Na twee leerzame seizoenen in het shirt van Rood Wit, begon Rick van Batenburg zijn vrienden bij DEVO toch wel een klein beetje te missen. En dus besloot de spits drie jaar geleden om terug te keren bij de vijfdeklasser uit Bosschenhoofd. Maar echt van harte, gaat dat voorlopig nog niet. “De resultaten zijn in principe gewoon slecht.”
Want met een plek bij de onderste vier, kunnen ze bij DEVO allesbehalve tevreden zijn, vindt de 23-jarige Van Batenburg. “Als je kijkt naar onze selectie, dan kan dat eigenlijk niet.” Tot teleurstelling van de aanvalsleider zelf. “Daar baal ik wel echt van. Je komt toch naar de voetbal om te winnen.” Maar winnen, doen ze in Bosschenhoofd dit seizoen dus niet al te vaak. En dat terwijl ze hoog in hadden gezet, vertelt de inwoner van Hoeven. “We gingen voor promotie. Dat is nu natuurlijk een beetje een lachertje…”
Mentaliteit
Op zoek naar een verklaring, heeft Van Batenburg niet al te lang nodig om na te denken. “Het zit hem vooral in een stukje mentaliteit. Trainingsopkomst, met z’n allen de schouders eronder zetten en volle bak gaan. Er alles uit willen halen. Dat doen we nu niet.” Hoe dat komt? “Dat is toch ook een verschil in generatie. Ik kom zelf uit een voetbalgezin, dan word je op een bepaalde manier opgevoed. Vakanties, doe je buitenom de voetbal. Tegenwoordig is dat heel anders.” Al kan Van Batenburg zelf, vanwege zijn vooropleiding tot lasertechnicus, ook niet altijd trainen. “Op dinsdagavond loop ik voor mezelf hard, dat hebben we zo afgesproken. Dan stuur ik altijd een foto naar de trainer.” Toch hebben de resultaten wel met meer, dan alleen instelling te maken, denkt de topscorer. “Het is soms ook pech. Goals makkelijk weggeven en als team de kansen niet afmaken.” Tel daar een aantal blessures bij op én je krijgt een moeizaam seizoen. “Onze twee centrale verdedigers zijn ook nog weggevallen. Desondanks, horen we gewoon hoger te staan.” Maar of dat nog gaat lukken, weet Van Batenburg niet. “We moeten nu eerst het plezier weer terug gaan vinden. Als je weinig wint en nergens meer voor speelt, is dat het belangrijkste.” Onder meer door beter te gaan voetballen. “En punten te pakken.”
Hoger niveau
Na twee jaar Rood Wit, nu voor het derde seizoen dus weer ‘gewoon’ bij DEVO. “Ik heb daar een leuke tijd gehad en veel geleerd, maar miste het toch wel om met mijn vrienden te voetballen.” Af en toe, denkt Van Batenburg daar nog wel eens over na. “Als ik langer was gebleven, had ik misschien écht die stap naar het eerste kunnen maken. Nu hing ik er een beetje tussenin.” Zou hij zo’n sprong in het diepe, op een hoger niveau, ooit nog eens wagen? “Op dit moment niet.” Mede door zijn studie. “Ik werk fulltime als lascoördinator en daarnaast ga ik nog naar school.” Dus voorlopig voetbalt hij, samen met zijn vrienden, bij de club waar het op vierjarige leeftijd begon. Al was dat, zeker in het begin, wel weer even wennen. “Dit is toch wat meer ‘hotseknotsevoetbal’. Er wordt altijd een mannetje op mij gezet. Dat is lastig voetballen.” En scoren. “Uiteindelijk wil ik de twintig halen, dat heb ik met mezelf afgesproken. Ik ben nu over de helft!” Als een soort vrije spits, legt Van Batenburg uit. “Ondanks dat ik niet zo groot ben, speel ik graag met een man in mijn rug. De verdediger voelen, in de bal komen, wegdraaien, kaatsen en doorlopen.” Een manier van spelen die hij voornamelijk bij Rood Wit, verder heeft ontwikkeld. “Ik was altijd vrij statisch, daar liep ik in het begin wel tegenaan. Daardoor leerde ik om beter vrij te lopen van mijn mannetje en het meer af te wisselen.” Iets wat hij nu bij DEVO goed kan gebruiken. “Ooit hoop ik kampioen te worden of in die vierde klasse te spelen.” Stappen in de goede richting, zijn wat dat betreft al gezet. “Een paar jongens hebben de technische commissie opgepakt, dus er zit vooruitgang in.” Met hem in de toekomst, nog altijd als doelpuntenmaker. “Ik wil het liefste zo lang mogelijk met mijn vrienden blijven voetballen. Als die blijven, blijf ik ook!”
Klik op DEVO voor de laatste artikelen over de club.