Marley Dors gaat bij Hellevoetsluis door muren

    0
    233

    Zijn staat van dienst bij Hellevoetsluis is nog maar kort, des te opvallender is het dat Marley Dors zich in een paar maanden tijd heeft ontwikkeld tot een belangrijk speler in de ploeg van trainer Edwin de Koning. “Ze kunnen me ’s nachts bellen voor een wedstrijd.”

    ‘Knak’. De 18-jarige inwoner van Hellevoetsluis doet het moment na waarin hij geblesseerd raakte. In de wedstrijd tegen Bruse Boys in Bruinisse verrekte Dors zijn enkelbanden. “Het veld was nat en ik gleed uit toen ik de bal wilde halen. Daardoor kwam ik in botsing met de keeper, die op zijn beurt met zijn hele gewicht op mijn enkel terecht kwam. Ik voelde meteen dat het foute boel was en dat ik niet verder kon spelen.”

    In zijn gretigheid om terug te keren op het veld begon hij daarna te vroeg. “Ik speelde in een oefenwedstrijd de laatste tien minuten en toen kreeg ik de volgende morgen weer flink last van mijn enkel.”

    Het ongeduld van de aanvaller past bij de wijze waarop hij zich dit seizoen bij Hellevoetsluis heeft gemanifesteerd. Als bulldozer gaat hij in de spits door muren heen, voor de duvel niet bang. “Ik heb mijn lichaam wel mee”, zegt hij. “Ik ben groot, één meter negentig, en ben daardoor moeilijk van de bal af te zetten.”

    Toch is Dors, die qua leeftijd bij de junioren zou mogen spelen, geen typische targetman. Hij zoekt graag de combinatie. “Ik heb de bal graag in mijn voeten. Dan kan ik een actie maken of de bal doorspelen. Als het niet anders kan ben ik er ook voor de hoge bal, maar liever niet.”

    Hij is ‘hartstikke trots’ op zijn ontwikkeling en basisplaats bij Hellevoetsluis. “Eef van Splunder, de spitsentrainer van de A1, heeft mij aanbevolen. Ik kreeg de kans en heb ik die meteen gepakt. Ik ben goed opgevangen door de ploeg. Zeker in het begin was het fijn om steun te krijgen. Ik leer nog iedere wedstrijd.”

    Hij was al trefzeker in de competitie en in de beker. Hij slaat zich daarvoor niet op de borst. “Als spits sta je ervoor. De ballen moeten erin.”

    Nóg belangrijker is volgens hem de teamprestatie. Die is nog niet om over naar huis te schrijven, want Hellevoetsluis, de afgelopen jaren telkens een vaste klant in de top van de tweede klasse, staat akelig dicht bij de degradatiestreep. “We kunnen veel beter, maar vooralsnog is die lage klassering wel de realiteit. We zullen er ons met elkaar uit moeten vechten.”

    Wil je meer informatie over de club Hellevoetsluis? Klik hier.
    Lees hier de krant van Voorne-Putten.