Jeroen Schoonderwoerd is een 23 jarige verdediger van VVAC. Hij is op 5 jarige leeftijd begonnen bij de club en is nooit meer weggegaan. Jeroen heeft op zijn 17e zijn debuut gemaakt in het eerste en hij zit nu 4 jaar bij de selectie. Verder geeft hij met een aantal teamgenoten training aan een jeugdteam en is hij vrijwilliger voor de club.
Jeroen heeft sinds de D2 in alle eerste teams gespeeld. “Dankzij trainer Jan de Wild ben ik bij de E1 gekomen. Daarna heb ik een jaar de D2 gespeeld en zijn we kampioen geworden. Sindsdien heb ik alle eerste elftallen in de jeugd gespeeld, waarna ik over ben gegaan naar de senioren. In het eerste seizoen trainde ik mee met het eerste elftal van VVAC. Maar de wedstrijden speelde ik mee met het tweede elftal. Na 1 seizoen in het tweede gespeeld te hebben ben ik bij de selectie gekomen van Marten Boverhof. In eerste instantie trainde ik alles mee. Ik speelde toen nog bij het tweede, maar na de eerste helft van het seizoen mocht ik minuten maken bij het eerste. Na mijn tweede seizoen bij de senioren zat ik elke zaterdag bij de selectie en stond ik regelmatig in de basis. Sindsdien ben ik niet meer weggegaan bij de selectie. En ik ben ook nog is de vaste rechtsback geworden”.
Het seizoen is nog niet begonnen zoals ze gehoopt hadden bij VVAC. “Door het Corona virus liep alles wat anders dan verwacht. De resultaten van het huidige seizoen zijn echter niet om over naar huis te schrijven. We begonnen de competitie met een gelijkspel tegen Meerkerk (3-3) terwijl we 40 minuten met 10 man speelde. Dat beloofde toch een mooi seizoen te worden. Alle wedstrijden daarna gingen verloren met veel tegengoals, een structureel probleem wat ons al jaren teistert. Ik hoop het maximale uit mezelf naar boven te halen, zowel in het veld als buiten het veld. Ik wil zo lang mogelijk genieten van spelen in het eerste elftal van zo’n prachtige club als VVAC waar iedereen elkaar kent en bevriend is”.
Elke voetballer heeft zo zijn hoogte als dieptepunten. “Het seizoen met de promotie naar de 3e klasse onder trainer Marten Boverhof was een echt hoogtepunt. We werden dat seizoen vierde en we moesten twee wedstrijden winnen om te promoveren, allebei uit. De sfeer en ambiance wat dat met zich meebracht zal ik nooit vergeten. Een echt dieptepunt binnen het voetbal kan ik me niet herinneren. Ik ben in de jeugd 1x gedegradeerd en verder hebben we altijd gehandhaafd. Verder leek het seizoen dat we nacompetitie speelde om te handhaven in de 3e klasse een dieptepunt te worden, maar die wedstrijd tegen Oosterhout werd gewonnen. Zo werd dat toch een hoogtepunt met wederom enorm veel sfeer en vuurwerk”.
Jeroen houd wel van een speler die op meerdere plekken uit de voeten kan. “Joshua Kimmich is een geweldige speler die op meerdere posities uit de voeten kan. En een speler met een echte goede uitstraling, daar hou ik wel van. Hij is iemand met veel gif in zich die bereid is om door het vuur te gaan om te winnen. Ik ga elk jaar ook op wintersport, skiën doe ik erg graag. Verder zijn me hobby’s met vrienden gezellig ergens een biertje doen en genieten van het jonge leven. Ik ga graag naar de kapper voor een wedstrijd. Als ik ga is het altijd op zaterdagochtend vlak voor de wedstrijd. Verder heb ik in de kleedkamer als vast ritueel om veel bananen te eten voor de wedstrijd en in de rust”.
Hij kan het heel erg waarderen als er vrijwilligers zijn die zich inzetten voor de club. “Als ik hier 1 iemand moet noemen, doe ik alle andere vrijwilligers binnen de vereniging te kort. Het is bizar als je kijkt naar wat voor vereniging VVAC is met het aantal leden en vrijwilligers dat zich dagelijks inzet voor de club. Van de vrijwilligers in de kantine tot aan de bar, van de scheidsrechters die om half 9 een jeugdelftal fluiten tot aan de terreinknechten. Zonder al deze mensen is er geen VVAC en dat wordt tegenwoordig in alle drukte nog weleens vergeten”.
Voetbal is voor vele een uitlaatklep, zo ook voor Jeroen. “De gezelligheid en sfeer binnen de vereniging is geweldig. Ik ben opgegroeid met VVAC en hele vriendengroepen zijn er ontstaan, zo ook de mijne. Iedereen heeft er wel gevoetbald of speelt er nog steeds. Op een zaterdag zie je mensen die niks met voetbal hebben, maar toch naar VVAC komen voor de gezelligheid er omheen. VVAC is een ware verbindingsplek waar vele vriendschappen zijn ontstaan. Voor vele en zo ook voor mij is het een uitlaatklep van een drukke week werken, school of stage”.
Klik voor meer informatie over VVAC hier
Voor meer artikelen van VVAC klik hier
