Fitnessen, voetballen op straat en af en toe een rondje hardlopen. Met zijn eerste seizoen bij de senioren in aantocht, wist Karim Azaïmi precies wat hem te doen stond. En dus arriveerde de negentienjarige verdediger fit en scherp bij de eerste training van DVO’60. “Het is een stukje serieuzer dan bij de jeugd, het wordt echt een uitdaging.”

Dat er in het seniorenvoetbal iets anders van je wordt gevraagd dan bij de junioren, merkte Azaïmi al snel. “Vroeger kon je nog wel een beetje gewoon ‘je ding doen’, nu moet je veel meer vanuit je positie spelen. Een stuk volwassener, dat is wel even wennen.” Toch kijkt de jongeling er ontzettend naar uit. “Het is interessanter, op fysiek en conditioneel vlak. Dat bevalt me wel. De jeugd was makkelijk, nu wordt het moeilijker.” Moeilijker dus, maar zijn eerste gevoel zegt hem dat hij de stap dit seizoen echt kan maken. “Het gaat allemaal ietsje sneller en je moet meer nadenken, maar dat ligt mij wel.”

Slim genoeg

En dat is niet zo gek, want naast de voetbal is Azaïmi vooral druk bezig met studeren. Bedrijfseconomie op de Universiteit van Tilburg. “Ik ben niet slim, maar slim genoeg, zeg ik altijd. Studie staat voor mij daarom ook wel op één.” Helemaal nieuw bij de senioren is hij echter niet, want in de voorbije jaren mocht hij er al eens aan ruiken. “Bij Alliance, samen met mijn broer, of in het derde van DVO. Dan merk je wel dat het voetbal een beetje anders is. Fysiekere tegenstanders, jongens met heel veel ervaring, die denken toch een paar stappen vooruit. Mijn ‘voetbal-IQ’ zal omhoog moeten.” Of hij zijn minuten in het eerste of tweede elftal gaat maken, maakt voor hem eigenlijk weinig uit. “Dat is niet erg, ik wil gewoon lekker voetballen. Uiteindelijk is het natuurlijk wel mijn doel om bij de selectie te komen.” Hij voelt zich in ieder geval helemaal thuis. “We hebben een jonge ploeg, dus dat is wel gezellig. Onze trainers geven ook veel vertrouwen.” Als laatste man moet Azaïmi dienen als slot op de deur, hij weet dan ook precies wat hij wel en niet goed kan. “Ik speel niet heel veel duels, maar als het moet, ben ik hard. Meer fysiek dan technisch. Bal afpakken en inleveren, zo snel mogelijk opbouwen en naar voren.”

Veel leren

Ondanks dat het dus gezellig is, moet er ook wel gepresteerd worden, vindt hij. “Presteren moet altijd bovenaan staan, pas dan komt de gezelligheid. Als je niet wint, is het ook niet echt gezellig. We doen het niet alleen maar voor de lol, het moet een combinatie van zijn.” Dat de inwoner van Kalsdonk het nu heeft over een voetbalclub, is overigens minder logisch dan het klinkt, vertelt hij zelf. “Ik ben pas laat begonnen met voetballen, bij de D’tjes. Toen ik een jaar of dertien, veertien was. Daarvoor voetbalde ik altijd op straat, maar nooit bij een club.” Onderweg naar DVO komt hij langs een hoop clubs, toch koos hij dus voor de Roosendaalse vierdeklasser. “Veel vrienden zaten al hier en de mensen die hier werken, doen alles voor de club, dat vind ik echt mooi. Het is een gezellige vriendenclub, waar we heel veel samendoen, het is fijn om daar te voetballen.” Op dit moment ligt zijn focus dus vooral op school, maar wie weet komt voetbal daar in de toekomst wel bij. Zijn route heeft hij in ieder geval al uitgestippeld. “Minuten maken, veel leren en ervaring opdoen. Hopelijk kom ik dan in het eerste!”

Klik hier voor meer informatie over DVO’60.

Klik hier voor meer artikelen over DVO’60.