Jordanis Moschatsis – hij vindt zichzelf een eenvoudige verdediger – gaat mogelijk met SVW de eerste klasse in. Hij praat ons bij over zijn negen transfers, die uiteindelijk leidden naar trainer Tutu Ndona. Voor hem de man met een plan.
GORINCHEM – Zoals Jordanis Moschatsis over een voetbalveld beweegt, zo druk is hij ook in het dagelijks leven. In het voormalige gebouw van Massive is hij magazijnbeheerder bij Damen Shipyards in Gorinchem-West. Moschatsis, dertig jaar geleden geboren in het Beatrixziekenhuis in Gorinchem, is een trotse ‘Bliek’ en nog vrijgezel. Hij denkt regelmatig aan de beginjaren dat de Griekse gemeenschap naar Gorinchem kwam. ,,Mijn vader, hij is helaas vier jaar geleden overleden, en moeder behoorden daar in het begin van de jaren zeventig ook bij. Zoals zo veel gastarbeiders werkte hij bij De Vries Robbé. Een vakman op het gebied van lassen en het buigen van buizen. Vooral een harde werker. Hij maakte veel overuren en draaide nachtdiensten. Wij waren met zes kinderen, ik ben de jongste. Wij zijn nooit wat tekortgekomen.”

Voetballoopbaan
Moschatsis’ familie komt uit de noordelijke regio van Thessaloniki, daarom is zijn favoriete club in Griekenland natuurlijk PAOK Saloniki. ,,Ik ga jaarlijks terug. Mijn zus en tantes en ooms wonen daar. Als ik ga dan combineer ik dat met twee weken strandvakantie op een fijn eiland in de omgeving.” Jordanis is van geloof Grieks Orthodox. ,,Ik ga vanaf mijn achttiende jaar, toen ik mijn rijbewijs had, wekelijks naar de Heilige Nicolaaskerk in Rotterdam.”

Pas op zijn tiende begon Moschatsis bij Unitas met voetballen. Hij werd gescout door RKC Waalwijk, maar was koppig en opvliegerig en moest daar na drie jaar weg. GJS was de volgende stap. ,,Daar debuteerde ik op mijn zeventiende in het eerste elftal.” Daarna maakte hij de overstap naar eersteklasser Schelluinen. ,,Het was een lastig jaar omdat onze beste mensen, Rick Adjei, Nikos Tabas en Tutu Ndona, geblesseerd raakten. Wij degradeerden en ik vertrok naar hoofdklasser LRC Leerdam. Dat was mijn grootste fout in mijn voetballoopbaan. Die stap kwam te vroeg. Van trainer Ruud Heus kreeg ik geen speeltijd. Na drie maanden was ik weg en werd meteen benaderd door Roda Boys, waar ik een mooie tijd heb beleefd.”

Kampioenschap
Daarna keerde hij terug bij Unitas, bij trainer Richard van Gils, in de tweede klasse. ,,Aansluitend gingen mijn broer Stefanos en ik naar SVW. De tweede fout in mijn voetballoopbaan.” Het werd onder trainer Robertino Lotto een flop. Een groot deel van de spelersgroep liep halverwege weg. Moschatsis koos voor Leerdam Sport. ,,Het werd een van mijn mooiste en gezelligste jaren. Toen kwam Tutu bij mij. Hij begon bij SVW als trainer met een project en had een plan.”

Het werd de negende transfer voor de nog steeds ambitieuze Griek en begon in de derde klasse. Op de vraag met welke trainers hij graag werkte, komt hij op het rijtje Gerrie Schaap, Danny Zinhagel, Richard van Gils en niet te vergeten voor hem de beste, Edin Curic. ,,Hij was op een level dat voor ons soms te hoog was.” Nu staat Moschatsis met SVW op de drempel van de eerste klasse. ,,Dit zou mijn eerste kampioenschap in mijn leven zijn.

Klik op SVW voor het laatste artikel over de club.