Harvey van der Stelt stond jarenlang te boek als een zeer talentvol keeper, maar de Stolwijker besloot twee seizoenen geleden zijn plaats tussen de palen in te ruilen voor die van een spits. Dat levert hem dit seizoen de titel pinchitter bij de hoofdmacht van zijn club op.
Een spits van twee meter en drie centimeter. Die moet levensgevaarlijk in de lucht zijn. “Dat valt reuze mee, hoor”, zegt Van der Stelt, die niet het type is om zijn prestaties binnen de lijnen op te hemelen. “Ik doe mijn best. Soms lukt het om belangrijke goals te maken, soms ook niet.”
De voetballoopbaan van de 23-jarige Stolwijker kan gerust wonderlijk worden genoemd. Op zijn zestiende debuteerde hij als keeper in het eerste van de dorpsclub. Dat hij het nodige in zijn mars had als sluitpost viel ook het Goudse Olympia op. “Ik was natuurlijk vereerd door die interesse en was ook nieuwsgierig waar mijn plafond lag als keeper”, vertelt hij over de reden van zijn overgang. In Gouda speelde hij voornamelijk in het tweede elftal, met uitzicht in de toekomst op meer. Na één seizoen Olympia vond Van der Stelt het echter al genoeg. “Het is hemelsbreed misschien tien kilometer naar Gouda, maar in mentaliteit een wereld van verschil. Ik merkte dat het bij Olympia anders was, minder gemoedelijk. Ik speelde in Gouda, maar was elke zaterdag nog wel bij mijn vrienden bij Stolwijk. Dat ene jaar heeft me geleerd dat ik maar bij één club wilde spelen, Stolwijk dus.”
Bij zijn terugkeer gooide Van der Stelt, die in Rotterdam de hbo-opleiding sportmarketing en -management volgt, het over een andere boeg. Hij ruilde zijn keeperskloffie in voor het spelerstenue. “In de selectie hadden we al twee prima keepers. Ik zag het niet zo zitten om met drie keepers te gaan voor twee teams. Ik was bovendien toe aan iets nieuws.” Van der Stelt werd als speler opgenomen in de selectie en in die rol ging er voor hem een nieuwe wereld open. “Ik had altijd gekeept en nooit gevoetbald. Ik weet nog dat ik in het begin barstte van de spierpijn. Ik maakte hele andere bewegingen als speler toen ik keeper was. Ik moest ook erg wennen dat ik mijn krachten moest verdelen.”
Van der Stelt ging van het ene naar het andere uiterste: hij werd van keeper spits. “Waarschijnlijk dachten ze dat ik daar de minste schade kon aanrichten, haha. Na verloop van tijd ging het steeds beter. Ik pakte mijn goaltjes mee bij het tweede, ik leerde een aanspeelpunt te zijn.” Ook het oog van de nieuwe trainer Marco Lange viel op de lange spits. Hij gebruikte Van der Stelt tegen Gouda als pinchhitter en prompt scoorde hij. Kort daarop herhaalde hij dat kunstje in de thuiswedstrijd tegen Be Fair waarin de gelijkmaker voor zijn rekening nam. Tegen Siveo’63 stond hij als invaller aan de basis van een belangrijke Stolwijkse goal.
“Ik vind het fijn dat ik het team heb kunnen helpen in die wedstrijden”, reageert hij nuchter. “Elk punt in de strijd tegen degradatie kan belangrijk zijn.” Doelpunten of assist, een basisplek in Stolwijk 1 claimen, daar is hij niet van. “Nee joh, er lopen jongens voorin die veel beter zijn dan ik. Ik ben al blij als ik een rolletje kan spelen. Ik ben niet zo carrièreplanner. Ik sluit ook niet uit dat ik straks gewoon weer tussen de palen sta. Ik wil het naar mijn zin hebben, dat staat op één.”
Klik op vv Stolwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Stolwijk voor meer informatie over de club.