Het kalenderjaar 2022 was in sportief opzicht geen succesvol jaar voor de hoofdmacht van Oranje Wit. Na twee jaren die overschaduwd werden door lange onderbrekingen door corona kon er dit jaar vanaf februari eindelijk weer volop gevoetbald worden. Oranje Wit begon nog goed en stond in maart zelfs even tweede, maar mede door blessures kwam daarna de klad erin.
Ook met zeven aanwinsten in de zomer zijn de resultaten er nog niet beter op geworden. Van de 27 competitieduels dit jaar won Oranje Wit er slechts zeven. Vorig seizoen werd Oranje Wit achtste in 1B, maar met een 3-0 overwinning op Nieuw-Lekkerland werd pas op de laatste speeldag nacompetitie tegen degradatie afgewend. Met de blessures van de talentvolle verdediger Thomas Boudesteijn (al zijn derde kruisbandblessure) begin dit jaar en de makkelijk scorende vleugelaanvaller Ibo Ozbilek vanaf april werd het toch nog een vrij moeizaam seizoen, waarin Oranje Wit volgens trainer Faysal Kadi Wahabi ‘veel te vaak door de ondergrens zakte’. Met een achtste plaats nam ook niemand binnen de selectie en de club genoegen.
Kwaliteit
Door flink wat blessures, zeker in de achterhoede, werd vorig seizoen duidelijk dat de selectie te smal was om bovenin mee te kunnen doen. Faysal Kadi Wahabi riep daarom om verbreding/versterking van zijn selectie. Doelman Marnix van Vuuren (Wieldrecht) en linksbuiten Mike Muijen (Pelikaan) vertrokken, maar met zes versterkingen leek de selectie er afgelopen zomer zowel in kwaliteit als in kwantiteit flink op vooruit gegaan. Jesper Harmans, Duane Wolleswinkel (beiden Barendrecht), Jordi Fok (EBOH), Rodney Huijgen (Sliedrecht), Mohamed el Bannasri (ASWH) en Brandon Könemann (RVVH) kwamen naar Sportpark Stadspolders. Oranje Wit verhuisde bovendien naar de eerste klasse D, met veel (onbekende) tegenstanders uit Utrecht en Gelderland met bovendien flink wat budget voor de spelersgroep. Met de versterkte selectie spraken de spelers en staf desondanks van Oranje Wit de ambitie uit om bij de bovenste zes mee te doen.
Bedroevend
Oranje Wit begon veelbelovend aan het seizoen en boekte in oktober nog twee keer een 4-0 zege op Sliedrecht en SVL, maar tussendoor was er wel een uitschakeling in de beker met een pijnlijke 0-3 nederlaag in de Dordtse derby tegen EBOH. Daarmee liet Oranje Wit zien dat de ondergrens nog altijd flink diep ligt. In november en december speelde Oranje Wit vaak best aardig, maar met vijf nederlagen op rij waren de resultaten bedroevend. Het zorgde ervoor dat Oranje Wit half december zelfs laatste stond.
Trainer Faysal Kadi Wahabi was ondanks die zorgwekkende positie nog altijd van mening dat zijn team bij de bovenste zes in 1D. ,,En daar blijf ik bij, ook na vijf nederlagen op rij. Als je de wedstrijden ziet is het duidelijk waar het aan ligt: we maken onze kansen niet af. Maar het spel is vaak prima en de teamspirit is ook nog altijd goed, omdat de spelers zien dat het werkt wat we willen doen. Die goals gaan op een bepaald moment weer komen en dan gaan we klimmen op de ranglijst.” Het is aan de spelers om in het nieuwe jaar te bewijzen dat ze inderdaad in de bovenste helft van deze competitie thuishoren, maar dat zal wel snel moeten gebeuren. In een competitie waarin je liefst vijf clubs (twee rechtstreekse degradanten en drie nacompetitie) onder je moet zien te houden, wil je uiteraard zo snel mogelijk onderin weg zijn. Een zware klus, maar gezien de kwaliteiten binnen de selectie zeker niet onmogelijk.
Klik op Oranje Wit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Oranje Wit voor meer informatie over de club.
