HALSTEREN – Ongeslagen is trainer Marco Ernest dit seizoen nog met zijn ploeg VVC’68. Maar ook niet zo gek misschien met slechts twee gespeelde duels in de Zaterdag 4e klasse B. En bovendien is hij met zijn elftal nog actief in het bekertoernooi. Al blijft het giswerk over wat er nog allemaal gaat volgen voor amateurvoetballend Nederland. 
In het tussenseizoen hadden trainer en club hun zaakjes goed voor elkaar en zagen ze enkele jongens de gelederen komen versterken. Want waar Ernest vertrok bij de club toen ze nog tweedeklasser waren, daar keerde hij vorig seizoen terug voor zijn tweede termijn als VVC-trainer in de vierde klasse. “We hebben daarop een doelstelling gemaakt, dat we op termijn willen terugkeren op een hoger niveau. Daar hebben we gericht ook de selectie op versterkt en dat is gelukt. Alleen gooide vorig seizoen de coronapandemie roet in het eten en ook nu stokt de lijn omhoog weer even.”
Toch ziet de ervaren trainer de toekomst positief te gemoed. Hij prijst de gretigheid van zijn spelersgroep, die na de eerste coronagolf vol overgave lang is blijven doortrainen tijdens de zomerperiode. “En daar hebben we in de voorbereiding zeker ons voordeel mee gedaan. Iedereen was nagenoeg fit en we waren scherp. Dat zag je ook terug in onze resultaten en ons veldspel. En ook nu is de bereidheid groot om binnen de grenzen van de maatregelen er alles aan te doen om toe te blijven werken naar onze doelstelling, namelijk promotie naar de derde klasse.”
Elke training minimaal zestien tot achttien selectiespelers die verdeeld over vier groepjes van vier met verschillende trainers én de keeperstrainer aan de slag zijn. Een ongekende luxe voor de trainer die toch blij is om op het veld te kunnen staan. “Je wilt graag ergens naartoe werken, trainen om wedstrijden te spelen en winnen. Maar, als ik zie hoe gretig en gedreven deze spelers zijn, dan is het toch mooi om op trainingsavonden er te staan. We trainen in kleine groepjes en staan met verschillende trainers in twee sessies op het veld. Zo blijft iedereen actief en scherp. Het is voor mij als trainer weer een andere dimensie. Je krijgt nieuwe inzichten en het vraagt ook nieuwe creativiteit qua oefenvormen. Maar als ik zie dat er elke keer zestien tot achttien jongens zichzelf volledig geven, dan zit dat wel goed.”
En dat allemaal met maar één uiteindelijk doel: promotie. “Dat is geen arrogantie, maar puur om onszelf die druk ook op te leggen. We moeten daar gewoon vol voor gaan, dat zijn we gezien deze selectie ook verplicht vind ik. En van deze trainingen word je nooit slechter. Je leert bij, blijft fit en investeert in jezelf en in de groep. Al vind ik het nog altijd vreemd, dat de KNVB niet toestaat om in competitieverband nu vijf wissels toe te passen. Op die manier kan je goed kijken naar belastbaarheid van spelers, heb je als trainer in deze tijd van corona ook meer opties. Jongens raken minder snel overbelast enzovoorts. In het betaald voetbal mag het wel, maar bij de amateurs niet. Ik heb daarover een brief gestuurd naar de KNVB, maar kreeg daar geen duidelijke reden voor.”
Feit blijft wel, dat Ernest tot op heden een bijzondere terugkeer beleeft bij VVC’68. Vorig seizoen met een afgebroken competitie en ook nu weer met een gedwongen break. “Het wordt afwachten, maar het volledige programma nog afwerken, dat gaat lastig worden denk ik. Als je ziet hoeveel wedstrijden dat zouden zijn. Zaak voor ons is in ieder geval om zo lang mogelijk ongeslagen te blijven en ervoor te zorgen, dat al onze trainingsarbeid en inspanningen uiteindelijk beloond gaan worden. Al moeten we dat uiteraard nog altijd helemaal zelf zien te realiseren.”
Klik hier voor meer informatie over VVC’68
Klik hier voor meer artikelen over VVC’68
