SJC beleeft een uitstekend seizoen in de hoofdklasse. Met de seizoensfinale voor de deur zijn de Noordwijkers nog volop in de race voor de prijzen. De credits gaan naar Marcel IJzendoorn die een hecht team heeft gesmeden.
Met nog vier speelronden te gaan is het superspannend in de top van de hoofdklasse. Hoogeveen, TOGB, Be Quick, HBS en SJC strijden voor de bovenste plaatsen. De aanwezigheid van SJC mag het meest opvallend worden genoemd. De Noordwijkers begonnen allesbehalve sterk aan het seizoen, maar begonnen daarna aan een imposante inhaalrace met 35 punten uit dertien wedstrijden.
“Je weet ook dat je een keer een enorme tik gaat krijgen”, zegt trainer Marcel IJzendoorn. “En die komt altijd onverwacht. VOC-uit. 5-1 nog wel. Dan is het daarna zaak om jezelf snel bij elkaar te rapen.”
IJzendoorn, in Noordwijk bezig aan zijn eerste volledige seizoen, is geen trainer die snel in paniek is. Dat raakte hij ook niet toen zijn elftal uit de eerste vier wedstrijden maar één punt haalde. “Dat die score iedereen tegen viel was wel duidelijk en daarom zijn we als staf en spelersgroep bij elkaar gaan zitten. De conclusie: iedereen moest even wat meer gaan doen in het algemeen belang. Voor het gesprek had ik al gezegd dat het prima is dat van alles op tafel komt, maar dat ik geen concessies aan onze speelstijl zou ga doen: 1-4-3-3 is en blijft het. Wel hebben we besloten om wat aanpassingen te doen in die speelwijze. We jagen wat minder op die 1-0 en vallen gedoseerder aan. Dat blijkt prima te werken.”
Maar het grote verschil is dat SJC in de loop van het seizoen steeds meer gegroeid is als team, concludeert IJzendoorn. “Ik zie spelers die vuil werk voor elkaar willen opknappen en er honderd procent voor gaan. Geen vedettes. Tom Duindam is een jongen die al jaren op divisieniveau heeft gespeeld, maar ook hij vult gewoon de bidons. Het is maar een voorbeeldje, maar het illustreert wel dat het team centraal staat.”
Het lijkt erop dat een seizoen zonder competitie IJzendoorn en SJC wel goed uit is gekomen. “Als trainer heb je altijd een half tot een kwart jaar nodig om een elftal naar je hand te zetten. Toen ik het overnam van Florian Wolf waren er zeven basisspelers vertrokken. We zouden het moeilijk krijgen, was het verhaal. Maar de jongens die erbij zijn gekomen, hebben vanaf het begin een enorme drive getoond. Dat is veel waard gebleken.”
De ervaring van IJzendoorn als speler – hij was tot ver in dertig doelman van VVSB – en als trainer komt daarbij goed van de pas. “Ik heb het geluk gehad dat ik in het begin van mijn trainersloopbaan in de keuken heb mogen kijken bij VVSB. Als assistent-trainer van Marcel Keizer en Wilfred van Leeuwen, maar ook als interim-trainer om VVSB in de topklasse te houden. Bij Foreholte heb ik voor het eerst als trainer op eigen benen gestaan en heb er vier goede jaren gehad. Bij FC Boshuizen stonden we er riant voor om te promoveren naar de hoofdklasse, maar ging het in de slotfase van het seizoen mis. Dat soort ervaringen neem je als trainer ook mee.”
Druk om met SJC te promoveren voelt hij niet. “We zijn de outsider voor het kampioenschap. We gaan ons best doen, maar we moeten niks.”
Klik de link voor een recent artikel over SJC
