doen allemaal. Bovendien verdelen we onze rol als grensrechter bij het eerste elftal met z’n drieën, want ook Rick Fincke en Stefan Blommerde staan als grensrechter bij het eerste langs de lijn. We rouleren met elkaar in die rol en dat is wel erg prettig.”

Daardoor is Haast er dit seizoen niet elke week bij geweest wanneer het eerste elftal opnieuw tegen een flinke nederlaag opliep. Al weet hij wel te duiden waar de schoen op dit moment voor de puntloze hekkensluiter van de vierde klasse wringt.

“We zitten gewoon in een heel lastige periode. Er zijn een paar seizoenen geleden een hoop ervaren jongens gestopt of in een lager elftal gaan voetballen. Dat gat is flink en dat vul je niet zomaar even op. Het komt er simpelweg op neer, dat er nu een hoop jonge jongens in het elftal staan, die vroeger dan eigenlijk wenselijk was voor de leeuwen zijn geworpen. Nood breekt wet en dan is het niet heel gek dat je sportief gezien flink wat passen op de plaats moet maken.”

Zelf speelde Haast vooral bij FC Bergen en RKSV Halsteren, voordat hij tien jaar geleden neerstreek in Lepelstraat toen hij met een aantal jongens vanuit Halsteren een nieuw team ging vormen bij Lepelstraatse Boys.

“En dat beviel zo goed, dat ik sindsdien hier ben blijven plakken en in steeds meer verschillende rollen terecht ben gekomen. Het is een kleine club, een gezellige plek ook voor mensen uit het dorp om er elkaar te kunnen ontmoeten. Voor de leefbaarheid is het essentieel dat die zo lang mogelijk blijft bestaan en dan zijn vrijwilligers onmisbaar. Als iedereen op een bepaalde manier iets voor zijn of haar rekening neemt, dan draait het gewoon door. En dat vind ik belangrijk om daar mijn steentje aan bij te dragen.”

Waar het naast het veld dus prima draait, daar verkeert het eerste elftal óp het veld qua prestaties ook dit seizoen in zwaar weer.

“Het is altijd vervelend wanneer je tegen een stevige nederlaag aanloopt. De klasse waarin we nu spelen is enorm sterk en tegenstanders beschikken over heel ervaren spelers. Dat zie je in wedstrijden terug. Geklopt worden op ervaring, op kwaliteit en op slimmigheden. Volgend seizoen is er een vijfde klasse en dan treffen we veel meer teams die qua niveau dichter bij ons zullen liggen. Nu is het vooral belangrijk dat het een écht team gaat worden en de jongens elkaar in wedstrijden beter gaan vinden. Jongens moeten vlieguren maken en krijgen nu te maken met een harde leerschool. Die nederlagen zijn fiks, maar het moet jongens vooral rijper maken. Leren van de fouten en blijven vertrouwen in elkaar. Maar vooral dat deze groep de komende jaren bij elkaar blijft en op termijn weer stappen omhoog kan maken.”

Klik op vv Lepelstraatse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Lepelstraatse Boys voor meer informatie over de club.

”Als een dopje niet goed ligt, zullen ze dat zeggen”

0

Als zelfs een degradatie je er niet van weerhoudt om bij een club aan de slag te gaan, weet je dat het goed zit. En dus staat Rob Ouwens dit seizoen als trainer voor de groep bij de dames van vv DSE. Een mooie uitdaging, maar vooral één waar hij veel energie van krijgt. “Het verhaal was gewoon interessant!”

Of dat verhaal ook klopt in de praktijk? Ouwens (54) heeft er na de eerste weken inmiddels een antwoord op: “Het bevalt heel goed!” Heel gek is dat gezien de gesprekken die hij voerde, dan ook niet. “De technische commissie en de dames zelf overtuigden me. En ze timmeren hier natuurlijk al een aantal jaar aan de weg, hè. Dus was één plus één snel twee. Binnen tien minuten waren we er al uit.” Want, zo vertelt de inwoner van Klaaswaal. “Wat de club wilde, hoe de organisatie in elkaar steekt en er zit echt muziek in de groep. Ondanks de degradatie, kijken ze naar de toekomst en zien ze daar ook zelf een uitdaging in.” Een belangrijke reden voor het voetbaldier om met de club uit Etten-Leur in zee te gaan. “Het is heel prettig om met zulke speelsters te werken. Ze moeten wel willen, anders werkt het niet.”

Vragen

Ouwens, die naast zijn functie als trainer bij DSE ook jeugdscout is bij NAC Breda, ziet het zelf dan ook al helemaal voor zich. In de hoofdklasse dus. “De groep is al lang bij elkaar en ze hadden vorig seizoen geen rare uitslagen, dat geeft vertrouwen.” Toch zal het voor hem persoonlijk, ook een ontdekkingstocht worden. “Ik kende DSE wel een beetje, volg het altijd natuurlijk wel, maar ik kom niet uit die regio. Dat is juist leuk, zo leer je weer andere dingen kennen.” Eén ding weet Ouwens in ieder geval wel: “De club groeit gigantisch. Daar wil ik mijn steentje aan bijdragen, gericht op de dames. Die krijgen gelukkig ook steeds meer prioriteit.” Aan hem de taak, om als trainer met de groep aan de slag te gaan. “Qua trainen, zijn vrouwen makkelijker dan mannen. Ze doen veel meer wat je zegt. Bij heren krijg je veel meer ‘de vraag’.” Al, moet Ouwens meteen lachen. “Deze groep vraagt ook wel hoor! Als een dopje niet goed ligt, zullen ze dat echt wel zeggen.” Gelukkig kan hij zijn ervaring, die hij opdeed bij onder meer SSS en Piershil, nu meer dan goed gebruiken. “Het niveau vind ik hoog. Je ziet wel wat niveauverschil, maar dat komt ook door de leeftijd.”

Aanwezig

Wat dat betreft is het damesvoetbal een avontuur dat op zijn lijf geschreven is, vertelt Ouwens. “Ik ben er een beetje ingerold. Je kunt veel met een groep en krijgt er op een andere manier energie van.” Zeker bij DSE. “Een beetje tegengas, maakt het uitdagend.” Al blijft het soms nog wennen, is hij eerlijk. “Normaal zak je na een wedstrijd neer in de kleedkamer, dat kan nu niet. Je loopt niet in en uit. Die interactie mis je wel een beetje.” Ook in de manier van coachen, zit een verschil. “Ik kan best druk zijn, maar bij vrouwen is dat anders. Daar houd je toch rekening mee.” Al blijft Ouwens diep van binnen net zo fanatiek. “Na een degradatie, ga je bouwen aan iets. We willen er vooral veel voetbal in krijgen, maar ook samen plezier hebben.” Aan de beleving, zal het volgens hem komend seizoen zeker niet liggen. “Dat is wel een beetje de kracht van DSE, blijven gaan tot de laatste minuut. Het is al een team, dus dat is makkelijker voor mij als trainer.” Op de aanval en voor de titel? “Die doelstelling spreken we niet uit, we gaan gewoon voor het maximale.” En dat gaat niet vanzelf, weet Ouwens. “In balbezit moeten we stappen maken, zonder bal hebben we zoveel power. Dat doen we vooral door tactisch en in kleine vormen te trainen, richting de zondag.” Met hem er in veel van de gevallen kort bovenop. “Nadrukkelijk aanwezig, maar altijd positief. Nooit afbranden, juist proberen te helpen. Veel interactie met de groep, sociaal én veeleisend. In de juiste context.” En misschien wel het belangrijkste: “Ik ben gewoon voetbalmaf!”

Klik op DSE voor meer artikelen over de club.
Klik op DSE voor meer informatie over de club.

Bas Antens neemt na dit seizoen afscheid bij BSC

Na 32 jaar actief te zijn geweest voor BSC Roosendaal zwaait hoofdtrainer Bas Antens af. Aan het einde van dit huidige seizoen neemt Antens afscheid bij de club waar hij een diepe band mee heeft opgebouwd.

Als ‘’kind van de club’’ geeft hij aan dat hetgeen wat hij het meest zal missen, het complete pakket is dat BSC biedt. Het moeten verlaten van zijn ‘’comfortzone’’ was één van de moeilijkste aspecten van zijn beslissing. “BSC is in mijn optiek een warme club met een goed elftal voor de toekomst, dat ga ik zeker missen,” aldus Antens, die zijn diepe verbondenheid met de club uitdrukt.

“Het kampioenschap was het mooiste moment natuurlijk, maar eigenlijk meer de stappen die we met z’n allen gemaakt hebben wat uiteindelijk leidde tot het kampioenschap en de resultaten dit seizoen. Dat soort momenten maakt me trots,” deelt de hoofdtrainer, benadrukkend dat het collectieve proces en de vooruitgang van het team de ware bron van zijn trots vormen.

Het afscheid van Bas Antes bij BSC is niet alleen het einde van een hoofdstuk maar markeert ook het begin van een nieuw avontuur, waarin zijn passie voor het voetbal ongetwijfeld nieuwe hoogten zal bereiken.

Toekomst

Op de vraag over zijn toekomstige plannen geeft Antens aan: “Momenteel ben ik daar nog niet echt mee bezig geweest en het was mijn intentie om daar in de winterstop over na te denken. Het bouwen van een team, door ontwikkelen van spelers en speelstijl vind ik persoonlijk zeer leuk en hierin wil ik me de komende jaren blijven ontwikkelen.”

Tegelijkertijd gaat BSC op zoek naar een nieuwe hoofdtrainer, eerst intern en daarna zal het zoekveld, indien nodig, vergroot worden. Het bestuur van BSC bedankt Bas voor zijn tomeloze inzet en laat altijd de deur voor hem open staan. Het bestuur respecteert zijn keuze en zullen hem dit seizoen nog steunen in de strijd voor promotie naar de tweede klasse. Dit laat het bestuur weten via een bericht op Facebook.

Klik op BSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BSC voor meer informatie over de club.

Tyler Mulder: ‘Ik probeerde Neymar vroeger altijd na te doen’

Hij is pas 17 jaar, Tyler Mulder, maar in februari van dit jaar debuteerde de jonge tiener al in de hoofdmacht van FC ’s-Gravenzande. Capelle was die koude winterdag de tegenstander (0-0). Wat goed is komt snel en met de rechtsback is het dit jaar echt heel snel gegaan. Via Quintus en Verburch kwam Mulder twee jaar geleden bij FC ’s-Gravenzande terecht en bij die club voelt hij zich thuis. “Onze trainer, Mike Jonk, begrijpt mij.”

Mulder voelt vertrouwen van Jonk, net zoals hij dat vorig seizoen ook voelde van de toenmalige hoofdtrainer Richard Middelkoop. “Wat leuk is, is dat Jonk zelf ook een jonge trainer is (29, red.), hij begrijpt wat ik doormaak. De trainer weet hoe ik het vind om tussen die grote gasten te lopen. Het is heel anders, een stuk fysieker. Vroeger liep ik heel vaak met de bal, dat doe ik nu niet meer. Ik voetbal meer.”

Snel gegroeid

Mulder is een moderne rechtervleugelverdediger. Eentje die als het even kan de hele rechterkant bestrijkt. “Dat vind ik leuk. Dan kom ik ook in mijn kracht. Ik ben niet al te groot, best aanvallend en ook technisch. Dat zien mijn trainers ook. Door hun vertrouwen ben ik echt gegroeid aan die flank”, legt Mulder uit.

Want eerlijk is eerlijk, in zijn eerste jaar bij FC ’s-Gravenzande – hij kwam over van Verburch – had de tiener het lastiger. “Mijn eerste jaar was niet zo best”, geeft hij eerlijk toe. “En ik raakte ook nog eens geblesseerd. Daarna kwam ik in de selectie en werd ik gevraagd mee te trainen. Vanaf dat moment is het snel gegaan en ben ik echt goed opgenomen in de groep.”

Als volwaardig selectielid wil Mulder zoveel mogelijk minuten maken in het eerste elftal van de vierde divisionist. “Verder heb ik niet perse een doel, ik ben pas 17 jaar. Ik wil ervaring op doen, gewoon lekker spelen. Het was in februari echt gaaf om mijn debuut te maken tegen Capelle, maar het was ook spannend. Nu wil ik meer.”

Jeremie Frimpong

De 17-jarige Mulder kijkt graag naar Jeremie Frimpong, international van Oranje en speler van het Duitse Bayer Leverkusen. En net als de speler van FC ’s-Gravenzande een rechtsback. “Frimpong vind ik echt een leuke speler. Heel erg aanvallend, met een enorm loopvermogen. Hij heeft wel een vergelijkbare manier van spelen, alleen op een veel hoger niveau.”

Toch had Mulder vroeger een ander idool, de Braziliaan Neymar. Oud-speler van onder meer FC Barcelona en Paris Saint-Germain. “Ik probeerde hem altijd na te doen, zijn techniek. Ik denk dat ik daarom zoveel verdedigend als aanvallend goed uit de voeten kan. Ik heb ook altijd een droom gehad om profvoetballer te worden. Als die kans er is, wil ik dat zeker nog, maar ik ben nu wel meer gefocust op school. Alles daarnaast is mooi meegenomen.”

Snel ontwikkeld

Ron van Meerten, technisch manager van FC ’s-Gravenzande, geniet ook van de ontwikkeling van de talentvolle Mulder. “Het is heel gaaf om te zien dat hij stappen maakt. Dat hij zo snel is doorgestroomd naar de selectie. Dat is precies wat wij willen. Veel jonge jongens in het eerste elftal. Hij heeft zich vanaf de O18 ontzettend snel ontwikkeld. Ineens sprong hij er tussenuit. Als een jongen goed is, moet hij spelen, meedoen met één.”

“Wij kijken naar het individu”, vervolgt Van Meerten. “Tyler heeft een goede mentaliteit, heeft geen praatjes, hij werkt hard en is in zichzelf gaan geloven. Dat is een proces geweest, want hij was toen hij kwam niet gelijk een meerwaarde. Tyler krijgt vast nog wel een dipje, dat is logisch op die leeftijd, maar dan moeten wij hem opvangen en zorgen dat hij sterker weer terugkomt. Daar ben ik niet bang voor.”

Klik op FC ‘s-Gravenzande voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC ‘s-Gravenzande voor meer informatie over de club.

Jippe Bogers: ‘’We moeten uit ons schulpje kruipen’’

In de as van sv DOSKO straalt een veelbelovende middenvelder die het spel naar zijn hand zet. Met zijn vaste positie op nummer tien en zijn rol als jeugdtrainer van de O14-1, is hij een waardevolle speler voor de club. In een openhartig gesprek hebben we het over de carrière, gedenkwaardige momenten en toekomstplannen van Jippe Bogers.

Beroemd om zijn vermogen om zich behendig te ontworstelen aan tegenstanders en het leveren van beslissende passes of doelpunten vanaf afstand, heeft hij zijn stempel gedrukt op het spel.

Terugkijkend op zijn jeugdjaren bij RKSV Halsteren, waar het team niet alleen kampioen werd maar ook promoveerde naar de 4e divisie, zegt hij: “Het was fantastisch om samen met mijn team deze successen te behalen en gezamenlijk naar een hoger niveau te groeien.”

Als nummer tien beschouwt hij het als zijn voornaamste taak, om aanvallen op te zetten door het spel te versnellen met snelle kaatsen of beslissende acties. Over zijn rol zegt hij: “Het behouden van overzicht en het snel openen van het spel zijn cruciaal op mijn positie, waarbij een nauwkeurige eerste aanname van vitaal belang is.”

Uitdagingen bij DOSKO en persoonlijke ontwikkeling

Momenteel staat DOSKO voor uitdagingen waarbij meer eenheid in het spelinzicht en assertiviteit nodig zijn. Voor onze middenvelder betekent dit dat hij actiever moet worden op het veld en sneller moet schakelen om de tegenstanders te overheersen.

Hij benadrukt: “We moeten uit ons schulpje kruipen en aantonen dat we gedurende het grootste deel van de wedstrijd de betere ploeg kunnen zijn.”

Ondanks het gebrek aan ervaren spelers in het huidige team, heeft onze middenvelder veel geleerd van teamgenoten zoals Andy Steging en Bryan Hellemons. Over hun invloed zegt hij: “Andy en Bryan proberen het team bij elkaar te houden, zelfs na mindere prestaties, en dat helpt mij persoonlijk om de mentale obstakels in het seniorenvoetbal te overwinnen.”

Toekomstperspectief

Wat betreft de toekomst, streeft hij naar divisievoetbal en beseft hij dat daarvoor verdere ontwikkeling nodig is. Hij benadrukt: “Ik zou graag in de landelijke divisie niveaus terechtkomen, en daarvoor zal ik mezelf nog verder moeten ontwikkelen.”

De toekomst lijkt veelbelovend voor deze gedreven middenvelder van DOSKO. Met zijn vastberadenheid om te winnen, zelfkritiek en voortdurende streven naar verbetering blijft hij een sleutelfiguur voor het team.

De droom van divisievoetbal staat en het is duidelijk dat deze getalenteerde speler vastberaden is om zijn stempel te drukken. Hij besluit: “Ik wil mezelf en het team blijven ontwikkelen en hoop samen mooie successen te behalen.”

Klik op Dosko voor het laatste artikel over de club.

Klik op Dosko voor meer informatie over de club.

Michael Nijssen neemt na dit seizoen afscheid als hoofdtrainer bij NSVV 1

0

In een aankondiging die het einde van een tijdperk markeert, heeft hoofdtrainer Michael Nijssen aangegeven dat het huidige seizoen zijn laatste zal zijn bij NSVV 1. Na vier seizoenen het eerste elftal met passie te hebben geleid, neemt Nijssen deze stap om zich volledig te wijden aan zijn voetbalcarrière, met het oog op de UEFA A-opleiding die hij in het nieuwe seizoen zal starten.

UEFA-A

De beslissing komt voort uit de uitdagende eisen van de UEFA-opleiding, waaronder een verplichte stage bij een hoger spelende vereniging. Het combineren van deze verplichtingen met het trainerschap bij NSVV is onhaalbaar. Michael’s reis begon bij NSVV 2, waar hij gedurende drie seizoenen aan het roer stond, voordat hij de sprong waagde naar NSVV 1. Samen met assistent-trainer Peter Broekman bouwde hij een solide team op dat culmineerde in het kampioenschap en de promotie naar de 1e klasse afgelopen seizoen.

Op dit moment staat de ploeg uit Numansdorp op een gedeelde vierde plek in de ranglijst en draait het team succesvol mee in de 1e klasse. Het bestuur en de voetbaltechnische commissie kijken met trots en dankbaarheid terug op de afgelopen jaren en de vruchtbare samenwerking met Michael als trainer. Het duo Nijssen-Broekman heeft niet alleen gezorgd voor sportieve successen, maar ook voor een stabiele basis binnen de club.

Het bestuur en de voetbaltechnische commissie willen Michael bedanken voor zijn onvermoeibare inzet en toewijding aan de club en wensen hem veel succes in zijn verdere trainerscarrière. De voetbaltechnische commissie is momenteel actief bezig met het vinden van een waardige opvolger om het roer bij NSVV 1 over te nemen en de positieve lijn voort te zetten. De club kijkt vol vertrouwen naar de toekomst, met een stevig fundament dat mede dankzij Michael Nijssen is gelegd.

Klik hier voor meer informatie over NSVV
Klik hier voor meer artikelen over NSVV

BRON: NSVV

Sharushan Ponnudurai: sterk collectief brengt Victoria’03 naar nieuwe hoogtes

In het hart van het succesvolle Victoria’03-team schittert Sharushan Ponnudurai, de 23-jarige aanvallende middenvelder die niet alleen het team naar de top van de 2e Klasse C leidt, maar ook zelf de topscorerstitel opeist in zijn ploeg met zeven doelpunten in acht wedstrijden.

“Onze kracht ligt in het feit dat we echt een team zijn,” benadrukt Ponnudurai. “We zijn geen team dat afhankelijk is van een paar individuen; we zijn een sterk collectief waar veel teams moeite mee hebben.

Groei van het team

Twee seizoenen geleden was de overgang van de 3e naar de 2e klasse volgens Ponnudurai merkbaar. In de 2e klasse wordt meer nadruk gelegd op tactiek en voetbal, terwijl in de 3e klasse fysiek spel en duels de boventoon voeren. Het team van Victoria’03 heeft zich aangepast aan deze nieuwe uitdaging en bewijst dat ze in beide speelstijlen kunnen excelleren.

“We hebben geleerd van ons eerste seizoen in de 2e klasse,” legt de 23-jarige middenvelder uit. “Nu heeft iedereen een jaar ervaring en begrijpen we beter hoe we moeten spelen. We vormen nu een echt team, en dat maakt het verschil.”

Individuele prestaties

Individueel gezien voelt de aanvallende middenvelder geen extra druk van zijn ploeg ondanks zijn topscorerstitel. Zijn focus ligt op het winnen van wedstrijden, en persoonlijke prestaties volgen natuurlijk uit het collectieve succes van het team. Met zijn doelstelling om zijn 15 doelpunten van vorig seizoen te overtreffen, hoopt de topscoorder van de ploeg uit Oudenbosch ook zijn persoonlijke ontwikkeling voort te zetten.

Hij benadrukt ook het belang van zijn relatie met spits Jari Voeten. De twee hebben een complementaire speelstijl, wat heeft geleid tot een uitstekende samenwerking op het veld. “Met mijn loopacties en zijn spelinzicht hebben we veel rendement uit elkaars spel gehaald,” zegt Ponnudurai. “We bevorderen elkaars prestaties en dragen samen bij aan het succes van het team. Dat is mooi.”

Toekomstperspectief

Wat betreft zijn toekomstambities sluit de jonge middenvelder een stap hogerop niet uit. Hoewel hij geen specifieke club in gedachten heeft, blijft de gedachte aan een terugkeer naar Cluzona, waar zijn voetbalreis begon, altijd aanwezig. ‘’Ik heb altijd gezegd dat ik zou willen terugkeren naar Cluzona, de club waar alles voor mij begon. Daar sta ik nog steeds achter. Dat kan zowel op korte als lange termijn zijn. De toekomst zal uitwijzen, wanneer dat is.’’ Voor Ponnudurai staat het gevoel van thuis en de combinatie van gezelligheid en ambitie bij een club voorop.

Het seizoen is nog lang, maar Sharushan Ponnudurai en Victoria’03 hebben de ambitie en het potentieel om te blijven schitteren in de 2e Klasse C. Het verhaal van deze getalenteerde middenvelder is er een van vastberadenheid, teamgeest en de zoektocht naar persoonlijke en collectieve successen op het voetbalveld.

Klik op Victoria’03 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Victoria’03 voor meer informatie over de club.

RBC wint van SC ‘t Zand en is winterkampioen

0

RBC heeft zich vanavond gekroond tot winterkampioen tegen SC ‘t Zand. De ploeg van hoofdtrainer Mark Klippel was dat eigenlijk voorafgaand aan het duel al, doordat nummer twee Almkerk met 2-2 gelijk speelde bij EFC. Door de gunstige uitslagen kan de Roosendaalse ploeg volgende week al periodekampioen worden bij Moerse Boys

Bij RBC was één wijziging aangebracht ten opzichte van vorige week. Assim Said werd aan de kant gehouden vanwege een pijnlijke lies. Zijn plek op de rechtsbackpositie werd ingenomen door Sander Wirix. Op het middenveld werd daardoor ruimte gecreëerd voor Rhomar Boudzra.

Die laatste betaalde dat meteen uit. Met een rake schuiver via de binnenkant van de paal was het al snel 1-0. Daarna gebeurde er niet veel. SC ‘t Zand voetbalde goed mee en wist een aantal keer gevaarlijk voor het doel van Roy de Weert te komen, maar een doelpoging kwam er niet. Daarentegen wist RBC de spaarzame kansen wel om te zetten naar doelpunten. Uit een vrije trap van Mohammad kopte Jens Wirix raak, 2-0.

Na de rust kon SC ‘t Zand terugkomen in het duel, maar een grote kans – nadat doelman De Weert uitkwam – ging voorlangs. Waar de Tilburgers het net niet konden vinden, daar was RBC wel weer trefzeker. Mohammad bracht de bal via een corner op het hoofd van Perry Bierkens die raak kopte. Invaller Randy Elst deed aan het eind van het duel de score nog verder omhoog tillen. Met een raak schot in de verre bovenhoek bracht hij de eindstand op het scorebord: 4-0. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met hoofdtrainer Mark Klippel klik je hier.

Volgende week speelt RBC de laatste competitiewedstrijd van het jaar. Moerse Boys is dan de tegenstander.

RBC – SC ‘t Zand 4-0 (2-0)

Opstelling RBC: Roy de Weert; Sander Wirix, Perry Bierkens, Glaucio Ventura Tiago, Jordi Ewanena (Alain Souifi); Marwin Reuvers, Rhomar Boudzra (Anass el Gamali), Jens Wirix; Anwar Tarfit (Jay-Jay Meierdres), Tom de Bonte (Randy Elst), Moustafa Mohammad

Scoreverloop: 12′ Rhomar Boudzra 1-0; 38′ Jens Wirix; 55′ Perry Bierkens 3-0; 87′ Randy Elst 4-0

Scheidsrechter: C.J.T. van Daal

Aantal toeschouwers: 378

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club

 

RVVH weer in de blessuretijd onderuit

 Net als twee weken eerder ging RVVH in de blessuretijd onderuit. Uit bij HBS leek een zeer verdiend punt in de maak tot een bijna onmogelijke goal een einde aan die illusie maakte en de Ridderkerkers met een kater de bus in moesten stapten.

De eerste helft van de avondwedstrijd, aanvang 18.10 uur, was zeer matig van beide kanten. Weinig kansen en veel slordig balverlies. Na 20 minuten verscheen Jasper Hooft van HBS alleen voor RVVH keeper Delano Kortstam die redde. En tegen de rust was Luca van Leeuwen, een geweldige voetballer waar veel dreiging vanuit ging, gevaarlijk opgekomen en leverde de corner een scrimmage op die voor RVVH gelukkig goed afliep. RVVH stelde daar alleen een gevaarlijk ogende kopbal in de beginfase van Jesse Eggers tegenover. De 0-0 ruststand was dan ook logisch.

De tweede helft was veel levendiger en begon goed voor RVVH. Reeds na vier minuten deed een goede aanval aan de rechterkant de bal belanden bij Everton Pires Tavares die zeer venijnig uithaalde. HBS keeper Luc Vurens kon de bal met moeite keren maar niet klemvast waardoor de rebound gretig kon worden binnengeschoten door Papito Merencia, 0-1.

Helaas was het drie minuten later alweer gelijk. Een goede voetballende actie van Van Leeuwen kon nog worden gered maar de ingevallen Mathijs Harthoorn prikte de bal binnen, 1-1.

Daarna kreeg RVVH eigenlijk de beste kansen. Een schot van Romano Niamut werd door de keeper weg gestompt waarna Suently Alberto kansrijk maar net voorlangs kopte. Gino Stolk verscheen alleen voor Vurens die redde ten koste van een corner. De kopbal daaruit van Leon Steketee kon maar ternauwernood worden gered. Aan de andere kant was weer Van Leeuwen in de slotminuut gevaarlijk na balverlies in de opbouw. Vier minuten in blessuretijd ging het dan alsnog goed fout. Een ingooi voor RVVH werd slecht verwerkt waarna de bal bij Van Leeuwen kwam. Bij de middenlijn staand zag hij dat Kortstam wat ver voor de goal stond en hij waagde een poging. De bal vloog richting de goal en stuitte net voor Kortstam op het harde kunstgras over hem heen en verdween met een fraaie boog alsnog in het doel. Een bizar doelpunt van grote afstand dus, 2-1. Anderhalve minuut later bleek dit de winnende van een wedstrijd die geen winnaar verdiende maar wel een winnaar kreeg.

Klik op RVVH voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RVVH voor meer informatie over de club.

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.