LEPELSTRAAT  – Waar velen het houden vaak houden bij één rol binnen een sportclub, daar kan men Max Hereijgers bij Lepelstraatse Boys echt wel een ‘manusje van alles’ noemen. Naast spelen in het eerste zondagelftal vervult hij daarnaast ook nog een trainersrol én fluit geregeld wedstrijden.

“Ik loop hier al mijn hele leven zowat rond en ken iedereen binnen en rondom de club. Het is gewoon heel gezellig altijd hier, echt het ‘ons kent ons-gevoel’ En je merkt toch ook wel vaak, dat er binnen verenigingen druk ligt op een kleine groep mensen die de boel draaiende moeten zien te houden. Wij hebben het geluk wel, dat er heel veel mensen zich betrokken voelen. Zelf ben ik er daar inderdaad ook wel eentje van ja. Want ik train samen met Dennis Voorbraak onze tweede zaterdagteam en fluit ook geregeld wat wedstrijden. Het is gewoon ook heel er leuk om te doen allemaal.”

Alleen is daar nu door corona voorlopig allemaal een eind aan gekomen, tot grote spijt van Hereijgers. “Het laat zich nu toch wel merken hoezeer je het spelletje leuk vindt en hoeveel uur je stiekem per week ermee bezig bent. Het samenzijn met de spelers, het trainen en training geven én het fluiten van of zelf spelen van wedstrijden… Vorig seizoen kregen we er al mee te maken natuurlijk toen het voortijdig werd afgebroken. En nu waren we pas net weer bezig en stopte het alweer. Logisch wel en we hadden het ook wel een beetje zien aankomen toen de besmettingen weer hard opliepen overal. We zullen voorlopig een andere invulling aan de vrije tijd moeten geven jammer genoeg.”

Trainen doen ze momenteel niet bij Lepelstraat, een bewuste keuze vanuit de club. “Want we hebben in de voorbereiding en ook de eerste competitiewedstrijden ervaren dat het compleet ‘anders’ was en voelde. Constant rekening ermee houden, publiek bewustmaken van de anderhalve meter en op het laatst sfeerloos voetballen toen het publiek niet meer mocht komen. Normaal is het in derby’s zoals tegen NVS altijd erg druk, nu moesten we zien hoe we dat veilig konden laten verlopen en hebben we er ook als spelers over meegedacht en nog een grote tent opgezet zelfs. Alleen was de sfeer toch minder. En als je dan bijvoorbeeld ergens buiten moet omkleden en je de laatste wedstrijd tegen OVV’67 vanwege corona afgelast ziet worden.. Bizarre tijden helaas.”

En dan nog maar te zwijgen over de sportieve prestaties bij aanvang van het huidige seizoen. Want van de drie duels werd alleen de openingspot tegen HSC’28 gewonnen. Zodoende bivakkeren Hereijgers en zijn kompanen in de onderste regionen, als elfde. Exact dezelfde plek waarop ze bij de vorige corona-break het seizoen eindigden. “We hadden zonder twijfel op een betere start gerekend, maar dit is de realiteit. We hadden voor onszelf niet direct een scherpe doelstelling gezet. We moéten niks, al denk ik wel dat we moeten proberen om tussen de plekken zes tot tien uit te komen. Dat is realistisch met deze groep vind ik.”

Om dat te realiseren moet de student Bedrijfskunde echter nog wel even geduld hebben. “Het zal nog wel even doorlopen vrees ik. Dit kalenderjaar heb ik al uit mijn hoofd gezet. En hoe het dan verder moet, daar moet ik het antwoord ook op schuldig blijven. Zaak is wel dat iedereen er zoveel mogelijk ongeschonden uitkomt. Het is een nare periode, maar iedereen heeft er last van. Voetbal is dan zeker bijzaak, al mis ik de gezelligheid die er altijd heerst enorm.”

Klik hier voor meer informatie over Lepelstraatse Boys
Klik hier voor meer artikelen over Lepelstraatse Boys