De mannen van het derde van DVO’32 spelen al lange tijd samen. Dit seizoen komen ze uit in de reserve vierde klasse. Volgend jaar hopen de heren hier verandering in te brengen en een stap omhoog te maken naar de reserve derde klasse
De grote groep jongens spelen al sinds kleins af aan bij elkaar. “Vanaf jongs af aan voetbalden wij op de pleintjes in de buurt. Vanaf de JO17 is de groep betrokken geraakt bij DVO ’32. Ieder jaar kwamen er nieuwe spelers bij en vertrok er hier en daar een enkeling”, aldus de mannen.

Vorig seizoen was de groep gedeeltelijk uit elkaar gevallen. Dit kwam doordat een aantal jongens de mogelijkheid hadden gekregen om zich bij de selectie aan te sluiten. “Dankzij Corona hadden deze jongens minder plezier en ambitie om selectievoetbal te spelen”, gaan ze verder. Dit was dan ook het ideale moment voor de mannen om een serieus vriendenteam te beginnen: “Het doel met dit elftal was om met deze groep prestaties te gaan behalen, alhoewel het natuurlijk het belangrijkst is om het gezellig te hebben met zijn allen.”

Op de vraag wie de grootste lolbroek is van het elftal, reageren ze eerst met: “Wie niet?” Daarna wisten de mannen toch een keuze te maken. “Als we moeten kiezen dan denken we dat we voor Aymen gaan. Hij was in zijn jongere jaren actief bij DVO ’32. Later maakte hij de overstap naar Excelsior Maassluis, maar inmiddels is hij weer terug bij ons op het oude nest. Hij is een gezellige jongen die weet wanneer hij een grap kan uithalen. Aan de andere kant is hij ook serieus op de belangrijke momenten”, zegt het derde van DVO.

Ieder team maakt door de loop der jaren mooie momenten mee, zo ook dit elftal: “In de JO17 werden wij met de meeste jongens kampioen. In datzelfde jaar waren wij ook finalist in het Vlaardings kampioenschap.” Het mooiste hoogtepunt van dit jaar was de overwinning op het tweede elftal van PPSC: “Wij stonden bovenaan en PPSC stond tweede, met een verschil van twee punten. Zoals wij al verwachtte hadden zij een aantal jongens van het eerste elftal geleend. Dit mocht voor hun echter niet baten en wij wonnen wij met 1-2.”

Naast hoogtepunten zijn er natuurlijk ook dieptepunten. “Het dieptepunt was de onder 23 wedstrijd tegen Excelsior Maassluis. Wij hadden ons als derde elftal opgegeven om mee te doen aan dit toernooi. Het eerste halfuur liep het best aardig en konden wij goed mee met de tegenstander. Helaas kwamen wij conditioneel te kort en kon Excelsior Maassluis blijven komen”, blikken ze terug.

De ambitie voor het huidige seizoen is simpel: “Vanaf het begin van dit jaar wilde de jongens voor de titel gaan. De trainer vond het jaar geslaagd als we in de top drie zouden eindigen aangezien dit ons eerste jaar in de senioren was. Tot op heden hebben we uitzonderlijk goed gepresteerd, we staan bovenaan en hebben nog een paar mooie wedstrijden in het verschiet”, sluit het elftal af.

Klik op DVO ’32 voor het laatste artikel over de club.