Rik den Teuling is voetballer bij VV Alem en zit in het jeugdbestuur en is scheidsrechter bij HRC’14. Sinds dit seizoen speelt de nummer 10 in het shirt van Alem. Bij HRC stond hij bekend om zijn wereld doelpunten, maar bij zijn huidige club heeft hij in vijf wedstrijden helaas nog niet weten te scoren.
Hij is al op hele vroege leeftijd begonnen met voetballen. “Op mijn vierde begon ik stiekem al mee te trainen met het jeugdteam dat mijn vader training gaf bij VV Hurwenen en VV Rossum. Toen ik vijf werd duurde het niet lang voordat ik officieel lid werd van mijn nog steeds geliefde Hurwenen. Op mijn 15e begon ik hier ook wedstrijden te fluiten (zowel jeugd als senioren). Door een spelerstekort bij de senioren van Hurwenen en Rossum eindigde mijn jeugd in de B1 en vertrok ik naar de selectie van Hurwenen. Het merendeel van de zondagen speelde ik bij het tweede elftal op zondagmorgen om vervolgens aan te sluiten op de bank bij het eerste”.
Bij HRC werden er gekke dingen gedaan door de spelers. “Mijn eerste wedstrijd voor een eerste team speelde ik op mijn 16e. Na de fusie ben ik in het vierde van HRC gaan voetballen, een team waar gezelligheid en plezier belangrijker was dan prestatie. Het was een leuke tijd met veel bijzonderheden. Voorbeelden hiervan zijn warmlopen in de MC Drive en naakt de velden rond omdat je een opmerking had gemaakt over een teamgenoot. Vorig jaar werd het me te veel doordat ik alleen of met twee man stond te trainen. Ik had al een aantal keren de vraag gehad om bij Alem te komen kijken en ik had stiekem al een vriendschappelijk wedstrijdje gespeeld. Ik heb het er erg naar mijn zin, het is een warme en gezellige club die me stiekem terug doet denken aan Hurwenen”.
Rik heeft alle vertrouwen in zijn fysieke gesteldheid. “Momenteel speel ik bij het derde van Alem en daar zit ik tot nu toe prima. Ik ben de laatste tijd steeds fanatieker bezig met voeding en fitness om weer fitter te worden. We zien wel waar het schip strand in de toekomst. Dit is mijn eerste seizoen bij Alem en ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn draai nog niet echt gevonden heb. Echter ben ik er van overtuigd dat dit helemaal goed moet komen, want ondanks de corona ben ik momenteel fitter dan ooit. Ik hoop alleen mijn loopvermogen een stuk te kunnen verbeteren. Ook mag ik wel wat meer mijn hoofd gebruiken. Wanneer ik het niet eens ben met de scheidsrechter kan ik me wel eens laten gaan. Vorig seizoen kreeg ik vier rode kaarten in de eerste drie wedstrijden. Dat is niet iets om trots op te zijn”.
Hij heeft een mooie band met zijn familie in het voetbal. “Mijn hoogtepunt is niet zozeer een specifieke prestatie binnen het voetbal, maar het feit dat ik een aantal wedstrijden samen met mijn vader en broertje heb gespeeld. Ik vond deze ervaring natuurlijk schitterend. Ook al werd er tijdens het voetballen in het heetst van de strijd nog wel wat geschreeuwd tegen elkaar. Ook leuk is dat mijn eerste wedstrijd bij Alem tegen het team van mijn vader was. Mijn enige blessure ooit is dan mijn dieptepunt. Ik scheurde tijdens een inhaalwedstrijd mijn hamstring. Maar die zondag zou ik in de basis staan bij het eerste. Zonder iets tegen de trainer te zeggen begon ik die zondag gewoon aan de warming up. Dat heb ik geweten ook, ik lag er voor 10 volle weken uit”.
Bij zijn oude club kende ze hele vreemde rituelen voor een wedstrijd. “Dit klinkt misschien een beetje vreemd, maar bij Hurwenen hadden we de traditie om koude chickenwings te eten voor de wedstrijd. Deze werden de avond voor de wedstrijd gehaald bij de shoarmatent in Kerkdriel. Bij HRC’14 ging het er wat minder serieus aan toe, daar werd regelmatig stiekem een pilsje genuttigd voor de wedstrijd. Maar binnen HRC is er nog iemand die ik even wil benoemen. Tim van Kessel, deze jongen doet werkelijk alles wat men aan hem vraagt. Zo is hij jeugdtrainer, wedstrijdsecretaris senioren en scheidsrechter. En ook mijn vader is een belangrijk persoon in mijn leven. De man die mij getraind heeft, gefloten heeft, mij altijd meenam naar zijn wedstrijden en waar ik samen mee en tegen heb mogen voetballen. In het kort dus degene die mijn liefde voor voetbal heeft gecreëerd”.
Voetbal is belangrijk voor Rik en hij legt zelf uit waarom. “Ik woon op een steenworp afstand van Hurwenen, na school gingen we vroeger al voetballen. Ik ging altijd mee met mijn vader, vrijwel het hele dorp was op zondag bij de voetbal. Wat het voor mij zo belangrijk maakt? Het samenzijn en de gezelligheid, samen sporten en achteraf een biertje en sambuca’tje in de kantine nemen”.
Klik hier voor meer artikelen over VV Alem
Klik hier voor meer informatie over VV Alem
