Marnix is een 45-jarige vrijwilliger bij ZBC’97, die meerdere taken op zich neemt. Onder die taken vallen jeugdtrainer en -coördinator. Met zijn verleden bij de club weet hij wat de club zo mooi maakt, met hart en ziel voert hij zijn taken binnen de vereniging uit.
Marnix voetbalt al vanaf zijn elfde, dat deed hij toen bij v.v Zwijndrecht, wat later het huidige ZBC’97 werd. Sinds 1997 is Vos dus actief bij de club, waar hij één jaar in de selectie heeft gespeeld en daarna zijn eigen vriendenteam begonnen is op de zondag. Dat team draait inmiddels al 26 jaar mee en in al die tijd zijn ze zelfs een keer kampioen geworden. In zijn werkzame leven is hij actief als Operational Manager binnen de CCT groep in Moerdijk en verantwoordelijk voor de afdeling container binnenvaart. Marnix heeft drie dochters, waarvan er één handbalt en de andere twee wel hebben gevoetbald, maar beter zijn in het supporteren. Zijn zoon, de jongste van de vier, voetbalt wel.
Ontwikkeling bevorderen
Vanaf toen is het balletje gaan rollen voor Vos. “Sinds mijn zoon voetbalt ben ik actief als trainer en langzamerhand ben ik ook leider van zijn team geworden. Daarnaast verzorg ik steeds meer coördinerende taken binnen de jeugd”, vertelt de 45-jarige vader. “Samen met een zeer leuke groep vrijwillige en enthousiaste ouders die ook graag hun steentje bijdragen”, voegt hij eraan toe. De ambitie van de trainer is dan ook om vanuit zijn trainersfunctie het plezier in het voetbal te behouden, een goede sfeer te creëren en de ontwikkeling te kunnen blijven bevorderen. Als coördinator is Marnix’ ambitie om minimaal één team per leeftijdscategorie te hebben spelen, zodat de continuïteit van de club gewaarborgd kan worden.
Wederopbouw van de jeugd
Dit seizoen gaat het uitstekend met de club, vindt Vos. “De jeugd binnen onze vereniging is in sterke wederopbouw, elk seizoen komt er een team bij. De sfeer binnen de groep is uitstekend en de resultaten zijn ook erg goed op de verschillende niveaus waarop de teams actief zijn”, zegt de trainer. Eén van zijn hoogtepunten is dan ook de binnenkomst van spelers. “Ik vind het schitterend om te zien hoe de ontwikkeling loopt van jeugdspelers die vanaf het moment binnenkomen en meetrainen tot aan nu. Ze boeken veel vooruitgang en hebben veel plezier.”
Onverzettelijkheid
Op persoonlijke noot hoopt Marnix vooral fit te kunnen blijven om zelf nog te kunnen voetballen. “Uiteindelijk is dat toch het allerleukste en daarnaast meehelpen aan de groei en uitbreiding van de jeugd van ZBC’97”, verklaart hij. Vos ziet zichzelf als een harde werker met veel teamgevoel en onverzettelijkheid. “Ik moest me in de jeugd altijd richten op de backpositie, bij wedstrijden van Feyenoord moest ik dan letten op Ruud Heus. Ik vind wel dat de karakteristieken van John de Wolf en Dirk Kuyt bij mij passen, net zoals de tomeloze inzet van Jens Toornstra”, zegt Marnix.
Lovende woorden
Vrijwilligers zijn voor menigeen van onschatbare waarde. Marnix prijst dan ook iedereen binnen de club die zijn steentje bijdraagt, maar benoemd één persoon in het bijzonder: “Dat is mijn broer Remco. Die is van absolute wereldklasse voor onze club, van secretaris tot verzorger en leider van het eerste elftal en zo ongeveer alles wat daartussen zit. Hoewel hij al dik drie jaar gestopt is, trekt hij als echt moet zijn voetbalschoenen uit het vet en stapt hij bij ons als keeper op het veld, grote klasse!”, legt Vos uit.
Competitie en toernooien
De coördinator is blij dat alles weer kan en mag na de coronaperiode, die veel clubs zowel sportief als financieel pijn heeft gedaan. “We mogen de ouders weer verwelkomen en de competities uitspelen, aan het eind van het seizoen hebben we nog een paar leuke toernooien voordat we de vakantieperiode ingaan. Volgend seizoen knallen we weer door en proberen we de jeugd weer te vermaken en verder te ontwikkelen”, sluit Marnix af.
Klik op ZBC’97 voor het laatste artikel van de club.
