Inkopen doen, personeel indelen, maar vooral héél lekkere broodjes maken. Jan Bastiaansen is als kantinebeheerder bij Wernhout uitstekend op zijn plek. En ook ‘zijn spelers’ kunnen hem maar al te goed waarderen. “Als ik op donderdag mijn droge worst niet mee heb, raken ze in paniek!”
Want dat het assortiment in de kantine van de derdeklasser de laatste jaren enorm is uitgebreid, is eigenlijk een beetje zijn schuld. Bastiaansen (54) is dan ook schuldbewust. “Ik doe graag koken, dan duik ik lekker de keuken in. Harde broodjes afbakken, met zalm, brie of salade. En natuurlijk een broodje gezond. Zo proberen we elke keer weer iets anders, kleine dingetjes om het aanbod beter te maken.” Ook de broodjes met zelfgemaakte eiersalade zijn mateloos populair. “Daar vragen ze ieder weekend weer om!”
Bekend gezicht
Dat begon allemaal een jaar of zeven geleden. Minder logisch dan het daadwerkelijk klinkt. “Ik kom eigenlijk uit Rijsbergen, woon nu in Zundert en zit bij Wernhout. Volg je het nog?” Een seizoen of elf geleden kwam Bastiaansen, nadat zijn dochter ging voetballen, terecht bij de club. “Zelf heb ik tot mijn 24ste bij VVR gevoetbald, toen scheurde ik mijn enkelbanden af.” Carrière in het veld voorbij, daarbuiten juist net begonnen. “Eerst heb ik een tijdje achter de bar gestaan, daarna werd ik kantinebeheerder. Al sta ik op zondag altijd nog zelf achter de tap, dat blijft toch het leukste wat er is.” Hij begint dan ook meteen te lachen. “Zo is het eigenlijk begonnen, bij de wedstrijd tussen Wernhout en
VVR. Of ik niet achter de bar wilde staan, zodat de bezoekers ook een bekend gezicht zouden hebben en konden roepen. Zo ben ik er ingegroeid.” Al ging dat niet helemaal vanzelf, vertelt hij met een knipoog. “Het zijn heel gemoedelijke mensen en je wordt snel geaccepteerd, maar in het begin hoor je dan nog wel: Je komt uit Rijsbergen, wat moet dat boertje hier?” Als leider van de meiden, kwam Bastiaansen een oude ‘vriend’ tegen. “Vroeger hadden we nog tegen elkaar gevoetbald, dat ging niet zo lekker. Nu klikte het meteen!”
Beetje voeden
En dus voelt de kantinebeheerder, die met zijn schildersbedrijf ook sponsor is, zich inmiddels helemaal thuis. “Ik ben nu wel echt één van hen geworden, dat durf ik wel te zeggen.” Dat is te merken. “Alles wat ik doe, doe ik voor de club. Het gevoel van samen.” Samen met Joke Anthonissen bijvoorbeeld. “Ik doe de kantine echt niet alleen! Joke neemt de zaterdag voor haar rekening en stopt er ook heel veel tijd in.” Al leeft datzelfde gevoel nog niet bij iedereen, vertelt Bastiaansen. “Er zouden eigenlijk nog wel wat vrijwilligers bij moeten, zodat het makkelijker indelen wordt. Nu sta ik op zondag ook bijna altijd achter
de bar, omdat er anders geen mensen zijn. Elftallen doen het al om de beurt, dat vind ik mooi om te zien.” Sowieso geniet hij daar eigenlijk het meeste van. “Het omgaan met de mensen, er gewoon bij zijn. Interactie tussen oud en jong. Je kent ze nu bijna allemaal
van gezicht, dan maak je een praatje, ze hebben altijd wel iets te zeggen.” Net als de ‘oude mannen’ op hun vaste plekje in de kantine. “Die zijn het altijd aan het uitleggen, hoe het allemaal moet. Die ben je dan een beetje aan het voeden, haha!” En dus weet Bastiaansen eigenlijk niet van stoppen. “Ik dacht altijd dat ik dit tot mijn 50ste zou blijven doen, dat is niet gelukt. Nu zou dit seizoen mijn laatste zijn, maar misschien blijf ik toch langer. Ik kan het maar moeilijk loslaten.” Want de kantine bij Wernhout, is helemaal zijn plekje. “Het belangrijkste, is om elkaar te helpen. Als je wat doet, krijg je er altijd iets voor terug. Die waardering en het respect, voel ik hier!”
Klik op vv Wernhout voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Wernhout voor meer informatie over de club.
