Sinds dit seizoen heeft V.V. Capelle er een nieuwe teammanager bij. Mohammed Serroukh (47) versterkt de begeleiding van de O14-1 en brengt een flinke dosis enthousiasme, betrokkenheid en levenservaring mee. Na enkele jaren vooral als toeschouwer langs de lijn te hebben gestaan, besloot hij opnieuw actief een rol te pakken binnen de voetballerij.
“De afgelopen jaren deed ik niet zoveel meer in het voetbal, behalve kijken naar mijn voetballende zoons,” vertelt Mohammed. “In het verleden was ik leider en coach bij SVS, waar we zelfs kampioen werden met de E3. Daarna ging mijn oudste zoon Amin naar Capelle en deed ik nog een seizoen de O13. Toen hij stopte met voetballen, speelde mijn middelste zoon Shakir bij Spartaan’20 en later Alexandria’66. Daar heeft hij een goede opleiding gehad. Uiteindelijk besloot hij ook naar Capelle te komen, waar hij nu in de O19-1 speelt.”
Bij Alexandria’66 coachte Mohammed ook nog een jaar zijn jongste zoon Kiyan. “Toen hij begon met voetballen, wilde ik hem natuurlijk helpen. Daarna heb ik een behoorlijke tijd niets gedaan. Tot nu dan, want bij Capelle O14-1 heb ik de draad weer opgepakt.” Inmiddels speelt Kiyan voor het derde jaar bij Capelle. “De eerste twee jaar keek ik gewoon als vader naar de wedstrijden. Toen de vorige teammanager naar een ander team vertrok, ben ik ingestapt. En daar heb ik absoluut geen spijt van.”
Mohammed straalt rust uit, een eigenschap die ook merkbaar is binnen zijn team. “Ik wil de jongens op een positieve manier motiveren,” zegt hij. “Niet per se op techniek, maar op inzet en wilskracht. Dat ze net dat stapje extra willen zetten. We hebben een goede trainer die ze uitstekend laat trainen, en ik ondersteun hem waar ik kan. Op zaterdag zorg ik dat alles goed verloopt, dat de tegenstanders netjes worden ontvangen, en dat de jongens mentaal gesteund worden. Soms hebben ze gewoon even een luisterend oor of een arm om zich heen nodig. Daar ben ik voor.”
Zijn liefde voor voetbal is onmiskenbaar. “Ik vind het geweldig om te zien hoe de jongens zich ontwikkelen. Bovendien is je zaterdag dan ook lekker gevuld. Zelfs toen ik zelf niet actief was bij een club, stond ik nog langs de lijn om te kijken. Ik houd gewoon enorm van voetbal.”
Het team van Capelle O14-1 staat bekend om zijn strijdlust. “De jongens moeten nog veel leren, maar ze hebben plezier en vechten voor elkaar. Niet iedereen zal de top van de vereniging halen, maar als ze plezier hebben, samen kunnen lachen en met enthousiasme naar de training komen, dan is dat het belangrijkste. Dat houdt ze ook van de straat.”
Mohammed vindt het essentieel dat iedereen zich thuis en veilig voelt bij de club. “Ze hoeven niet elke wedstrijd te winnen. Als ze maar hard hebben gewerkt en moe maar voldaan naar huis gaan, dan is het goed.”
Of hij ook na dit seizoen doorgaat, weet hij nog niet. “We kijken hoe het loopt. Voor nu draag ik graag mijn steentje bij. En als ze volgend jaar iemand anders nodig hebben, dan sta ik er gewoon weer als vader langs de lijn.”
Mohammed woont in ’s-Graveland, op een steenworp afstand van de club. Thuis wordt ook volop over sport gesproken. “We zijn een sportieve familie. Mijn vrouw heeft al meerdere keren de marathon van Rotterdam gelopen,” vertelt hij trots.
Voor Mohammed draait het uiteindelijk om meer dan alleen voetbal. “Voetbal is een mini-maatschappij. Kinderen leren omgaan met winst en verlies, met teleurstelling en onrecht. Als ze aan het eind van de dag iets hebben geleerd, dan is dat wat telt. Dat nemen ze mee in het leven, en vaak houden ze er ook nog mooie vriendschappen aan over.”
Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.