Chris den Haak van VV Streefkerk fluit nog wekelijks zijn wedstrijden in de jeugd, wat hij met veel plezier doet. Daarnaast onderhoudt hij een sportieve levensstijl. Wel is de scheidsrechter bang dat er in de toekomst steeds minder scheidsrechters bereid zijn om een wedstrijd te leiden. 

De 71-jarige Chris is begonnen met voetballen op zijn twaalfde. Tot zijn vijftiende heeft hij bij Ameide gespeeld, alvorens hij verhuisde naar Streefkerk. Daar heeft hij het spelletje gespeeld tot zijn veertigste, waarna hij scheidsrechter en vaste vlagger van het eerste elftal werd. Den Haak zit na zijn pensioen niet stil. “Ik ben sinds 2013 met pensioen en heb daarvoor bij een grote levensverzekeraar gewerkt. Sinds mijn pensionering doe ik veel vrijwilligerswerk. Ik zit in de onderhoudsploeg bij Streefkerk, train de allerjongste pupillen op woensdagmiddag, ben actief voor de voedselbank in Alblasserdam en bezorg maaltijden bij senioren in het dorp. Daarnaast ben ik lid van het Bewonersoverleg Streefkerk en actief voor Doe mee! Molenlanden, een lokale politieke partij in onze gemeente. Het om de twee weken oppassen op de twee kleinkinderen is ook altijd weer een feest.”

Begin carrière
De scheidsrechter is dus begonnen met fluiten na het afsluiten van zijn voetbalcarrière. Naast het vlaggen bij het eerste elftal is hij begonnen met fluiten van jeugdwedstrijden. “Ik heb nooit een officiële cursus bij de KNVB gedaan maar door de jaren heen heb ik veel ervaring opgedaan. Ik zorg er ook voor de jaarlijkse wijzigingen in de spelregels te volgen.” Chris fluit voornamelijk de jeugdwedstrijden tot de JO19, met af en toe een uitstapje naar de senioren.

Liefde voor het spelletje
Dit seizoen begint alles weer wat op te starten, daar is Den Haak blij mee. “Gelukkig kunnen we na corona de draad weer oppakken en zie je nu hoe erg de mensen het voetbal gemist hebben. Het is mooi om te zien hoe al die vaders, moeders, opa’s en oma’s weer langs de lijn staan om naar hun (klein)kinderen te kijken en al die blije supporters te zien genieten van de derde helft”, verteld Chris. Zelf hoopt de arbiter nog lang fit te blijven: “Er is nu al een groot aan scheidsrechters en dat zal naar verwachting in de toekomst alleen nog maar erger worden.”

Tekort aan scheidsrechters
Dieptepunten heeft de scheidsrechter gelukkig niet. “Het lastigste is als je te maken krijgt met begeleiders bij een jeugdteam die daar eigenlijk niet geschikt voor zijn. Als je spelers vanuit het coachvak niet goed aanstuurt gebeuren er soms dingen die niet op een voetbalveld thuishoren”, zegt Den Haak. Er zijn steeds minder scheidsrechters te bewonderen op de voetbalvelden. Dit komt volgens Chris door het toenemende gezeur richting arbiters. “Er haken elk jaar weer scheidsrechters af doordat ze geen plezier meer hebben in het fluiten door het gedrag op het veld. Helaas zijn er mensen die niet in de gaten hebben dat een scheidsrechter lol wil hebben in het beleven van zijn hobby. Scheldpartijen en soms zelfs verbale of fysieke bedreigingen komen helaas te vaak voor. Ik sluit niet uit dat zelfs standaardteams op termijn zonder scheidsrechter staan”, geeft Chris aan. Gelukkig zijn er ook leuke ervaringen voor Den Haak: “Echt een hoogtepunt kan ik niet noemen. Ik ben altijd weer tevreden als beide partijen mij bedanken voor de prima leiding. Ik heb ook al verschillende keren een uitnodiging gehad om bij de tegenstander te komen fluiten omdat ze me een goede scheidsrechter vonden, terwijl ze wel verloren hadden.”

Sportief
Rituelen heeft de inmiddels 71-jarige scheidsrechter niet meer. Na een goede warming-up probeert hij de wedstrijden zo goed mogelijk te leiden. “Naast het voetbal speel ik graag een partijtje tennis en een rondje joggen door de polder is ook niet verkeerd. In de zomermaanden zit ik ook af en toe op de racefiets”, sluit hij af.

Klik voor een ander artikel over VV Streefkerk.