HALSTEREN – Toen hij afgelopen seizoen na een coronabesmetting zijn plek onder de lat was kwijtgeraakt ging Jamie Lazaroms (28) nog harder trainen. Hij had maar één doel: zijn basisplaats weer heroveren. En dat lukte. Niet veel later was hij weer de onbetwiste nummer één bij Halsteren zaterdag.
“WHS bleek dit seizoen een maatje te groot. Onderschatten doen we niemand, maar dat ze zó afgetekend kampioen zouden worden dat had ik niet verwacht. Voor ons was het daarna zaak om toe te werken naar de nacompetitie, want we wilden maar één ding: promoveren.” Dat is helaas niet gelukt voor Halsteren. In de eerste ronde bleek RCS te sterk.

Lazaroms heeft bij de zaterdag derdeklasser inmiddels zijn derde seizoen achter de rug, nadat hij de overstap maakte van Prinsenland richting Halsteren. Daarvoor was hij ook al één seizoen reservekeeper geweest bij Halsteren zondag 1. “Ik ben ooit begonnen met voetballen bij SC Gastel, waar ik tot de A-jeugd heb gekeept en toen een jaar niks heb gedaan. Daarna ben ik een jaar in het tweede van Hoeven gaan keepen voordat ik overstapte richting Cluzona, waar ik kampioen ben geworden. Een mooie ervaring. Die hoopte ik dus nu bij Halsteren weer te herhalen, maar dat liep helaas anders.”

Toch ziet hij volop kansen voor zijn ploeg om te promoveren naar een hoger niveau. “Dat zou wel mooi zijn, al besef ik me ook dat het dit seizoen toch minder draaide dan de voorgaande twee afgebroken coronaseizoenen. Dat is zonde, maar realiteit. Toen speelden we beter en hadden we zéker in dat eerste seizoen de beste papieren om te promoveren. Helaas werd dat seizoen afgebroken. Een gemiste kans.”

Bij Halsteren heeft de doelman het overigens prima naar de zin, zowel op als naast het veld. “We spelen goed voetbal en hebben een groep met veel kwaliteit. Komend seizoen gaat er wel het nodige veranderen. Spelers vertrekken naar andere clubs en ook komt er een nieuwe trainer voor de groep te staan. Dus dat zal weer wennen worden, maar ik ben er van overtuigd dat we voldoende kwaliteit hebben om een niveau hoger mee te kunnen doen. We hebben al vaker bewezen dat we in oefenwedstrijden en bekerduels niet bang moeten zijn voor teams die hoger voetballen dan wij. Dat zegt iets over de kracht van de ploeg en daar moeten we ons ook aan vasthouden.”

Waar zijn eigen plafond ligt? Dat durft hij niet te zeggen, al hoopt hij wel ooit nog een keer een stap omhoog te maken qua niveau. “Ik leef voor de sport, train hard en soms ook extra. Ben veel met voeding bezig. Alles om zo fit mogelijk te zijn en beter te worden. Want ik ben wel fanatiek en wil koste wat het kost winnen. En heb nog altijd de drive om elke training en wedstrijd beter te worden en het maximale eruit te halen. Dat moet ook als voetballer vind ik, om jezelf tot het uiterste te drijven. Waar me die instelling uiteindelijk nog gaat brengen dat weet ik niet. Wat nu telt is Halsteren en daarmee volgend seizoen te proberen die tweede klasse te bereiken. Dat zou al een mooi begin zijn.”

Klik op Halsteren voor het laatste artikel over de club.