In het amateurvoetbal zijn hiërarchieën meestal glashelder: één hoofdtrainer die beslist, een assistent die ondersteunt. Maar bij RCD doen ze het anders. Daar staat een opmerkelijk duo langs de lijn van het eerste elftal: Gerard Laros (50) en William Luijten (49).
DORDRECHT – Laros en Luijten stonden vroeger samen op het veld, verloren elkaar uit het oog verloren en werken nu jaren later opnieuw schouder aan schouder. Niet als trainer en assistent, maar als échte gelijkwaardige partners. De enige reden dat Laros officieel de titel ‘hoofdtrainer’ draagt, is omdat hij de papieren heeft om hoofdtrainer te zijn. Functioneel dus, niet inhoudelijk. Wie met beide Dordtenaren praat, merkt meteen: dit is geen constructie van nood, maar een bewuste keuze die past bij hun karakters, hun clubgevoel en hun gezamenlijke visie op opleiden, bouwen en realistisch vooruitkijken.
William Luijten
William Luijten voetbalt al sinds zijn zesde. Tot en met de C’s speelde hij bij RCD, waarna hij drie jaar bij FC Dordrecht speelde. Daarna keerde hij terug naar RCD, waar hij achttien jaar in het eerste elftal van de club speelde. ,,Een niveautje hoger kon ik zeker wel aan, maar het is er nooit echt van gekomen. De juiste mentaliteit had ik niet. Ik vond voetballen leuk, maar was niet ambitieus genoeg om alles ervoor te laten. Tot m’n 38e heb ik gespeeld, vooral voor het plezier.”
Inmiddels is hij bijna niet meer weg te denken uit de organisatie van RCD. Hij was leider, zat in de technische commissie, maakte deel uit van het bestuur en nam het tweede elftal twee jaar onder zijn hoede.
Toen het contract van hoofdtrainer John de Wit na vijf seizoenen afliep, vond het bestuur het tijd voor een nieuwe koers. Namen van buitenaf werden gepolst, maar al snel kwam een andere gedachte op tafel: waarom niet met eigen mensen verder? De spelersgroep kende Laros al als assistent. Luijten coachte op dat moment het tweede. En ook onderling was er een klik.
,,We hebben samen gevoetbald vroeger”, vertelt Luijten. ,,Daarna hebben we jaren geen contact gehad toen Gerard bij Emma zat, maar toen ik trainer van het tweede werd, merkten we dat we allebei hetzelfde idee van voetbal hebben. Soms komen we bijvoorbeeld met exact dezelfde opstelling voor een wedstrijd zonder dat we elkaar gesproken hebben. Dan weet je dat je op één lijn zit.”
Dat hij nu samen met Laros het eerste leidt, is voor hem geen ladder om te beklimmen. ,,Ik heb nooit die ambitie gehad om per se hoofdtrainer te zijn. Maar als de club het vraagt, dan doe ik het. RCD is mijn club. En als ik het doe, wil ik ook écht meedoen. Ik ga niet alleen pionnen neerzetten. Voorbereiding, bespreking, keuzes maken: dat doen we samen.”
Gerard Laros
Gerard Laros groeide bij RCD op als keeper. Op zijn zestiende vertrok hij naar SC Emma, waar hij zestien jaar lang keepte in het eerste en tweede elftal. Vervolgens werd hij keeperstrainer, assistent en jeugdcoach van de C1, later drie jaar assistent bij het eerste van RCD. ,,In die periode stond ik soms zes dagen per week op het veld. Ik geniet ervan om jonge jongens wat bij te brengen. Eigen jeugd opleiden, dat is iets waar ik echt in geloof.”
Zijn loopbaan als trainer is zorgvuldig en natuurlijk opgebouwd. Geen haast, geen gedram bij besturen, maar stap voor stap meer verantwoordelijkheid. Toen hij gepolst werd voor de functie van hoofdtrainer, had hij één duidelijke voorwaarde: hij wilde het alleen doen met iemand waarmee hij een klik had, in voetbal én in de randzaken eromheen. En dat was Luijten.
Met zichtbaar plezier vertelt hij dat er foto’s hangen in de kantine waarop ze samen te zien zijn uit hun eigen voetbaljaren en ook afbeeldingen van hun vaders die nog samen hebben gevoetbald. ,,Het is bijzonder hoe dat dan allemaal weer bij elkaar komt”, zegt Laros. ,,En nu staan we hier, samen verantwoordelijk voor het eerste elftal.”
Bijzondere samenwerking
Hoewel Laros op papier de hoofdtrainer is, werkt het duo zonder enig hiërarchisch onderscheid. ,,Voor de spelersgroep is het duidelijk’’, zegt Luijten. ,,We doen alles met z’n tweeën. Gerard heeft de papieren en staat de pers te woord. Maar binnen het team zijn we volledig gelijkwaardig.”
Die aanpak heeft grote voordelen, merkt Laros. ,,Het is mijn eerste jaar als hoofdtrainer van een seniorenploeg. Dat is nieuw. Dan is het heel prettig dat je beslissingen samen kunt nemen. Je draagt de verantwoordelijkheid met z’n tweeën. Dat geeft rust. Ik zou het iedere beginnende trainer aanraden: doe het samen met iemand die je vertrouwt en waarmee je een klik hebt.”
Samen opstellingen maken, samen tactische keuzes doornemen, samen de trainingen opzetten: het is voor beiden vanzelfsprekend. ,,De ene speler praat misschien makkelijker met William, de andere met mij”, vertelt Gerard Laros. ,,Ik ben keeper geweest, hij is spits geweest. Dat geeft verschillende invalshoeken.”
Jonge selectie
RCD heeft dit seizoen een opvallend jeugdige selectie. Maar liefst zeven spelers van JO19-1 stroomden in. ,,Dat is wennen’’, erkent Luijten. ,,Maar we krijgen daar van de club ook de tijd voor. Ongeveer tachtig procent van de selectie is onder de 25 jaar. Dat betekent dat je een aantal jaren kunt bouwen. En die tijd hebben we ook nodig.”
Laros vult aan: ,,De mentaliteit is anders dan vroeger. Jongens stoppen tegenwoordig sneller. Maar áls je ze bij elkaar kunt houden, heb je wél een basis voor de toekomst. Dat is wat we willen: niet per se kampioen worden, maar stabiliteit creëren. Uiteindelijk willen we wel promoveren naar die derde klasse om daar een stabiele derdeklasser te worden. Dat is realistisch én haalbaar.”
De selectie heeft ook duidelijke regels. Eén daarvan is simpel maar effectief: train je één keer, dan sta je wissel. Niet om te straffen, maar om iedereen scherp en gretig te houden. En die aanpak is door de spelers geaccepteerd. Ook door de betere jongens.
Het duo werkt nu toe naar de overstap van de zondag naar de zaterdag. ,,We worden geen kampioen dit jaar en zullen ook niet degraderen’’, zegt Laros nuchter. ,,Maar dat geeft juist rust om te ontwikkelen. De jeugdspelers moeten stappen maken. Dat is waar ons werk ligt.”
De trainers zijn blij met de groep die er nu staat. ,,Ze geven alles’’, zegt Luijten. ,,Dat waardeer ik enorm. Er is groei, en dat is nu het belangrijkste.”
Klik hier voor meer informatie over RCD
Klik hier voor meer artikelen over RCD