Na een nieuwe degradatie, komt Moerse Boys dit seizoen uit in de derde klasse van het zondagvoetbal. Een flinke teleurstelling, die ze bij de club uit Zundert wel even moesten werken. Maar inmiddels, kijkt Twan Havermans vol vertrouwen vooruit. “Ik vind dat we minimaal bij de eerste drie moeten eindigen.”
Want, zo heeft de achttienjarige Havermans in de eerste weken gemerkt. “Je ziet dat we in deze competitie vaak conditioneel sterker zijn.” Desondanks, weet de inwoner van Zundert dat het allesbehalve makkelijk zal worden. “We kunnen goed counteren, maar vinden het lastiger om het spel zelf te moeten maken en tot scoren te komen. Dan worden we slordig in de opbouw. Daarom geven we de bal liever aan de tegenstander.” Iets wat de ploeg van Osman Erbas afgelopen seizoen, in de tweede klasse noodgedwongen regelmatig moest doen. “Uiteindelijk was het wel een grote teleurstelling dat we opnieuw degradeerden…”
Helemaal kapot
Voor de derde keer op rij. “Voor ons als kleine club, is de tweede klasse in principe prima. Nu is de derde klasse, met al die clubs uit de regio, toch een stuk minder speciaal.” Een verklaring, heeft Havermans er overigens wel voor. “Een hoop spelers zijn weggegaan of gestopt, en de jongens die daarvoor teruggekomen zijn, zijn jong en kwalitatief voorlopig nog minder. En daarnaast, moesten we wennen aan de nieuwe trainer.” Of aan de fysieke weerstand, zoals in zijn eigen geval. “Vorig jaar heb ik al een heel seizoen meegetraind met het eerste, maar vanwege blessures heb ik uiteindelijk weinig gespeeld. Vaak maakte ik mijn minuten bij de JO19.” Ook dit seizoen, spelen fysieke ongemakken Havermans voorlopig parten. “Mijn hamstring is overbelast. Iedere keer als het dan weer beter gaat, schiet het er opnieuw in.” Aan zijn enthousiasme, ligt het in ieder geval niet. “Ik wil mezelf heel graag laten zien op dit niveau!” Een niveau, dat een paar tandjes hoger ligt dan in de jeugd, vertelt hij. “Vooral qua tempo is het een heel groot verschil. Je hebt minder tijd en moet daardoor sneller denken. Ook de intensiteit ligt een stuk hoger, dus conditioneel is het veel zwaarder. Ik ben na een wedstrijd helemaal kapot.” Toch merkt Havermans dat het fysiek steeds beter gaat. “Die blessures maken het natuurlijk niet makkelijker, maar ik wen er meer en meer aan.” Ook op voetballend vlak. “Naast het veldvoetbal, doe ik ook regelmatig aan zaalvoetbal. Dat is goed voor mijn techniek. Ik merk dat ik mezelf daardoor aan het ontwikkelen ben.”
Mannetje passeren
Zijn doel voor dit seizoen, is dan ook duidelijk: “Stappen blijven maken en ervaring opdoen in het seniorenvoetbal. Dan denk ik dat ik basisspeler kan worden.” Aan kwaliteiten, geen gebrek. “Ik ben een speler die het moet hebben van zijn snelheid. Iemand die iets extra’s kan brengen. Een mannetje passeren, een actie maken of een kans creëren.” Een creatieve spelmaker dus eigenlijk. “Maar ook in het drukzetten geef ik alles!” Vanaf de linksbuitenpositie. “Breed staan en dan mijn man opzoeken. Ik ben rechtsbenig, dus kom graag naar binnen.” Bij de club, waar Havermans al nagenoeg zijn hele leven komt. “Mijn vader heeft lang bij Moerse Boys in het eerste gevoetbald, daardoor kom ik hier ook al sinds dat ik vijf ben.” En nooit ergens anders. “Ik heb altijd bij ‘De Moer’ gespeeld.” De verklaring daarvoor is simpel. “De gezelligheid, na de wedstrijd blijven hangen en iedereen is bevriend met elkaar. Samen proberen we er altijd het beste van te maken.” Al komt er ooit een moment, dat Havermans het shirt van een andere club zal dragen, denkt hij. “Ik wil uiteindelijk wel een stapje hogerop. De Vierde Divisie lijkt me heel leuk, of anders de eerste of tweede klasse. Maar dat heeft tijd nodig.” Nu eerst, presteren in de derde klasse. “Iedereen gaat er vol voor, dus aan onze inzet zal het niet liggen!”
Klik op Moerse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Moerse Boys voor meer informatie over de club.




