Meindert Dijkstra en sv SAB kunnen niet zonder elkaar. De nu 52-jarige oefenmeester nam een jaar geleden afscheid van het amateurvoetbal, met een ‘SABbatical’ zoals hij het zelf omschrijft, maar keerde na zes maanden alweer terug. De lokroep van zijn voetballiefde valt niet te weerstaan.

SAB was voor Meindert Dijkstra zijn eerste club als jong voetballertje van 6 jaar, dat schept sowieso al een band voor het leven. Hij werd al snel opgepikt door NAC Breda en later volgde een mooie carrière bij onder meer Notts County, RBC, Willem II en Top Oss, maar SAB bleef altijd zijn ‘cluppie’. Dat Sint Anna Boys hem later de kans gaf om als hoofdtrainer op eigen benen te staan, versterkte die band alleen maar. Hij kende een mooi jaar als hoofdtrainer op het sportpark Ruitersboslaan. SAB was een jaar eerder kampioen geworden in de vijfde klasse, waarna een pittig jaar werd verwacht. Dijkstra kreeg het echter voor elkaar om SAB direct naar promotie te loodsen. “In 2018 heb ik negentien wedstrijden met SAB gespeeld en er geen één verloren”, zegt Dijkstra met een knipoog. “We speelden drie keer gelijk, de rest wonnen we.”

KINDEREN
Het was duidelijk dat SAB een ongekend zware strijd te wachten stond in de derde klasse afgelopen seizoen. De ploeg begon hortend en stotend en uiteindelijk kwam het dieptepunt halverwege het voetbaljaar, met het ontslag van Marc de Weerd. De club kwam vervolgens uit bij de enige man die SAB zou kunnen redden: Meindert Dijkstra. “Ze wilden mij terug hebben, door mijn werkwijze die ze kenden van een jaar eerder. Ik had eigenlijk met mezelf afgesproken een jaar niets te doen, tijd te maken voor mijn kinderen. Ik heb een eigen zaak, daarnaast kennen de meesten mijn dochter Caitlin wel, die bij Ajax speelt. Ik heb ook nog twee zoons op wie ik ontzettend trots ben, Marvin voetbalt bij JEKA en Justin is net afgestudeerd aan het hbo. Het zijn fantastische kinderen en ik wilde meer tijd met hen spenderen. Maar toen deze vraag langskwam, hoefde ik toch niet heel lang na te denken.”

Hij overlegde met zijn kroost, zij waren unaniem: ‘Gewoon doen, pap.’ En dus volgde Dijkstra zijn hart en keerde hij terug aan de Ruitersboslaan. “Ik weet niet of ik het bij een andere club ook had gedaan, maar het gevoel bij SAB is heel bijzonder. Ik ben ze altijd blijven volgen. Ik ben er met 100 procent overtuiging ingestapt, helaas hebben we het uiteindelijk niet gered.”

Als de wedstrijden 80 minuten hadden geduurd, was SAB waarschijnlijk ergens in de middenmoot geëindigd. De ploeg heeft veel punten gemorst in de slotfase. “Maar je eindigt uiteindelijk waar je hoort”, is Dijkstra reëel. “We staan na die twee promoties op rij nu weer met beide voetjes op de grond.”

WINNAARS
Voor Dijkstra was al snel duidelijk dat hij ook komend seizoen voor de groep zou staan. “De jongens hebben de koppen bij elkaar gestoken en gezegd: ‘Trainer, wij willen allemaal blijven.’ Het zijn allemaal winnaars, niemand geeft op. Daarnaast heb ik de selectie in de breedte wat uit kunnen bouwen en is de bereidheid vanuit de jeugd aanwezig om ons te versterken waar nodig.”

SAB keert komend seizoen dus terug in de vierde klasse. De 52-jarige Bredase oud-prof verwacht geen ‘walk in the park’. “In de vierde klasse komt het ook niet vanzelf, iedereen zal komend seizoen extra gebrand zijn om van ons te winnen, van de ploeg die uit de derde klasse komt. De competities worden sterker, op dit niveau spelen ook gewoon teams die een paar jaar geleden nog in de tweede klasse stonden.” Het doel van Dijkstra is duidelijk: hij wil een ‘prijsje’ pakken en voor de nacompetitie gaan. “Hopelijk kunnen we in de flow van 2017-2018 komen. Het zou mooi zijn om wat meer te gaan winnen, dan komt het plezier vanzelf weer terug.”