“Ik ben er zeven dagen in de week mee bezig”, zegt Diana van den Eijkel over haar rol bij het G-team van Quick Boys. “Appjes sturen, stukjes tekst op de website zetten. Dan weer een chauffeur regelen om spelers te halen en te brengen. Het werk is nooit klaar.”

De 36-jarige Katwijkse herstelt zich. “Het is geen werk hoor, meer een hobby. Ik doe het altijd met plezier.”

Sinds de komst van het G-voetbal bij Quick Boys zet Van den Eijkel zich in. Officieel heeft ze de functie manager achter haar naam staan, maar dat kan eenvoudig vervangen worden door ‘duizendpoot’. Ze assisteert bij de training, regelt vervoer, houdt nauwe contacten met spelers en ouders.

“Sinds we begonnen zijn vier jaar geleden groeien we elk jaar. Inmiddels hebben we twintig voetballers. We gaan richting een tweede elftal.”

Voordat er een tweede team is, moet er nog behoorlijk wat water door de Rijn stromen. Een staf van een G-voetbal is aanzienlijk uitgebreider dan bij een ‘normaal’ team. “Alleen al bij de trainingen loopt een mannetje of vijf aan begeleiding rond”, schetst zij. “Mijn man Aad is trainer en hij wordt geassisteerd door twee stagiaires. Ik ben er om allerlei dingen te regelen en dat doe ik vaak nog met een ander.”

Van den Eijkel had al eerder geprobeerd om bij Quick Boys een G-team op poten te zetten. “Mijn zoon speelde eerst bij Rijnvogels, maar Quick Boys is onze club.”

In sportief opzicht beleefde de G-voetballers van de Katwijkers een topjaar. Ze wonnen de dubbel. Na het kampioenschap volgde begin juni de beker. In de bekerfinale werd het Goudse Jodan Boys met 5-1 verslagen. Van den Eijkel: “Er zit veel voetbal in en we maken elk seizoen progressie. Vorig seizoen eindigden we als tweede, nu dus als eerste.”