De 25-jarige Fabio Evaz ( speler met hoofd naar beneden) speelt bij UVV’40 1 in Ulvenhout, wat uitkomt in de derde klasse. Hij is momenteel bezig aan zijn zesde seizoen in Ulvenhout. Echter doorliep hij de hele jeugd van Baronie en speelde in elk selectie elftal. Daarna sloot hij bij Jeka aan vanaf de JO19-1, wat hij na een jaar achter zich liet. De linkerflank speler maakte zes jaar geleden de overstap naar UVV’40 uit Ulvenhout.
“Toen ik naar JO19 ging trok Baronie zestien spelers van buitenaf aan voor de selectie van Baronie 1. Ik zag mezelf daar niet verder komen dan JO19-1, omdat ze spelers bleven aantrekken van buitenaf. Hij werd gevraagd door Jeka. Fabio zag daar uiteindelijk ook meer perspectieven dan bij andere clubs. Bij Jeka speelde hij vierde divisie, waarna hij promoveerde naar de derde divisie. Na een seizoen daar te hebben gespeeld werd er anders naar me gekeken, dan een speler die zijn hele leven bij Jeka heeft gevoetbald. Vandaar dat dit geen succes werd en de relatie maar kort duurde.”
Bij UVV’40 kende hij een droomstart tot dusverre. Het team begon zes jaar geleden in de vijfde klasse, maar promoveerde binnen drie jaar naar de derde klasse. Deze klasse speelt het team nog steeds, wel staat de ploeg na twee wedstrijden teleurstellend onderaan in de competitie. “In het eerst jaar dat ik bij UVV’40 kwam was ik eigenlijk nog tweede jaar JO19 speler. Het was zo erg wennen aan het niveau, omdat ik bij de senioren competitie kwam.” Bij binnenkomst op de club kwam hij terecht in een vriendenteam dat vijfde klasse speelde. “Je zou denken dat het makkelijk is van derde divisie junioren naar vijfde klasse senioren, maar dat viel echt vies tegen. Het motoriek en de manier van spelen zijn zo verschillend.”
Fabio heeft op verschillende posities zijn kunsten vertoond. “De laatste jaren ben ik steeds meer een linie gaan zakken. Ik speelde bij Baronie linksvoor, bij Jeka links op het middenveld en nu bij UVV’40 linksback. Het liefst speelt hij linksback. “De linksbacks van tegenwoordig dat is niet alleen verdedigen, maar zeker ook aanvallend kunnen voetballen. Een linksback waar ik echt uren naar kan kijken is Andrew Robertson van Liverpool, dat is eigenlijk ook wel een voorbeeld.”
“Het voetbal is er eigenlijk met de paplepel in gegoten.” Zijn vader speelde tot de belofte bij NAC Breda. “We gingen vaak achter ons huis op het veldje voetballen. “Mijn ouders kwamen elke thuiswedstrijd kijken, mijn moeder ook iedere uitwedstrijd. Op dat moment is dat leuk en normaal, maar nu heb ik een leeftijd bereikt waar ik mijn ouders dankbaar ben, dat zij zoveel wedstrijden kwamen kijken.”
UVV is een leuke en gezellige club, zo vindt Fabio ook. “Binnen die zes jaar dat ik nu bij de club zit, speel ik al bijna zes jaar ook met dezelfde jongens in het team. Ik ga goed met de jongens om, zowel binnen als buiten het veld. Een à twee keer per jaar gezellig met het team uiteten. Met carnaval doen we vaak ook wel een dag samen, dus dat is harstikke leuk onderling. Toch is het wel meer een soort voetbalrelatie, omdat ik ook nog mijn vrienden buiten het voetbal heb.”
