Hij is niet de grootste prater van de groep, maar speelt Justin Walpot niet mee bij NOAD’67 dan is het gemis wel voelbaar. Als kilometervreter aan de rechterflank vervult hij veelal een rol in de schaduw. Een rol waar de 25-jarige Fluplander geen enkele moeite heeft. Hij voelt zich op zijn plek bij de club, die hij roemt om het familiaire karakter.
“Zelfs op de momenten dat het minder gaat, dan blijft de sfeer goed. De supporters zijn goud waard en steunen ons door dik en dun. Vooral thuis geven ze ons geregeld een extra boost, maar ook in uitwedstrijden gaan er altijd mensen mee. Dit seizoen gaat het tot nu toe best behoorlijk, maar vorig seizoen en zeker in het seizoen dat we degradeerden hebben we ze niet bepaald getrakteerd op geweldig voetbal… En dan toch blijft het gemoedelijk en ook na de wedstrijden qua sfeer gewoon gezellig. Dat hechte, gezellige en familiaire, daar kan ik van genieten.”
Walpot speelt al sinds zijn gehele tijd bij de geelhemden en maakt al een aantal seizoenen deel uit van de hoofdmacht. In de jeugd speelde hij onder meer als centrale middenvelder en ook een rol als centrale verdediger kreeg de rechtspoot al geregeld toebedeeld. “Momenteel sta ik altijd rechtsback, maar wel in een aanvallende rol. Natuurlijk is het mijn taak om de buitenspeler uit te schakelen, maar de trainer hamert erop dat ik heel veel meters maak langs de lijn en daar waar het kan mezelf in aanvallende zin inschakel. Dat is wel een rol die bij mijn spel past en waar ik me prettig bij voel. Ik heb een behoorlijke lange bal en veel loopvermogen, dus die zaken kan ik op mijn positie prima gebruiken.”
Heel speelden de Fluplanders in de zaterdag derde klasse, tot het twee seizoenen uiteindelijk degradeerde naar het nu laagste zaterdagniveau. Vorig seizoen lukte het niet om direct weer te promoveren. Ondanks het pakken van de derde periodetitel, ging het in de nacompetitie mis. Daardoor speelt Walpot met zijn teamgenoten dit seizoen opnieuw in de vierde klasse. “Nu loopt het een stuk beter. Bepalende spelers zijn terug van lange blessures en dat merken we direct. Onze selectie is niet heel erg groot en we hebben dus iedereen nodig, zéker als je een rol van betekenis wilt spelen en mee wilt strijden om de prijzen. Want het mag duidelijk zijn, dat we ook dit seizoen weer willen proberen om te promoveren naar de derde klasse. Door de versterkte degradatieregeling komen en volgend seizoen weer degradanten bij, dus wordt de kans om te promoveren elk seizoen lastiger.”
De clubman is bezig aan zijn achttiende seizoen bij NOAD’67 en hoopt dat nog heel wat jaren te blijven. “Ik mocht op mijn zevende ooit meetrainen en vond het zo leuk dat ik er nooit meer ben gestopt. Het is leuk om met elkaar te trainen en op zaterdagen te proberen het maximale uit jezelf en uit elkaar te halen. Het hoogst mogelijke bereiken, daar cijfer ik mezelf graag voor weg. Hopelijk kunnen we dit seizoen zo lang mogelijk bovenin bijblijven. Ik denk namelijk zeker dat we met deze selectie de stap moeten kunnen maken. We hebben een relatief jonge groep, met enkele ervaren spelers erbij. Die mix is goed en iedereen wil er vol voor gaan. Dat zorgt voor concurrentie en dat is alleen maar goed. Doordeweeks heb ik een kantoorbaan en ik geniet er enorm van om dan drie keer per week op het veld te kunnen staan en de mooiste hobby uit te kunnen oefenen die er is.”
Klik op NOAD’67 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NOAD’67 voor meer informatie over de club.
