Sprundelaar Jorg Vens liet zijn ploeggenoten flink schrikken toen hij tijdens een competitiewedstrijd eind vorig jaar plotseling door zijn benen zakte. Zelf weet hij niet veel meer van het schokkende incident, behalve dat alles zwart werd voor zijn ogen. Inmiddels gaat het weer de goede kant op met de 20-jarige voetballer, maar een oorzaak heeft hij niet kunnen vinden.
Een ijzingwekkende stilte valt over sportpark De Zoek in Schijf. Het is bijna kwart over vier als een speler van Sprundel plotseling in elkaar zakt, midden op het veld zonder een bal of tegenstander in de buurt. Het is de 20-jarige Jorg Vens die het bewustzijn even kwijt is. Tot grote opluchting van de andere spelers, scheidsrechters en toeschouwers geeft de Sprundelaar niet snel daarna weer een teken van leven. In de ambulance wordt een hartfilmpje gemaakt, dat ziet er gelukkig allemaal goed uit.
“Ik weet niet veel meer van het incident. Ik herinner me alleen nog dat ik tijdens die wedstrijd steeds meer last kreeg van een stekende pijn in mijn borst. In de 83ste minuut werd alles opeens zwart voor mijn ogen en ben ik blijkbaar flauwgevallen”, vertelt de 20-jarige laatste man twee maanden later. “Ik heb van mijn ploeggenoten wel gehoord dat het heel heftig was, zij zijn flink geschrokken.”
Inmiddels gaat alles weer goed met Vens. “Alles was eigenlijk direct wel weer in orde, behalve dat ik mijn ademhaling niet onder controle kreeg. Ik begon te hyperventileren. Ik ben toen op een brancard gelegd, naar binnen gebracht en daar kwam ik tot rust.” De wedstrijd in de vierde klasse werd gestaakt.
Vens hield nog enkele weken last van de stekende pijn in zijn borst, maar uit de onderzoeken naar zijn bloed, longen en hart kwam niets. “Het was wel belangrijk dat ik goed op mijn ademhaling ging letten, door de stekende pijn in mijn borst ging dat wat te geforceerd.” Een concrete oorzaak voor de steken werd echter nooit gevonden, terwijl de speler van de vierdeklasser aan het begin van dit seizoen ook al last had van die pijn. Toen trokken de steken echter vanzelf weg.
Vens is na een periode van rust eind januari weer mee gaan trainen met de selectie, maar blijft angstig. “Ik denk er nog vaak aan terug. Dat is vervelend, ik wil het eigenlijk loslaten maar het zit toch in mijn achterhoofd.” Hij heeft veel aan de steun van zijn trainers. “Als ik me druk maak of onzeker ben, bespreek ik dat met hen. Dat helpt wel.”
Hij hoopt de angstige gedachten snel uit zijn hoofd te bannen. “Ik wil vooral plezier hebben op het voetbalveld.” Zijn trainer en teamgenoten zijn zeker blij met zijn spoedige herstel, aangezien Vens een meerwaarde is voor het elftal. De laatste man werd in het verleden niet voor niets gescout door RBC Roosendaal, dat toen nog betaald voetbal speelde. “Maar na het faillissement ben ik vertrokken. Ik speel nu weer een jaar bij Sprundel, met mijn vroegere ploeggenoten samen. Het zou heel mooi zijn om met hen hogerop te komen. We zijn een jonge, getalenteerde groep, die vooruit wil. Dus dat zit er zeker in. Maar het plezier is echt het belangrijkst.”
