Het wensenlijstje van Joost Meeter van Theole onder 23-2 is zeer overzichtelijk. Een keeper, een middenvelder en een aanvaller. Talent is bijzaak, maar aanleg is mooi meegenomen. “Ik hou wel van fanatieke en gemotiveerde spelers.”

De publieke oproep van Meeter, gedreven voetbaltrainer van de Tielse club, moet gewoon resultaat opleveren. “Ik gun deze jongens een toekomst met dit elftal”, vervolgt hij. “We hadden dit seizoen achttien spelers. Voor volgend seizoen zitten we op twaalf, dat is aan de krappe kant. Enthousiastelingen zijn van harte welkom.”

Als Meeter niet aan het werk is – hij werkt in het dagelijkse leven als zelfstandige stukadoor – staat hij op het trainingsveld. “Daar komt het wel op neer. Ik geef training aan het team van mijn dochter bij de meisjes en aan de onder 23 waar mijn oudste zoon in voetbalt. Ik heb ook de JO15-4 erbij gepakt. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen als er voor die jongens geen trainer is.”

Ondanks zes trainingen in de week (‘Het valt best mee, ze zijn goed op elkaar afgestemd’), wil Meeter zich allesbehalve een voetbaldier noemen. “Ik heb zelf een blauwe maandag gevoetbald bij SV Maurik, toen ik elf jaar was. Maar dat was echt een blauwe maandag. Ik ben bij Theole verzeild geraakt door mijn kinderen. Het is een clichéverhaal. Er is geen trainer en je springt erin.” Voor Meeter is dat volkomen logisch. “Ik heb er zelf met mijn vrouw voor gekozen om kinderen te nemen. Dat zitten ook plichten aan. Eén daarvan vind ik dat je dat je kinderen niet zomaar kan afzetten bij de poort en een club het maar laat uitzoeken.”

Omdat hij geen voetbaldier was, verbaasde hij zich in het begin en nu nog wel eens over hoe het bij een voetbalclub eraan toe gaat. “Die onderverdeling, selectie/breedtesport, is niet altijd even goed”, is hij nog voorzichtig. “Ik vind dat ieder spelertje dezelfde aandacht hoort te krijgen. Dat er voor sommige teams geen trainer of leider is te vinden, daar kan ik niet bij. Mensen realiseren zich vaak niet dat de club niet zonder vrijwilligers kan bestaan.”

Toen Meeter hoorde van de komst van een onder 23-competitie in de B-categorie zag hij zijn kans schoon. Als trainer van de JO19-2 vreesde hij voor het uiteenvallen van zijn elftal. “Veel jongens haken af als ze naar de senioren moeten. Dat begrijp ik ook. Ze gaan van een cultuur met begeleiding naar een situatie waarbij ze volledig worden losgelaten. De onder 23-competitie is daarom een mooi tussenstation.”

Dus kon Meeter bijna heel het elftal overtuigen om de overstap naar de onder 23 te maken. “Er is alleen één probleem. Omdat nog een beperkt aantal clubs een team hebben, is de eerste klasse het laagste. Voor mijn jongens is dat eigenlijk te hoog gegrepen.”

Maar Meeter en zijn jongens maakten er dit seizoen beste van. “Voor de winterstop verloren we wedstrijden soms met 6-0 of 8-0. Dat was minder leuk.” Het plezier leed er nooit onder en toen Meeters met twee controlerende middenvelders ging spelen voor de viermansdefensie werden de nederlagen kleiner en het spelaandeel van de Tielse jonge mannen steeds groter. “We hebben echt dicht tegen succes aangezeten”, zegt hij met enige trots. “Tegen Haaften, de nummer twee van de competitie nota bene, speelden we in de eerste twintig minuten ijzersterk. Maar bij rust stonden we wel met 5-0 achter. Uiteindelijk werd het 5-3. Tegen Beesd stond het lang 0-0, maar verloren we in de tachtigste minuut door een penalty. Ik had de jongens een succesje gegund.”

Nu is Meeter dus druk met het ronselen van nieuwe spelers. “Ik wil dat dit team een doorstart maakt. Ik vind het belangrijk dat deze jonge gasten blijven bewegen.”

Klik op Theole voor het laatste artikel over de club.
Klik op Theole voor meer informatie over de club.